شفقنا – سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه، ماریا زاخارووا، اعلام کرد تلاش بریتانیا، فرانسه و آلمان برای بازگرداندن تحریم‌های قدیمی شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران، نوعی دورویی است و از منظر حقوقی فاقد اعتبار می‌باشد.
به گزارش شفقنا از خبرگزاری روسی تاس، وی یادآور شد که موضوع به مکانیسم «اسنپ‌بک» مربوط می‌شود؛ روندی که اجازه می‌دهد تحریم‌های پیشین شورای امنیت علیه ایران به‌سرعت بازگردانده شوند. زاخارووا تأکید کرد: اروپایی‌ها «با حیله‌گری» روند پیش‌بینی‌شده در قطعنامه ۲۲۳۱ برای حل‌وفصل اختلافات را دور زدند.
به گفته او: «طرفین باید در ابتدا ادعاها را در چارچوب مکانیسم حل اختلاف بررسی می‌کردند و تنها در صورت رسیدن به بن‌بست، موضوع به شورای امنیت ارجاع می‌شد. برخلاف ادعاهای سه کشور اروپایی، این مکانیسم مورد استفاده قرار نگرفت. لندن، پاریس و برلین این مراحل را نادیده گرفتند و بلافاصله موضوع را به شورای امنیت بردند. این از منظر حقوق بین‌الملل دورویی محسوب می‌شود: اگر خودتان قوانین را نقض کنید، حق استفاده از همان سازوکارها را از دست می‌دهید. آن‌ها نقض‌کنندگان سریالی قطعنامه ۲۲۳۱ هستند؛ چراکه زمانی که محدودیت‌های ایران در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۳ پایان یافت، مشابه همان محدودیت‌ها را به شکل تحریم‌های ملی اعمال کردند.»
زاخارووا افزود: «آن‌ها در ۲۸ اوت نامه‌ای به شورای امنیت نوشتند و اکنون در ۲۷ سپتامبر، دوره ۳۰ روزه‌ای که امکان توقف این روند وجود داشت، به پایان رسید. از آنجا که شورای امنیت قطعنامه‌ای برای حفظ معافیت ایران از محدودیت‌ها تصویب نکرد، از دید لندن، پاریس و برلین تحریم‌ها بازگشته‌اند. اروپایی‌ها تنها سه هفته تا پایان رسمی برجام (۱۸ اکتبر) وقت داشتند و به همین دلیل تلاش کردند پیش از آغاز ریاست روسیه بر شورای امنیت، تصمیم خود را به هر قیمت به جلو ببرند. روسیه و چین با آن مخالفت کردند، نه فقط از منظر سیاسی بلکه به‌منظور حفظ انسجام حقوقی.»
او تصریح کرد: «مسکو و پکن در ۲۶ سپتامبر آخرین تلاش خود را برای حفظ مشروعیت و تمدید اثر قطعنامه ۲۲۳۱ انجام دادند. این اقدام می‌توانست زمان بیشتری برای یافتن راه‌حل دیپلماتیک فراهم کند و مانع از تشدید غیرقابل پیش‌بینی اوضاع شود. اما اروپایی‌ها به دنبال بحرانی‌سازی فوری بودند، زیرا بعد از ۱۸ اکتبر عملاً ابزار خود را از دست می‌دادند. به همین دلیل، تمدید قطعنامه ناکام ماند و غرب علیه آن رأی داد.»
زاخارووا در پایان گفت: «به بیان دیگر، آن‌ها دو اصل بنیادین حقوق بین‌الملل یعنی پیمان‌ها باید محترم شمرده شوند (Pacta sunt servanda) و اصل دست پاک (Clean hands doctrine) را نقض کردند. غرب بار دیگر نظام کنترل و توازن را به فرسایش کشاند.»