اسطوره‌های خط میانی فوتبال؛ از دهه ۶۰ تا ۲۰۱۰ چه کسانی سلطان میانه میدان بودند؟
اگر به تاریخ فوتبال نگاهی بیندازیم، هافبک‌ها همیشه قلب تپنده تیم‌ها بوده‌اند. از پاس‌های طلایی تا جنگندگی در میانه میدان، این ستاره‌ها ریتم بازی را تعیین می‌کردند. در این مقاله، بهترین هافبک‌های هر دهه را مرور می‌کنیم؛ از دیدی و ژرسون تا ژاوی و مودریچ. با ما همراه باشید تا ببینید هر نسل، چه ستاره‌هایی را به جهان فوتبال معرفی کرده است.
دهه ۱۹۶۰؛ آغاز دوران ذهن‌های خلاق
در این دهه، بازیکنانی مثل دیدی (برزیل)، ماسوپوست (چکسلواکی) و ژرسون با خلاقیت و پاس‌های دقیق‌شان درخشیدند. هافبک‌ها بیشتر نقش بازی‌ساز کلاسیک داشتند.
دهه ۱۹۷۰؛ عصر فوتبال زیبا و تاکتیکی
سبک «توتال فوتبال» هلند با هافبک‌هایی مثل نیسکنس و وان هانگم به اوج رسید. بریتنر از آلمان و فالکائو از برزیل نیز چهره‌هایی بی‌نظیر بودند.
دهه ۱۹۸۰؛ ترکیب قدرت و تکنیک
هافبک‌هایی مثل ریکارد (هلند) و شوستر (آلمان) با قدرت بدنی و هوش بالا، کنترل کامل میانه میدان را به‌دست گرفتند. اردیلس و تاردلی نیز در سطح جهانی درخشیدند.
دهه ۱۹۹۰؛ هافبک‌های تاکتیکی و باهوش
گواردیولا (اسپانیا) و ردوندو (آرژانتین) مثال‌هایی از هافبک‌های استراتژیک بودند. لوتار ماتئوس هم از نمادهای فوتبال چندکاره در این دهه بود.
دهه ۲۰۰۰؛ نسل طلایی هافبک‌ها
سه‌گانه افسانه‌ای پیرلو، لمپارد و جرارد، ترکیبی از بازی‌سازی، گلزنی و رهبری را به نمایش گذاشتند. داویدز و ویرا هم با فیزیک قدرتمندشان، ستون‌های میانه زمین بودند.
دهه ۲۰۱۰؛ اوج سبک پاس‌محور
هافبک‌هایی مانند ژاوی و بوسکتس با سبک تیکی‌تاکا فوتبال را متحول کردند. کروس و مودریچ نیز با ذهن بازی‌سازی بی‌نقص، عصر جدیدی در خط میانی رقم زدند.
جمع‌بندی: بهترین هافبک‌های تاریخ چه کسانی بودند؟
از دیدی تا مودریچ، فوتبال همواره به قدرت ذهنی و تکنیکی هافبک‌ها وابسته بوده است.
این تصویر، فقط یک جدول نیست؛ بلکه روایتی تصویری از تکامل فوتبال مدرن است.
