شناسهٔ خبر: 74479994 - سرویس بین‌الملل
نسخه قابل چاپ منبع: ابنا | لینک خبر

تخریب تندیس امیر علی‌شیر نوایی در مزارشریف / طالبان دوباره به جان فرهنگ افغانستان افتادند

طالبان بار دیگر در ادامه‌ی سیاست‌های تخریب‌گرایانه خود علیه میراث فرهنگی افغانستان، تندیس امیر علی‌شیر نوایی، شاعر و سیاستمدار برجسته دوره تیموریان را در مزارشریف ویران کردند؛ اقدامی که نشان‌دهنده‌ی بی‌اعتنایی آشکار این گروه به تاریخ، ادب و هویت مشترک مردم این سرزمین است.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ شهرداری طالبان در مزارشریف تندیس امیر علی‌شیر نوایی، از نام‌آورترین شاعران و سیاستمداران تاریخ افغانستان، را تخریب کرده است.

این تندیس که در یکی از میدان‌های عمومی شهر نصب شده بود، سال‌ها نمادی از میراث فرهنگی و ادبی این دیار به شمار می‌رفت.

امیر علی‌شیر نوایی از برجسته‌ترین شخصیت‌های قرن نهم هجری بود که با آثار ارزشمند خود نقشی اساسی در اعتلای زبان فارسی و ترکی و در شکل‌گیری نهضت فرهنگی دوره تیموریان ایفا کرد.

به همین دلیل، او نه تنها یک شاعر و ادیب، بلکه نمادی از همزیستی و غنای فرهنگی مردمان این سرزمین به شمار می‌رود.

تخریب نماد او از سوی طالبان، خشم فرهنگیان و مردم را برانگیخته و بسیاری این اقدام را حمله‌ای مستقیم به هویت و تاریخ ملی افغانستان دانسته‌اند.

این نخستین بار نیست که طالبان چنین رویکردی را در برابر نمادهای فرهنگی و تاریخی در پیش گرفته‌اند. در سال ۲۰۰۱، جهان با حیرت نظاره‌گر انهدام تندیس‌های عظیم بودا در بامیان شد؛ اقدامی که لکه‌ای پاک‌نشدنی در تاریخ فرهنگی بشر محسوب می‌شود.

همچنین نیز سردیس عبدالعلی مزاری، رهبر شهید هزاره‌ها و شیعیانافغانستان، در بامیان توسط همین گروه تخریب شد.

کارشناسان و علاقه‌مندان فرهنگی معتقدند که این سیاست‌ها نشانه‌ای از تلاش طالبان برای پاک کردن تاریخ و تحمیل هویتی یک‌دست و ایدئولوژیک بر جامعه متکثر افغانستان است.

آنان هشدار می‌دهند که حذف نمادهای فرهنگی و تاریخی، نه تنها به پیکره‌ی هویت ملی ضربه می‌زند، بلکه شکاف‌های اجتماعی و قومی را نیز تعمیق خواهد کرد.

طالبان در حالی شعار «استقلال» و «حاکمیت ملی» سر می‌دهند که در عمل، با نابود کردن نمادهای تاریخ و فرهنگ این سرزمین، استقلال فکری و فرهنگی ملت را به گروگان گرفته‌اند.

تخریب تندیس امیر علی‌شیر نوایی تنها یک اقدام ضدفرهنگی نیست، بلکه یادآور این حقیقت تلخ است که تاریخ در سایه‌ی حاکمیت طالبان بار دیگر در معرض سانسور، تحریف و نابودی قرار گرفته است.

...

پایان پیام/