عصر ایران ؛ احسان محمدی - «شکر در زیر آب پنهان کردن»، «شمشیر به سنگ آزمودن»، «باد در قفس کردن» و … عبارت‌هایی هستند که در ادبیات فارسی برای توصیف کار بیهوده به کار برده می‌شود، کاری که زحمت دارد اما هیچ فایده‌ای ندارد.
چیزی در مایه «رنج خود می‌بری و زحمت ما میداری»!
از همه این کارها بیهوده‌تر «انتقاد» در زندگی زناشویی است! می‌دانم و می‌فهمم که روانشناس‌ها و دانشمندان علوم ارتباطات در مورد اهمیت نقد، تحمل نقد شنیدن و اثر آن برای اصلاح رفتار و بهبود کیفیت زندگی چه می‌گویند اما هرگز ندیده‌ام که زن و شوهری از هم انتقاد کنند و تاثیر مثبتی داشته باشد!
اینکه زن‌ها بیشتر اینطور هستند یا مردها برای جر و بحث‌ها خوب است اما فرقی ندارد، بیشتر زن و شوهرها انگار پنبه‌های درشتی در گوش دارند که هیچ نقدی از هم رویشان اثر نکند، اگر هم نقدی از لای درز پنبه‌ها گذر کرد تبدیل می‌شود به ناراحتی و دلخوری پنهان و تلاش برای مقابله و مچ‌گیری سر فرصت مناسب به نیت تلافی!
لابد باید ریشه‌هایش را در روانشناسی تکاملی جست‌و‌جو کرد و اگر مخالف این حرف و نگاه هستید از دو حال خارج نیست؛ یا خیلی خوشبختید و خوش‌‌شانس یا هنوز جمله‌های انتقادی‌تان از لای درز پنبه رد نشده است تا ببینید که از شکر زیر آب پنهان کردن هم کار بیهوده‌تری است!
با این همه شما ادامه بدهید شاید موفق شدید!
نظرات کاربران