به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ برای دهه‌ها، رسانه‌های غربی تحت سلطه روایت اسرائیلی بودند؛ روایتی که اسرائیل را «قربانی محاصره‌شده توسط دشمنان» معرفی می‌کرد و فلسطینی‌ها را منبع خشونت و تهدید جلوه می‌داد. این تصویرسازی ناعادلانه، در نحوه پرسش از مهمانان فلسطینی یا حامیان آنان نیز مشهود بود؛ جایی که اغلب از آنان خواسته می‌شد ابتدا «حماس را محکوم کنند» تا احیاناً اجازه صحبت درباره اشغال و جنایات اسرائیل را بیابند.
نمونه بارز این رویکرد، عملکرد خبرنگار بریتانیایی «پیرز مورگان» است که در مصاحبه‌هایش همواره با پرسش «آیا حماس را محکوم می‌کنید؟»، مهمان را در موضع دفاعی قرار می‌داد. اما در ماه‌های اخیر، مورگان تغییر قابل توجهی در موضع‌گیری خود نشان داده و اکنون با پرسش‌هایی چون «شما قاتلان کودکان در غزه هستید، چگونه این را توجیه می‌کنید؟» طرف اسرائیلی را به چالش می‌کشد.
این تغییر را نمی‌توان صرفاً جابجایی از «صف اسرائیل» به «صف فلسطین» دانست، بلکه نشانه‌ای از فروپاشی انحصار رسانه‌ای اسرائیل و ظهور روایت فلسطینی در قلب افکار عمومی غرب است.
پرسشِ «آیا حماس را محکوم می‌کنید؟» نه بی‌طرفانه، بلکه ابزاری سیاسی برای منحرف کردن بحث از ریشه‌های بحران است؛ از جمله دهه‌ها اشغال، تبعیض، محاصره، شهرک‌سازی، شکنجه و آوارگی. این نوع پرسش‌ها به ندرت از طرف اسرائیلی یا حامیانش پرسیده می‌شود؛ هیچ‌کس از آنان نمی‌پرسد: «آیا حمله به بیمارستان‌ها و مدارس را محکوم می‌کنید؟»
در سال ۱۹۶۷، اسرائیل در عرض شش روز چندین کشور عربی را شکست داد و سرزمین‌هایی فراتر از مرزهای تاریخی فلسطین را اشغال کرد. اما امروز، با وجود برخورداری از یکی از قدرتمندترین ارتش‌های جهان و حمایت کامل آمریکا، در برابر مقاومت محاصره‌شده‌ی غزه ناتوان مانده است. این تفاوت نشان می‌دهد که قدرت واقعی در اراده ملت‌ها نهفته است، نه در زرادخانه‌ها.
نسل جوان در غرب، به‌ویژه در دانشگاه‌ها، اکنون با دیدی متفاوت به مسئله فلسطین می‌نگرد. تصاویر و ویدیوهای منتشرشده از غزه، روایت رسمی را به چالش کشیده و فلسطینی را نه «تروریست»، بلکه قربانی استعمار و اشغال معرفی می‌کنند.
در حالی که مردم در خیابان‌ها خواستار پایان جنایات در غزه هستند، دولت‌های غربی همچنان از اسرائیل حمایت بی‌قید و شرط می‌کنند! این تضاد، بحران اخلاقی غرب را آشکار کرده است.
تحول در موضع‌گیری رسانه‌هایی چون مورگان، نشانه‌ای از فروپاشی دیوار روایت اسرائیلی است. حال، پرسش اصلی این است: آیا همبستگی مردمی می‌تواند به تغییر سیاست‌های رسمی منجر شود؟ آنچه مسلم است، مقاومت فلسطینی نه فقط نظامی، بلکه فرهنگی و انسانی است؛ و اسرائیل، با وجود قدرت نظامی، نمی‌تواند ملتی را که تصمیم به بقا گرفته، نابود کند.
...............................
پایان پیام/ 167