به گزارش خبرگزاری حوزه، مرحوم آیت الله عزیزالله خوشوقت از اساتید اخلاق حوزه در یکی از دروس اخلاق خود به موضوع «عامل بدبختی انسان ها» پرداختند که متن آن بدین شرح است:

خداوند هر کسی را که هر کاری انجام می‌دهد می‌بیند، چه شب باشد چه روز، چه پشت پرده چه آشکار، چه در خلوت چه در انجمن.

برای خداوند هیچ فرقی نمی‌کند، او می‌بیند که این انسان گوش به فرمان خدا داده است یا نه.

فردا قاضی محکمه قیامت نیز خود خداست، و قاضی می‌تواند بر اساس مشاهدات خودش عمل کند. فردا خواهد گفت: «من دیدم چه کاری کردی».

این مطلب را به این خاطر بیان می‌کنم که ما حواسمان جمع باشد بر احکام و بر وظایف، تا وظایف را به درستی انجام دهیم.

گاهی اوقات غافل می‌شویم و وظیفه را ترک می‌کنیم. باید باور داشته باشیم که خداوند می‌بیند، زیرا معصیت معمولاً در حال غفلت انجام می‌پذیرد.

وقتی انسان از خدا غافل شود، شیطان او را به گناه دعوت می‌کند.

اما این علم و این باور باید گوشه ذهن انسان باشد که اگرچه من غافل شده‌ام و گناه کرده‌ام، خداوند علم دارد و من نمی‌توانم از او کاری را مخفی کنم که انجام داده‌ام.

او خواهد گفت: «من دیدم چه کردی و مجازاتش نیز این است».

خدای متعال این سخنان را بدان منظور فرموده که ما مقداری بیشتر گوش به حرف بدهیم و کمتر معصیت کنیم، زیرا بنای بزرگ انسان و آفت بزرگ جریان این دین، همین گناه انسان‌هاست.

خدای متعال زندگی مادی دنیا را نیز مانند بهشت قرار داده بود و هر چیزی که برای آن تدارک دیده بود، انسان با دو پا به هم ریخت و با معصیت خرابش کرد.

بنابراین نمی‌توان انسان را رها کرد. خداوند به انسان گوشمالی داده است، و این گوشمالی همان علم و اطلاع پروردگار متعال است.

اینکه من چون باور دارم خدا هست، باید بترسم و کاری که نباید انجام دهم، انجام ندهم، زیرا بزرگ‌ترین عامل خراب کردن زندگی دنیا همین گناه است.

گناه از دست انسان صادر می‌شود. اگر انسان باور کند که خدا می‌بیند، به مقدار زیادی گناه کمتر خواهد کرد.

بنابراین خدای متعال این سخنان را بدان منظور فرموده که شما هر کجا هستید و هر کاری انجام می‌دهید، این نکته نیز باید گوشه ذهنتان باشد که خداوند می‌بیند و فردا طبق دید خودش با شما محاکمه خواهد کرد.

انسان باید بترسد، حواسش را جمع کند و گناه نکند. گناه یعنی کمک به خرابی زندگی دنیا و خراب کردن انسان‌ها.

برای شنیدن و دانلود صوت اینجا را کلیک کنید