با پذیرش استعفای او از سوی امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه در صبح دوشنبه ۶ اکتبر (۱۴ مهر ۱۴۰۴)، لکورنو نخست‌وزیری شد که کوتاه‌ترین دوران نخست‌وزیری در فرانسه از سال ۱۹۵۸ به این سو داشته است.
به گزارش یورو نیوز، این استعفا ساعاتی پس از آن اعلام شد که آقای لکورنو نخستین فهرست اعضای کابینه خود را معرفی کرده بود. او کمتر از یک ماه پیش به‌عنوان نخست‌وزیر منصوب شده بود، اما پس از معرفی ترکیب دولت با انتقادات شدید از سوی هم‌حزبی‌ها و مخالفان سیاسی‌اش روبه‌رو شد.
حزب محافظه‌کار«جمهوری‌خواهان» از بازگشت برونو لومر، وزیر پیشین اقتصاد، به‌عنوان وزیر دفاع ابراز خشم کرد. در همین حال، دیگر منتقدان این ترکیب را به دلیل نبود چهره‌های تازه و تکرار اعضای دولت پیشین مورد انتقاد قرار دادند.
از میان ۱۸ وزیر معرفی‌شده، ۱۲ نفر پیش‌تر در دولت «فرانسوا بایرو» که در ۸ سپتامبر از قدرت برکنار شد، سمت‌هایی مشابه بر عهده داشتند.
استعفای لکورنو در حالی رخ داد که دولت ماکرون درگیر چالش‌های سیاسی فزاینده‌ای است و ناظران می‌گویند این اتفاق می‌تواند نشانه‌ای از بحران انسجام درون دولت و ضعف در بازسازی تیم اجرایی ریاست‌جمهوری باشد.