فرارو- ایوان کلیما نویسنده، مقاله‌نویس، نمایشنامه‌نویس و روزنامه‌نگار اهل جمهوری چک بود. او در کنار میلان کوندار و واسلاو هاول، از بزرگترین نویسندگان اهل چک به‌شمار می‌رود.
به گزارش فرارو، برای اولین بار در دهه هشتاد بود که نام ایوان کلیما در ایران به گوش عموم مردم خورد. در این دهه اولین اثر این نویسنده اهل جمهوری چک در ایران ترجمه و با استقبال خوبی از طرف مردم روبه‌رو شد.
نویسنده‌ای که با کمونیسم دشمن بود
ایوان کلیما به‌سبب عمر 94ساله‌ای که کرد، دوره‌های مختلفی از تاریخ را به چشم خود دید. او هم شاهد جنگ جهانی بود و هم بعد از به‌قدرت‌رسیدن حزب کمونیست در چکسلواکی، نوع حکمرانی آن‌ها را از نزدیک لمس کرده بود. کلیما که از اختناق و ستمی که حزب کمونیست در چکسلواکی به وجود آورده بود دلخور بود، مثل بسیاری دیگر از روشنفکران زمانه‌اش دست به مقابله زد. طبیعی است که مقاومت او و همرزمانش برای آن‌ها گران تمام شد. او علاوه‌بر تمام مشقاتی که کشیده بود، برای سال‌ها اجازه فعالیت هم نداشت. این مسائل خشم کلیما را نسبت به کمونیست برمی‌انگیخت.
«بهار پراگ» روزنه امیدی بود که کلیما را دلخوش می‌کرد. با حمله شوروی به چکسلواکی و اتمام بهار پراگ، همین روزنه امید هم از دست رفت و کلیما حالا دیگر چاره‌ای نداشت به‌جز مقاومت‌های مدنی. آثار کلیما برای مدت‌ها تنها در خارج از چکسلواکی به چاپ می‌رسیدند. با رخت بربستن کمونیسم از جمهوری چک، کلیما فرصت یافت تا تجربیاتش را از حکمرانی آن‌ها به‌شکل واضح‌تری بیان کند. این مسئله او را در ذهن مردم به‌عنوان نویسنده‌ای ضد کمونیسم جا انداخت.
ایوان کلیما در ایران
خشایار دیهیمی در سال 1387، کتاب روح پراگِ کلیما را به فارسی ترجمه کرد. با ترجمه اولین اثر کلیما در ایران، او رفته‌رفته به نویسنده شناخته‌شده‌ای در ایران بدل شد. در ادامه ترجمه‌های دیگری از آثار کلیما انجام شد که به تثبیت موقعیت او در ایران کمک کرد.
از معروف‌ترین آثار کلیما باید به «روح پراگ»، «در انتظار تاریکی» و «نه فرشته نه قدیس» اشاره کرد.