طرفداری | دو ماه پیش، همه صحبت‌ها پیرامون معمای لیورپولِ جدید و بی‌خوابی‌های آرنه اشلوت بود. اکنون در پی شکست دردناک لیورپول برابر چلسی، با ورود موجی از تردید و نگرانی به آنفیلد، بزرگترین چالش دوران پساکلوپ از راه رسیده است. جیمز پیرس از اتلتیک صحبت‌های مشابهی در مورد وضعیت فعلی آنفیلد دارد.
برای آرنه اشلوت وضعیت کاملا ناشناخته‌ای حاکم شده است. سه شکست پیاپی؛ اتفاقی که در طول دوران مربیگری مرد هلندی تکرار نشده بود و اکنون انبوهی از مشکلات پیش روی سرمربی لیورپول قرار گرفته تا در تکاپوی راه‌حلی برای آن باشد. پس از گل دیرهنگام و دراماتیک استوائو در استمفوردبریج که ضربه‌ای دیگر بر پیکر قرمزها وارد کرد، به نظر می‌رسد فیفادی پیش‌رو در بهترین زمان ممکن از راه رسیده است. قهرمان لیگ برتر در حال حاضر چیزی به نام «روند مثبت» ندارد که این وقفه بخواهد در آن اختلال ایجاد کند. دو هفته آینده فرصتی است تا اشلوت وضعیت فعلی را مرور کند و در جست‌وجوی این باشد که چگونه می‌تواند لیورپول را از گودالی که خودشان کَنده‌اند بیرون بکشد.
در نخستین ماه از فصل 26-2025، نتایجِ قابل‌قبول تا حدی ضعف‌های فنی و عملکرد نه‌چندان درخشان تیم را پنهان می‌کرد، اما در هفته‌ای تلخ و عبرت‌آموز، آن پوشش محافظ کنار رفت و کاستی‌ها و آسیب‌پذیری‌های قرمزها آشکار شد. چلسیِ کم‌مهره و ازهم‌پاشیده، پس از گل تساوی کودی خاکپو کاملا در تیررس لیورپول قرار داشت، اما تیم بی‌رمق و ناهماهنگ آرنه اشلوت نتوانست از این فرصت استفاده کند. آن‌ها در یک‌سو بی‌دقت و فرصت‌سوز بودند و در سوی دیگر، سست و شکننده.
تغییرات مداوم در ترکیب اصلی، اتفاقی که لیورپولِ اشلوت با آن بیگانه بود
اشلوت در تابستان گذشته به دنبال تغییر و تحول بزرگی بود. او می‌خواست تیمش مالکیت بیشتری در اختیار داشته باشد و توانایی فزاینده‌ای نیز در بحث شکستن دفاع لوبلاک رقبا پیدا کند. به همین دلیل بخش عمده‌ای از هزینه‌ی ۴۵۰ میلیون پوندی لیورپول صرف جذب مهره‌های تهاجمی‌ای چون الکساندر ایساک، فلوریان ویرتس و هوگو اکیتیکه شد. اما با این تغییرات گسترده، لیورپول چیزی را از دست داده که فصل گذشته رقابت بر سر قهرمانی را برایش به نمایشی یک‌طرفه تبدیل کرده بود. دیگر نه خبری از کنترل بازی است، نه تعادل، نه استحکام و نه آن اعتمادبه‌نفس مقتدرانه‌ای که پیش‌تر در بازی‌هایشان موج می‌زد.
اکنون عبور از دفاع لیورپول بسیار آسان شده و این واقعیت با آمار و ارقام آن‌ها به‌روشنی مشخص می‌شود: پس از انجام 11 بازی در تمامی رقابت‌های فصل جاری، قرمزها طی 6 بازی حداقل 2 گل دریافت کرده‌اند، این در حالی است که در فصل گذشته، تا اواخر ماه اکتبر هیچ تیمی نتوانست مقابل تیم اشلوت بیش از یک‌بار گلزنی کند. وجود دشواری‌های مقطعی پس از بازسازی بزرگ تابستانی، اتفاقی طبیعی بود؛ دورانی که در آن خریدهای جدید با تیم هماهنگ شوند و روابط درون زمین شکل بگیرد. در لحظه فعلی، به نظر می‌رسد لیورپول در همان دوران گذاری قرار گرفته که بسیاری انتظارش را داشتند؛ مرحله‌ای که 16 ماه پیش با انتخاب اشلوت به عنوان جانشین یورگن کلوپ آغاز شد.
اما چالشی که سرمربی هلندی در دومین فصل حضورش در آنفیلد با آن روبه‌روست، به‌سبب افت شدید چند مهره‌ی کلیدی‌اش دشوارتر شده است. محمد صلاح، بازیکنی که چندین فرصت گلزنی را در استمفوردبریج از دست داد، این روزها تنها سایه‌ای کم‌رنگ از همان بازیکنی است که پاییز گذشته مدافعان لیگ برتر را به دردسر می‌انداخت. ابراهیما کوناته، الکسیس مک‌آلیستر و کودی خاکپو نیز دچار افت شده‌اند. فصل گذشته، وقتی همه بازیکنان آماده بودند، ترکیب اصلی لیورپول تقریباً مشخص و ثابت بود؛ به‌راحتی می‌شد نه یا ده بازیکن از ترکیب اصلی را از پیش حدس زد. اما حالا اوضاع کاملاً آشفته است. در سمت راست، تغییرات پی‌درپی و جست‌وجوی جانشین برای ترنت الکساندر آرنولد به مشکلی دائمی بدل شده و در سمت چپ نیز اشلوت دردسری مشابه دارد، چرا که میلوش کرکز هنوز در مرحله حال یادگیری و رشد است.
فلوریان ویرتس تا زمان سازگاری با شرایط فوتبال انگلیس، فشار فزاینده‌ای را تحمل خواهد کرد
اندی رابرتسون که به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شده بود، روی گل دوم چلسی غافلگیر شد و بازی را هم با مصدومیت به پایان رساند. لیورپول بخش زیادی از نیمه دوم را با حضور دو هافبک اصلی‌اش در خط دفاع سپری کرد: دومینیک سوبوسلای به عنوان مدافع راست و رایان خرافنبرخ به عنوان زوج موقت ویرجیل فن‌دایک در قلب دفاع. در این حین، شاید جو گومز که در چهار دیدار گذشته فرصتی نداشته است، دلِ خوشی از این تغییرات نداشته باشد.
تصمیم آرنه اشلوت در تعویض کانر بردلی با فلوریان ویرتس و سپس جایگزینی ایبو کوناته با کرتیس جونز جسورانه بود؛ با این حال، عدم استفاده از فدریکو کیه‌زا که از معدود مهاجمان دارای اعتماد به نفس لیورپول به شمار می‌رود، جای تعجب داشت. حتی در لحظاتی که قرمزها بازی را تحت کنترل داشتند، عملکرد آن‌ها قانع‌کننده نبود. جریان مسابقه از هم گسسته و بدون هیچ ثباتی دنبال می‌شد.
بدون تردید، لیورپول در خط حمله فقدان پویایی و جنب‌وجوش لوئیز دیاز را احساس می‌کند. فروش ۶۵/۵ میلیون پوندی این بازیکن به بایرن مونیخ، از نظر تجاری تصمیمی منطقی به‌نظر می‌رسید؛ به‌ویژه با توجه به اینکه وینگر کلمبیایی ۲۸ ساله بود و پس از نارضایتی از پیشنهاد باشگاه، تمایل داشت مسیر تازه‌ای را در پیش بگیرد. اما در غیاب دیاز، خاکپو آن‌طور که انتظار می‌رفت پیشرفت نکرده و استفاده چرخشی از الکساندر ایساک و هوگو اکیتیکه هم انسجام و هماهنگی خط حمله را از بین برده است. فرصت‌سوزی ایساک در نیمه اول نشان داد که او هنوز در تلاش است تا پس از تابستانی پرتنش، آن غریزه‌ی تمام‌کنندگی بی‌رحمانه‌اش را بازیابی کند.
بازیکنی که از او به عنوان بهترین هافبک تدافعی لیگ برتر یاد می‌شود، برای دقایقی در خط دفاع به میدان رفت
البته ارزیابی عملکرد لیورپول در این فصل بدون درنظر گرفتن درگذشت تراژیک دیگو ژوتا در ماه ژوئیه ممکن نیست. تأثیر عاطفی آن ضایعه همچنان ادامه دارد و سنجش عمق آن تقریباً غیرممکن است. کمتر از سه‌ماه از آن صحنه‌های احساسی و دردناک قرمزها در پرستون می‌گذرد، زمانی که اشک‌ها جاری بود و بازگشت به زمین برای هم‌تیمی‌های ژوتا کاری طاقت‌فرسا به شمار می‌رفت. ویرجیل فن دایک پس از بازی شنبه‌شب در این مورد گفت:
این فصل از همان ابتدا قرار بود برای ما سخت باشد. نه فقط به خاطر اتفاقاتی که در زمین می‌افتد، بلکه به خاطر آنچه بیرون از زمین رخ داده است. باید همگی با هم از این مرحله عبور کنیم. نه فقط ما بازیکنان، بلکه کادر فنی و هوادارانی که همراه ما قهرمانی را جشن گرفتند؛ چیزی که نباید فراموشش کنیم. هفته‌ی گذشته برای همه‌مان دشوار بود، اما می‌توانیم ورق را برگردانیم. من به این موضوع ایمان دارم. همه‌چیز به خود ما بستگی دارد تا ثبات را پیدا کنیم. در دنیایی زندگی می‌کنیم که سر و صدای زیادی در اطرافمان هست و باید یاد بگیریم با آن کنار بیاییم.
فن‌دایک به‌درستی منتقدان را به یاد این نکته انداخت. مدافع هلندی و رهبر کاریزماتیک لیورپول نقشی کلیدی در کمک به آرنه اشلوت برای بالا بردن روحیه‌ی تیم خواهد داشت. او در شرایطی که لیورپول تنها یک امتیاز با صدر جدول لیگ برتر فاصله دارد، خواستار «اتحاد» و «درک درست از موقعیت» شد. این، بحرانی واقعی نیست. کاپیتان لیورپول با این جملات، مصاحبه‌اش را به پایان رساند:
سال گذشته همه‌چیز مثبت بود و همه خوشحال بودند. حالا، با یک لغزش کوچک، اگر بخواهید این‌طور بنامید، بیش از هر زمان دیگری به حمایت همه نیاز داریم؛ اینکه کنارمان باشند و پشتمان را خالی نکنند. اکنون بازیکنان راهی اردوهای ملی می‌شوند، اما وقتی برگردیم، دیدار بسیار بزرگی برابر منچستریونایتد در پیش است، دیداری که همین حالا هم بی‌صبرانه منتظرش هستم.
یادداشت جیمز پیرس برای اتلتیک