شفقنا – بیش از ۳۰۰ کارگر کره جنوبی بعدازظهر جمعه وارد فرودگاه بین‌المللی اینچئون شدند و به یک بحران یک هفته‌ای که با بزرگترین یورش وزارت امنیت داخلی ایالات متحده توسط مأموران اداره مهاجرت و گمرک (ICE) آغاز شده بود، پایان دادند و سئول را با این سوال مواجه کرده‌اند که آیا می‌تواند به نزدیکترین متحد خود اعتماد کند یا خیر.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا به نقل از گاردین، ۳۱۶ شهروند کره‌ای به همراه ۱۴ کارگر از ملیت‌های دیگر، روز جمعه وارد کشور شدند. آنان از تاریخ ۴ سپتامبر در یک کارگاه ساخت کارخانه باتری هیوندای-ال‌جی در ایالت جورجیا بازداشت شده بودند.
رفتار مقامات آمریکایی با این کارگران خشم گسترده‌ای را در سراسر طیف سیاسی کره جنوبی برانگیخته است. یکی از روزنامه‌ها نوشت که با کارگران «مانند اسیران جنگی» برخورد شده و روزنامه‌ای دیگر احساس عمومی کره‌ای‌ها را چنین توصیف کرد که گویی «از سوی نزدیکترین متحدشان خنجر از پشت خورده‌اند».
کانگ هون-شیک، رئیس دفتر ریاست‌جمهوری کره جنوبی، در جمع خبرنگاران گفت: اکنون در دوره‌ای تازه از روابط با ایالات متحده قرار داریم. استانداردها مدام تغییر می‌کنند و هر بار نیازمند معامله و توافق جدید هستیم؛ نه فقط در زمینه تعرفه‌ها، بلکه در مسائل امنیتی هم همین‌طور خواهد بود.
این کارگران در حال ساخت یک کارخانه باتری‌سازی به ارزش ۴.۳ میلیارد دلار (۳.۲ میلیارد پوند) بودند که برای تحقق اهداف هیوندای در زمینه خودروهای برقی در آمریکا اهمیت حیاتی دارد. بیشتر آنان برای ال‌جی انرژی سولوشن یا پیمانکاران فرعی آن کار می‌کردند.
علت بازداشت، استفاده کارگران از ویزای تجاری B1 و همچنین برنامه معافیت ویزا به مدت ۹۰ روز (ESTA) بود. مقامات آمریکایی این حضور را «اشتغال واقعی» قلمداد کردند، نه فعالیت‌های مجاز مانند جلسه یا آموزش.
شرکت‌های کره‌ای سال‌ها از این «منطقه خاکستری» بهره می‌بردند، زیرا دریافت ویزای رسمی کاری H-1B ماه‌ها زمان می‌برد و کره جنوبی برخلاف برخی شرکای تجاری آمریکا، سهمیه اختصاصی برای این ویزا ندارد. دولت‌های پیشین آمریکا نیز عمدتاً از کنار این موضوع می‌گذشتند.
لی جائه-میونگ، رئیس‌جمهور کره جنوبی، روز پنجشنبه در تندترین هشدار خود به واشنگتن گفت که اگر آمریکا مشکلات مربوط به ویزا را سریع حل نکند، «کسب‌وکارهای کره‌ای در سرمایه‌گذاری مستقیم در آمریکا تردید خواهند کرد».
«شرکت‌های کره‌ای که وارد آمریکا شده‌اند، احتمالاً در سردرگمی شدید قرار دارند. این اشتغال بلندمدت و دائمی نیست؛ بلکه برای احداث تجهیزات و زیرساخت‌های کارخانه‌هاست. ما به تکنسین‌هایی نیاز داریم تا ماشین‌آلات را نصب کنند. آمریکا چنین نیروهایی ندارد، و برای ماندن و کار کردن هم به کارگران ما ویزا نمی‌دهد.»
خروج کارگران از جورجیا یک روز به تأخیر افتاد، زیرا دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، پیشنهاد کرد آنها بمانند و به آموزش کارگران آمریکایی بپردازند، اما تنها یک نفر این پیشنهاد را پذیرفت.
چو هیون، وزیر خارجه کره جنوبی، برای دیدار با همتای آمریکایی خود مارکو روبیو توانست تضمین بگیرد که کارگران هنگام انتقال تحت محدودیت و قیدوبند قرار نگیرند.
این امتیاز در پاسخ به یک شکایت بسیار حساس داده شد؛ پس از آنکه سازمان مهاجرت و گمرک آمریکا (ICE) ویدئویی منتشر کرد که در آن کارگران کره‌ای با زنجیر دست‌بند زده و منتقل می‌شدند؛ صحنه‌ای که خاطرات تاریخی سلطه قدرت‌های خارجی را زنده کرد.
این رویداد خشم عمومی بی‌سابقه‌ای را برانگیخته است. نظرسنجی شبکه محلی ام‌بی‌سی نشان داد ۶۸ درصد پاسخ‌دهندگان معتقد بودند دولت آمریکا در رسیدگی به این پرونده «هیچ‌گونه ملاحظه‌ای نسبت به کره جنوبی به عنوان متحد خود نشان نداده است».
واکنش رسانه‌های کره‌ای نیز در سراسر طیف سیاسی تند و انتقادی بود. روزنامه سئول اکونومیک دیلی نوشت که با کارگران «مانند اسیران جنگی» برخورد شده است. روزنامه محافظه‌کار چوسان ایلبو این ماجرا را «عملیات بازداشت بی‌رحمانه» و «نقض اعتماد» توصیف کرد؛ در حالی‌که روزنامه مترقی هانکیوره پرسید: آیا این برخورد با یک متحد است؟ و نوشت کره‌ای‌ها پس از دیدار اخیر لی با ترامپ، احساس می‌کنند «از پشت خنجر خورده‌اند».
این خبر را اینجا ببینید.