در دنیای فوتبال، مفاهیمی مانند «وفاداری» و «یاغی‌گری» بیش از هر جای دیگر، شخصیت بازیکنان را تعریف می‌کنند. برخی ستاره‌ها با تعهد به یک باشگاه تا پایان دوران حرفه‌ای، تبدیل به اسطوره‌هایی ماندگار شدند، در حالی که برخی دیگر با تصمیمات جنجالی، تغییر تیم‌های بزرگ یا حتی خیانت به هواداران، نام‌شان را به عنوان یاغی ثبت کردند. این ترکیب منتخب، دو گروه از بازیکنان با روحیات کاملاً متضاد را روبه‌روی یکدیگر قرار داده است. رقابتی جذاب بین وفاداران وفادار و یاغی‌هایی که تاریخ‌ساز بوده‌اند.
*نکته: به دلیل استفاده از لفظ غیرت بازیکنانی مثل زلاتان ابراهیموویچ و رونالدو نازاریو که با وجود یاغی‌گری حالا توانسته‌اند در قلب طرفداران تیم‌های مختلف جا داشته باشند، حضور ندارند.
لطفا بزن رو ایموجیا:
تیم منتخب یاغیان
دروازه‌بان
آنتونیوس نیکوپولیدیس، دروازه‌بان افسانه‌ای یونان که پس از درخشش در پاناتینایکوس، به بزرگ‌ترین رقیب یعنی المپیاکوس پیوست؛ تصمیمی که باعث خشم هواداران تیم سابقش شد.
او با عملکردش در یورو ۲۰۰۴ جاودانه شد، اما انتقال جنجالی‌اش او را در رده یاغیان قرار داد.
با موهای نقره‌ای و آرامش درون دروازه، همیشه تصویری خاص از او در ذهن‌ها مانده است.
مدافعان
سول کمپل با رفتن مستقیم از تاتنهام به آرسنال، یکی از منفورترین نقل‌وانتقالات تاریخ لیگ برتر را رقم زد.
اسکار روجری، با بازی برای تیم‌های رقیب در آرژانتین، هرگز از تصمیمات بحث‌برانگیز دور نبود.
ویلیام گالاس نیز با انتقال از آرسنال به تاتنهام، راه کمپل را برعکس رفت و همیشه در مرکز جنجال بود.
هافبک‌ها
نیکو کرانچار، پسر مربی، بارها باشگاه عوض کرد و همیشه سایه پدرش را با خود داشت. او در کرواسی به عنوان یک یاغی شناخته می‌شود.
فیگو با ترک بارسلونا و پیوستن به رئال مادرید، یکی از جنجالی‌ترین خیانت‌های تاریخ فوتبال را رقم زد.
باجو نیز با بازی در هر سه تیم بزرگ ایتالیا (یووه، میلان، اینتر) مرزهای وفاداری را جابه‌جا کرد، اما بیشتر بابت انتقال پیداکردن از فیورنتینا به یوونتوس مورد خشم طرفداران این تیم واقع شد. جوی که علیه او بود به حدی هولناک بود که بتوان او را یک یاغی نامید.
مو جانستن با انتقال به رنجرز از سلتیک، خشم طرفداران را برانگیخت و تاریخ‌ساز شد.
رحیم استرلینگ، بازیکنی که با تعویض مکرر تیم‌ها یک یاغی تمام عیار شد.
مهاجمان
عثمان دمبله، بازیکنی که پاری‌سن‌ژرمن را به‌خاطر پول به بارسا ترجیح داد، او به این مقدار بسنده نکرد و بعد از گلش مقابل هواداران بارسلونا خوشحالی کرد.
کارلوس توس، بازیکن یاغی که بین دو تیم منچستر رد و بدل شد.
تیم منتخب وفاداران
دروازه‌بان
سنگربان افسانه‌ای سائوپائولو که نه‌تنها دروازه‌بان، بلکه گلزن هم بود؛ با بیش از 100 گل زده، رکوردی بی‌نظیر دارد.
سنی از آغاز تا پایان دوران حرفه‌ای‌اش در یک باشگاه ماند و به نماد وفاداری تبدیل شد.
او نمونه‌ای کمیاب از تعهد، رهبری و عشق به پیراهن بود.
مدافعان
گری نویل به‌عنوان کاپیتان منچستریونایتد، هیچ‌گاه باشگاهش را ترک نکرد و سمبل تعصب بود.
بارزی و مالدینی، دو ستون اصلی میلان، نسل‌های متفاوت اما روحی مشترک؛ وفادار تا آخرین نفس.
پویول و کرگر نیز با قلب‌هایشان بازی می‌کردند؛ رهبرانی که وفاداری‌شان حتی از مهارت‌شان معروف‌تر بود.
هافبک‌ها
لارس ریکن، محصول دورتموند، با وجود پیشنهادهای خارجی در باشگاه محبوبش ماند.
اسکولز از معدود بازیکنانی‌ست که هیچ‌گاه دنبال شهرت نبود؛ فقط بازی برای منچستر برایش کافی بود.
رایان گیگز با نزدیک به 900 بازی برای یونایتد، یک اسطوره بی‌چون‌وچرا در تعریف وفاداری‌ست.
مهاجمان
توماس مولر همیشه با بایرن مونیخ تعریف شده؛ بازیکنی با هوش بالا، وفادار به سیستم و باشگاه.
فرانچسکو توتی، سلطان رم، هیچ‌گاه فریب پیشنهادات بزرگ را نخورد و تا آخرین روز پیراهن گرگ‌ها را پوشید.
این دو مهاجم، نه‌تنها درخشان، بلکه الگوی وفاداری‌اند.
