طرفداری | والنتین ایوانوف (Valentin Ivanov) زاده 19 نوامبر 1934 در شهر مسکو در روسیه است. او در پست‌های مهاجم نوک و مهاجم دوم بازی می‌کرد. او در طول کودکی خود، تجربه‌های سختی همچون جنگ را پشت سر گذاشت و توسط فوتبال، شادی زندگی خود را پیدا کرد. نخستین حضور ایوانوف در زمین فوتبال در پست دروازه‌بان به ثبت رسید اما میل به پیش‌روی در این ورزش، او را به نوک پیکان حمله رساند. پس از مدت‌ها کار در کارخانه، استعداد والنتین در یکی از مسابقات محلی توسط گئورگی ژارکوف کشف شد و او راهی تورپدو مسکو شد. در سال 1952، این بازیکن به تیم اصلی تورپدو منتقل شد و توانست آمارهای 19 بازی و سه گل در فصل 1953، 24 بازی و هفت گل در فصل 1954، 14 بازی و هفت گل در فصل 1955، 21 بازی و 13 گل در فصل 1956، 26 بازی و 14 گل در فصل 1957، 22 بازی و 15 گل در فصل 1958، 22 بازی و هشت گل در فصل 1959 و 19 بازی و 12 گل در فصل 1960 را ثبت کند.
قهرمانی در لیگ شوروی و جام حذفی این کشور در سال 1960، اوج دوران حرفه‌ای این بازیکن بود. او در ادامه راه نیز یار وفادار باشگاه تورپدو بود و توانست در فصول بعدی، آمارهای 28 بازی و 16 گل در فصل 1961، 13 بازی و چهار گل در فصل 1962، 38 بازی و 17 گل در فصل 1963، 30 بازی و 14 گل در فصل 1964، 22 بازی و هفت گل در فصل 1965، 12 بازی و دو گل در فصل 1966 و یک بازی در فصل 1967 را به ثبت برساند. دو قهرمانی در لیگ و یک قهرمانی جام حذفی شوروی، از جمله افتخارات ایوانوف در فوتبال باشگاهی بود. او با درخشش خود در زمین چمن به «بالرین» ملقب شده بود. ایوانوف در سال 1967، تصمیم گرفت تا از دنیای فوتبال خداحافظی کند و به گونه‌ای دیگر در این ورزش حضور داشته باشد. بیش از 137 گل در باشگاه تورپدو مسکو، این بازیکن را به یکی از برترین مهاجمان فوتبال شوروی تبدیل کرده بود.
نخستین بازی ملی ایوانوف برای تیم ملی شوروی در سال 1955 برابر تیم ملی سوئد به ثبت رسید. او در ادامه راه، مسافر المپیک 1956 شد و در سه بازی این تورنمنت که به مدال طلای شوروی ختم شد، به میدان رفت و موفق به ثبت یک گل برابر اندونزی و یک پاس گل برابر آلمان شد. نخستین حضور ایوانوف در جام جهانی به سال 1958 بازمی‌گردد که او در پنج بازی خود برای تیم ملی شوروی، موفق به ثبت یک گل برابر اتریش شد. در ادامه، این بازیکن یکی از اعضای تیم قهرمان یورو 1960 در شوروی قدرتمند شروع دهه شصت میلادی بود و توانست با بریس خود برابر چکسلواکی، کشورش را به فینال این مسابقات برساند. پس از پیروزی شوروی در فینال و متعاقب آن، قهرمانی یورو، این بازیکن نیز با دو گل خود به عنوان آقای گلی تورنمنت رسید. سپس نوبت به جام جهانی 1962 رسید که این بازیکن را به درخششی جهانی در مقیاسی بزرگ‌تر برساند. او کارش در این جام را با یک گل و یک پاس گل برابر یوگسلاوی شروع کرد و سپس در دو بازی دیگر مرحله گروهی به دو گل و یک پاس گل برابر کلمبیا و یک گل پیروزی‌بخش برابر اروگوئه رسید. در حالی که شوروی در مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذف شد، چهار گل ایوانوف، او را به عنوان آقای گلی دیگری در تورنمنت‌های ملی، این بار در جام جهانی 1962، رسید. او در یورو 1964 که با نایب قهرمانی کشورش همراه بود نیز به میدان رفت و با بازوبند کاپیتانی شوروی به یک گل و یک پاس گل در این تورنمنت رسید. آخرین بازی ملی او، دیدار دوستانه شوروی برابر برزیل در سال 1965 بود. 58 بازی، 26 گل و پنج پاس گل، آمار نهایی ایوانوف در بازی‌های ملی بود.
پس از آویختن کفش‌های فوتبالی، ایوانوف تصمیم گرفت تا با مربیگری به حضور در کنار ورزش مورد علاقه‌اش ادامه دهد. او مربیگری را در سال 1967 با باشگاه تورپدو مسکو شروع کرد. ایوانوف در سه مقطع متفاوت، هدایت تورپدو مسکو را برعهده داشت و به یک قهرمانی در لیگ شوروی و سه جام حذفی این کشور رسید. دوره نخست حضور او در تورپدو، از سال 1967 تا 1970 بود و دو دوره بعدی در سال‌های 1973 تا 1978 و 1980 تا 1991 رقم خورد. او سپس راهی مراکش و باشگاه راجا کازابلانکای این کشور شد تا بالاخره در تیمی به جز تورپدو حضور داشته باشد. در ادامه، ایوانوف مربیگری آمارال مسکو را برعهده گرفت و سپس در دو مقطع متفاوت به تورپدو بازگشت. آخرین مربیگری او در باشگاه تورمت مسکو در سال 2003 بود. حاصل کلی دوران مربیگری ایوانوف، 766 بازی، 302 برد، 246 مساوی و 218 شکست بود. در سنین بالا، ایوانوف به بیماری آلزایمر مبتلا شد و پس از ادامه شرایط سخت این بیماری، در هشتم نوامبر 2011، در سن 76 سالگی درگذشت. او در آرامستان واگانکوسکویه مسکو با نشان معروف باشگاه تورپدو مسکو آرمیده است. حضور در المپیک، به جز دستاوردهای ورزشی، دستاوردهای دیگری را برای ایوانوف به همراه داشته است. او در المپیک با لیدیا ایوانووا، ژیمناست کاروان شوروی آشنا شد و با او ازدواج کرد. ماحصل این ازدواج، یک داور فوتبال و یک تک‌نواز تئاتر باله شده است.
