خانم گیتی فیروزی معاون فرهنگی مدرسه علمیه الزهرا اراک در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک بیان کرد: دهم ربیع الاول ازدواج پیامبر اکرم(ص) حضرت خدیجه (س)، اولین ازدواج پیامبر(ص) بود که ۱۵ سال پیش از بعثت رخ داد.
وی افزود: سن پیامبر(ص) هنگام این ازدواج مطابق روایت مشهور ۲۵ سال و سن حضرت خدیجه را ۴۰ سال دانستهاند. اقوال دیگری نیز درباره سن پیامبر(ص) و خدیجه آمده که سن خدیجه بین ۲۵ تا ۴۶ و سن پیامبر(ص) را ۲۵ تا ۳۰ ذکر کردهاند.
فیروزی گفت: بر اساس گزارش منابع تاریخی، آشنایی خدیجه و پیامبر(ص) به سبب کاروان تجاری خدیجه بود که به شام میرفت و خدیجه از پیامبر(ص) برای شرکت در این تجارت دعوت کرد. گفته شده در این سفر، مَیسره غلام خدیجه همراه پیامبر بود و پس از بازگشت از سفر از مکارم اخلاق و امانتداری پیامبر نزد خدیجه تعریف نمود و خدیجه نسبت به ازدواج با پیامبر تمایل پیدا کرد.
معاون فرهنگی مدرسه علمیه الزهرا اراک تصریح کرد: آوردهاند که خدیجه علاقه خود به پیامبر را با واسطهای به او اظهار کرد و پیامبر این موضوع را به عموهای خود اطلاع داد و آنان نیز خدیجه را از عمو یا پدرش خواستگاری کردند.
وی اذعان کرد: منابع تاریخی، شش فرزند به نام قاسم، رقیه، زینب، امکلثوم، فاطمه(س) و عبدالله را حاصل ازدواج پیامبر(ص) و خدیجه میدانند. برخی نیز گفتهاند زینب و رقیه دخترخوانده این دو بودهاند و فرزندان واقعی آنان نبودهاند.
فیروزی خاطرنشان کرد: خدیجه؛ نخستین زنی بود که به ازدواج پیامبر درآمد و بیستوپنج سال با او زندگی کرد. تاریخ ازدواج محمد(ص) و خدیجه را ۱۵ سال قبل از بعثت یا کمی پیشتر گفتهاند که دو ماه و بیست و پنج روز پس از بازگشت رسول خدا از سفر شام ذکر کردهاند. خطبه این عقد را ابوطالب خواند.
وی اظهار داشت: حضرت خدیجه بانویی که در اوج ثروت؛ در زمانهای که همه تمایل داشتند با چنین بانویی ازدواج و در اموال و مال التجاره خویش با او شریک شوند، ایشان با پیامبر (ص) ازدواج کرد تا در مسیر سخت پیامبر، همراه او باشد.
وی اضافه کرد: ایشان در این مسیر از بخشش ثروت خود در راه پیشرفت اسلام کوتاهی نکرد و در پیشبرد اهداف پیامبر(ص) لحظهای پیامبر(ص) را تنها نگذاشت و در زمانی که پیامبر(ص) به پیامبری مبعوث شد، ایشان اولین بانویی بود که مفتخر به قبول دین اسلام گردید و این یار و غمخوار دیرینه پیامبر (ص) بیش از پیش در شب و روز و در سختترین شرایطی که زمانه آن روز مدینه داشت، در مقابل تمام طعنهها، جسارت ها محکم و مقاوم ایستاد و چون تکیه گاهی برای پیامبر(ص) بود تا مسیر حرکت آن حضرت را همواره نماید و به آیندگان درس بزرگی دهد.
فیروزی گفت:در حدیثی از پیامبر(ص) در مورد حضرت خدیجه است که چنین می فرمایند: پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «أَیْنَ مِثْلُ خَدِیجَةَ، صَدَّقَتْنِی حِینَ کَذَّبَنِی النَّاسُ وَ وَازَرَتْنِی عَلَی دِینِ اللَّهِ وَ أَعَانَتْنِی عَلَیْهِ بِمَالِهَا إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَنِی أَنْ أُبَشِّرَ خَدِیجَةَ بِبَیْتٍ فِی الْجَنَّةِ مِنْ قَصَبِ الزُّمُرُّدِ لَا صَخَبَ فِیهِ وَ لَا نَصَب؛ مثل خدیجه پیدا نخواهد شد. خدیجه در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند، مرا تصدیق نمود، و مرا با ثروت خود برای پیشرفت دین خدا یاری نمود. خدا به من دستور داد خدیجه را به قصر زمرّدی که در بهشت دارد و هیچ رنج و زحمتی در آن نیست، بشارت دهم.» (بحار الأنوار: ج ۴۳، ص ۱۳۱)
وی تاکید کرد: حضرت خدیجه(س) بانویی الگو ساز برای تمام زمانها بود. حال بانوان کنونی جامعه با وجود داشتن الگوهای فرهنگی، ملی و دینی بزرگی در طول تاریخ شایسته است، از چنین افرادی الگو گیرند تا زندگی دنیوی و اخروی خویش را به زیباترین شکل به سرانجام مطلوب برسانند.