روزبه دلاور| تیم ملی کشتی فرنگی ایران در رقابتهای قهرمانی جهان که در زاگرب کرواسی در حال برگزاری است پیش از پایان یافتن کامل مسابقات مقتدرانه عنوان قهرمانی را از آن خود کرد.
به گزارش روزنامه اعتماد، این دو قهرمانی تاریخی بار دیگر اقتدار کشتی ایران را در سطح جهان به نمایش گذاشت. برای بررسی کارشناسانه و تحلیل ابعاد مختلف این موفقیت بی‌سابقه و چشم‌انداز آینده با جمشید خیرآبادی، سرمربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی، به گفت‌وگو نشستیم که چکیده‌ای از آن را در زیر می‌خوانید.
تحلیل شما از قهرمانی همزمان کشتی فرنگی و آزاد چیست؟
روز اول هم گفتم این تیم با قاطعیت قهرمان جهانی می‌شود و برای اولین‌بار در تاریخ، دو تیم فرنگی و آزاد در بزرگسالان قهرمان جهان شدند. کاری بس بزرگ و شایسته برای این مملکت آن هم در این اوضاع و احوال مملکت که مردم به غرور و شادی نیاز دوچندانی دارند. تبریک ویژه به همه اهالی ورزش و کشتی و تبریک اصلی هم به کل ملت ایران که چنین فرزندان دلاوری دارند که از کیان و غرور مملکت دفاع می‌کنند.
مهم‌ترین عوامل این موفقیت تاریخی چه بود؟
چند تا چیز خیلی مهم است، یکی از آنها نگاه دوراندیشانه فدراسیون و توجه به رده‌های‌پایه می‌تواند چنین اثراتی را به بار بیاورد و نگاه دوراندیشانه باعث می‌شود برنامه‌محوری برای بازی‌‌های مختلف داشته باشید. ثبات مدیریتی هم مهم است که متاسفانه اکثر فدراسیون‌های ما ثبات ندارند و برنامه محور نیستند. جدا از اینکه کشتی، گوشت و پوست و رگ و خون هر ایرانی است اما این عوامل مدیریتی فدراسیون هم نقش تعیین‌کننده و بسزا و فوق‌العاده پراهمیتی ایفا کرده است و همین برنامه‌ریزی فدراسیون و اختیار تام به سرمربی‌ها که باعث رشد و جسارت آنها شده تا در رقابتهای جهانی ۵ نفر را برای اولین‌بار به مسابقات می‌برند. اینها جای تبریک دارد.
تا چه حد کسب این موفقیت‌ها مرهون خودباوری و انگیزه‌های کشتی‌گیران ما است؟
ما نمی‌توانیم بدون برنامه‌ریزی، خودباوری داشته باشیم و به موفقیت برسیم و پله‌های ترقی را طی کنیم. اگر کادرفنی و کشتی‌گیران ما به خودباوری رسیدند به خاطر همان برنامه‌‌محور‌بودن و ثباتی است که وجود دارد. آنها می‌دانند که هر نتیجه‌ای هم بگیرند مورد‌حمایت فدراسیون هستند پس باتوانمندی بیشتری کاری می‌کنند تا به اهداف خود برسند.
این نسل از کشتی‌گیران ما با نسل‌های گذشته چه تفاوت‌هایی دارد؟
خودم در چندین سال مختلف با کشتی‌گیرها بودم و از نزدیک شناخت دارم و این نسل را هم به دلیل تدریس در استان‌های مختلف، می‌شناسم. تفاوت خاصی بین این نسل و نسل‌های مختلف نیست اما بحث مدیریت و برنامه محور بودن است. الان مثلا دلاوری مثل پیام احمدی را داریم که قبلا حمید سوریان بوده و قبل از او هم حسن رنگرز بوده و خیلی‌های دیگر هم همینطور. ما هر زمانی که برنامه‌محور بودیم و از یک مدیر باثبات حمایت کردیم، نتایج شگفت‌انگیزی گرفتیم. من در نسل‌ها تفاوتی نمی‌بینم.
قبول دارید که حالا می‌شود گفت که کشتی فرنگی از کشتی آزاد پیشی گرفته است؟
ما کار فرنگی را با استاد بنا از سال ۲۰۰۵ شروع کردیم که به اوج افتخار که بی‌تکرار هم بود در المپیک لندن با کسب سه مدال طلا رسیدیم. واقعیت اینکه از ۲۰۰۵ بوداپست و با طلای حمید سوریان، این به کشتی فرنگی القا شد که چیزی از کشتی آزاد کمتر ندارند. تا الان که شاید این قیاس خوب نباشد که بگویم فرنگی از آزاد جلو زده است اما خدا را شکر که با مدیریت درست و حمایت‌های بی‌شائبه و شخص دکتر دبیر، آزاد و فرنگی مثل بال‌های عقاب پرواز می‌کنند و کشتی را در بالاترین سطح دنیا قرار دادند و برای هر ایرانی افتخار است که چنین فرزندانی داریم.
چقدر می‌توانیم امیدوار باشیم که این موفقیت را در رقابتهای المپیک لس‌آنجلس هم تکرار کنیم؟
این سوال فوق‌العاده خوب است! ما تمام کارهایی که داریم انجام می‌دهیم اعم از رقابتهای قاره‌ای و جهانی باید در راستای برنامه‌ریزی و مسابقات تدارکاتی باشد تا به اصل کار که المپیک است، برسیم. طلای المپیک، صدها و هزاران برابر طلای جهانی ارزش دارد. اگر فدراسیون فکور و باهوش باشد، شکست‌ها را جدی نمی‌گیرند و قهرمانی را بزرگ نمی‌کنند تا از هدف اصلی دور شویم. هدف اصلی، کسب مدال‌های با ارزش در المپیک است و در این راستا هم مسابقات جهانی فقط و فقط باید مسابقات تدارکاتی دیده شود. در المپیک سرود کشورمان نواخته شود، تمام دنیا می‌بینند. در المپیک، کسب مدال سیاسی شده و برای هر مدال المپیک ۱ تا ۵ میلیون دلار هزینه می‌شود تا کشوری به آن برسد. تنها جایی که توانمندی‌های فرزندان ایران‌زمین را نمی‌شود کتمان کرد، همین ورزش است که در المپیک و در تمام دنیا می‌بینند که منتج به غرور و افتخار ملت می‌شود. المپیک پاریس که هشت تا مدال گرفتیم و بار کل ورزش مملکت را کشتی و تکواندو بر دوش کشیدند.
برای تداوم این موفقیت تا رسیدن به جایگاه اول در المپیک چه ابزاری لازم است؟
باید نیازهای فدراسیون و ورزشکاران را در وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و مجلس در اولویت قرار دهند و آن را برآورده کنند.