طرفداری | در پایان یک تابستان عجیب‌وغریب، بایرن مونیخ یک شب خوب را سپری کرد. تیم ونسان کمپانی در سوپرکاپ «فرانتس بکن‌باوئر» که شنبه شب برگزار شد، دو بر یک مقابل اشتوتگارت پیروز شد اما فعالیت‌های نقل‌وانتقالاتی بایرن مونیخ در طول پیش‌فصل مدام مورد انتقاد قرار داشته است.
البته که بایرن مونیخ به‌قدری قدرتمند هست که دوباره فاتح بوندسلیگا شود اما این تنها انتظاری نیست که از آن‌ها می‌رود. بایرن مونیخ در آستانه‌ی شروع بوندسلیگا با بازی جمعه شب مقابل لایپزیش با پرسش‌های زیادی روبه‌رو است که سباستین استفورد-بلور از وب‌سایت اتلتیک به بررسی این پرسش‌ها پرداخته و عامل مطرح شدن یک سری نگرانی‌ها پیرامون بایرن مونیخ را تشریح کرده است.
بایرن مونیخ می‌تواند موقتاً جای خالی جمال موسیالا را پر کند؟
به‌نظر می‌رسد بعد از شکستگی مچ پای جمال موسیالا در جام جهانی باشگاه‌ها تا پایان سال میلادی نمی‌تواند در یک مسابقه‌ی رسمی به میدان برود. جانشین کردن او به‌عنوان کسی که 12 گل و 2 پاس گل در فصل گذشته ثبت کرد، شاید در ظاهر سخت به‌نظر نرسد اما تأثیر موسیالا در تیم کمپانی، فراتر از گل و پاس گل است. او بازی‌ساز اصلی تیم است و از جمله بهترین بازیکنان بایرن در حمل توپ به‌شمار می‌رود. ضمناً در اولین فصل حضور کمپانی، او بیشتر به عقب زمین می‌آمد تا توپ بگیرد و این یعنی غیبت موسیالا باعث ایجاد یک خلأ در مرکز زمین می‌شود.
در جریان قهرمانی بایرن مونیخ در سوپرکاپ آلمان، فقدان موسیالا حس نشد. مایکل اولیسه از راست به مرکز آمد و بین لوئیس دیاز و سرژ گنابری و پشت سر هری کین بازی کرد. این ترکیب به‌صورت فردی و تیمی، به‌خصوص در ضدحمله‌ها عملکرد خوبی داشت و اولیسه یک تهدید واقعی بود. البته بایرن مونیخ به راه‌حل‌های خلاقانه‌تری نیاز دارد زیرا این چهار بازیکن نمی‌توانند در همه‌ی بازی‌ها تا شروع تعطیلات زمستانی کنار هم بازی کنند. کمپانی باید مبتکرانه‌تر کار کند. شاید تام بیشوف به جلوی زمین هدایت شود اما این در حالی است که او در هوفنهایم، عمدتاً به‌عنوان هافبک پست 6 یا 8 به‌کار گرفته می‌شد. لئون گورتسکا هم می‌تواند در جلوی زمین به کار گرفته شود و البته کمپانی پیش‌تر از رافائل گریرو به‌عنوان گزینه‌ای اضطراری به‌عنوان هافبک هجومی هم استفاده کرده است.
شاید این فرضیه مطرح شود که بایرن مونیخ در نیم‌فصل و بدون موسیالا بتواند به‌راحتی از فاز لیگ نه‌چندان پراهمیت لیگ قهرمانان اروپا عبور کند اما تجربه می‌گوید بدون توانایی‌های ویژه‌ی او، ممکن است خط حمله‌ی بایرن مونیخ، قابل‌پیش‌بینی و کند شود. بایرن مونیخ باید بتواند مقابل تیم‌های کوچک‌تر با دفاع‌های فشرده و بسته، راهی برای شکستن دفاع‌شان پیدا کند و فرا رسیدن خستگی‌های ناشی از جام جهانی باشگاه‌ها ممکن است مشکل‌ساز شود. موسیالا بازیکنی است که مقابل خطوط دفاعی فشرده، بازیکن بسیار مؤثری است و غیبت او فارغ از همه مزیت‌هایش، ضربه‌ی بزرگی به بایرن مونیخ محسوب می‌شود.
بار خلاقیت هجومی تیم در نیم‌فصل اول بر دوش مایکل اولیسه خواهد بود
بایرن مونیخ می‌تواند ذخیره‌ی خوبی برای هری کین پیدا کند؟
ظاهراً تلاش‌های بایرن مونیخ برای جذب نیک ولتماده به پایان رسیده است. ولتماده یک فصل درخشان در اشتوتگارت داشت و با شش گل زده، آقای گل یورو زیر 21 سال اروپا شد. بایرن مونیخ برای خرید او سه پیشنهاد ارائه کرد که هر سه پیشنهاد از سوی اشتوتگارت رد شد چون از نظر این باشگاه، ولتماده فروشی نیست.
بایرن مونیخ برای تغییر نظر اشتوتگارت، باید مبلغی هنگفت پیشنهاد کند اما باواریایی‌ها گزینه‌های دیگری هم دارند. کریستوفر انکونکو از چلسی هدف دیگری برای بایرن مونیخ است اما خلاف ولتماده، او مهاجم نوک کلاسیک نیست و این یعنی بایرن مونیخ فصل 26-2025 را با یک مهاجم تخصصی شروع خواهد کرد؛ هری کین.
اینکه فرض کنیم کین رویین‌تن است، چندان غلط نیست. او از زمان پیوستنش به بایرن مونیخ در سال 2023، در 63 مسابقه از 68 بازی بوندسلیگا به میدان رفته و فقط یک مسابقه را به‌علت محرومیت از دست داده است. البته بایرن مونیخ مهاجمان دیگری هم دارد که بار گلزنی بین آن‌ها هم پخش شود؛ در فصل 25-2024، مایکل اولیسه 27 مشارکت گلزنی (12 گل و 15 پاس گل) و لروی سانه 16 مشارکت گلزنی (11 گل و 5 پاس گل) در بوندسلیگا داشتند.
هری کین همچنان عطش بالایی برای کسب جام‌های بیشتر با بایرن مونیخ دارد
حتی در موقعی که بایرن مونیخ تیم قدرتمندتری بود هم بازیکنان ذخیره در گلزنی تیم نقش داشتند. در فصل آخر روبرت لواندوفسکی در بایرن مونیخ (23-2022)، اریک ماکسیم چوپوموتینگ توانست 10 گل در بوندسلیگا بزند. در اولین فصل پپ گواردیولا در بایرن مونیخ، ماریو مانژوکیچ که معمولاً مهاجم اصلی تیم بود، 18 گل در بوندسلیگا زد، ماریو گوتسه در نقش 9 کاذب توانست 10 گل بزند و کلودیو پیزارو با ثبت میانگین گلزنی هر گل در 70 دقیقه نیز توانست 10 گل ثبت کند.
هری کین هنوز همان هری کین سابق است؛ گل زیاد می‌زند و عجیب خواهد بود اگر در آخر فصل، کفش طلای بوندسلیگا را نبرد. اگرچه مهاجم انگلیسی، 32 ساله است و در دوفصل گذشته، کمی عملکردش به‌خاطر خستگی یا مشکلات جزئی با افت در بازی‌های حساس مواجه شده است.
حالا توماس مولر به ونکوور وایتکپس پیوسته، ماتیس تل راهی تاتنهام شده و لروی سانه هم از گالاتاسارای سر در آورده است. این یعنی قطعاً کین به پشتیبانی نیاز دارد. ولتماده می‌توانست گزینه‌ی جذابی به‌حساب بیاید چون غیر از اینکه می‌توانست ذخیره‌ی جذابی برای هری کین باشد، توانایی پر کردن جای خالی موسیالا را تا حدی داشت چون در بازی‌سازی توانا است. البته حالا بایرن مونیخ باید به‌دنبال گزینه‌های دیگری بگردد، بدون اینکه عمده‌ی منابعش را مصرف کند.
خط دفاعی بایرن مونیخ قابل اتکا است؟
دایو اوپامکانو و یوناتان تا حالا ترکیب جدید مدافعان وسط بایرن مونیخ هستند. روی کاغذ، این زوج نسبت به زوج‌های سالیان گذشته، ترکیب متوازن‌تری هستند چون یکی از آن‌ها دارای خصایص تهاجمی و دیگری محتاط‌تر و واکنش‌گرا است. البته در سوپرکاپ مقابل اشتوتگارت، نکات نگران‌کننده‌ای هم دیده شد. ولتماده در نیمه اول باید گل می‌زد چون با عبور از مدافعان در موقعیت تک‌به‌تک قرار می‌گرفت اما ضربه‌اش به‌سوی دروازه ضعیف بود. یک تیم کارآمدتر از اشتوتگارت می‌توانست با موقعیت‌های خلق شده از سوی این تیم با xG 1.57 بهره‌ی بیشتری ببرد.
البته هنوز فصل شروع نشده و این زوج برای هماهنگی به زمان بیشتری نیاز دارند. اوپامکانو و تا تاکنون کنار هم بازی نکرده‌اند و طبیعی است بروز ناهماهنگی بخشی از روند شکل‌گیری این هماهنگی باشد. البته در دو فصل گذشته بایرن مونیخ مشکلات دفاعی واضحی داشته است. یک نمونه، شکنندگی خط دفاع در بازی با بایرلورکوزن در فوریه 2024 بود و این وضعیت در مقابل اینتر در آوریل 2025 هم تکرار شد؛ جایی که مشخص شد در هر دو بازی رفت‌وبرگشت، خط دفاعی بایرن متزلزل است و مصادیق این موضوع، گل دوم در آلیانتس آرنا در دقایق پایانی و دو گل خورده از روی کرنر در بازی برگشت بودند.
هواداران بایرن امیدوارند یوناتان تا باتجربه، بهتر از کیمِ ناامیدکننده کار کند
آیا ترکیب جدید تا و اوپامکانو به قدر کافی خوب هست؟ مدافع فرانسوی در اواسط فصل گذشته عملکردش درخشان بود و نشان داد می‌تواند در استاندارد بالایی بازی کند اما این عملکرد ثبات خواهد داشت؟ سایر بازیکنان می‌توانند به این ثبات برسند؟ شاید این مسائل در بخش عمده‌ی فصل، کم‌اهمیت باشند چون بایرن به‌ندرت در موضعی قرار می‌گیرد که ضعفش آشکار شود اما عملکرد یک تیم در یک فصل براساس عملکردش در بازی‌های بزرگ قضاوت می‌شود.
شاید مشکل کمبود تخصص هم در تیم وجود داشته باشد؛ مثل کنراد لایمر ویژگی‌های مثبت زیادی برای ایفای نقش به‌عنوان یک فولبک راست دارد اما ذاتاً یک فولبک راست نیست. در سمت چپ هم وضعیت مشابهی وجود دارد؛ با مصدومیت آلفونسو دیویس، جایگزین‌ها چندان آرمانی نیستند. استانیشیچ در سمت راست بهتر است، هیروکی ایتو مدافع وسط بهتری است و گریرو یک بازیکن چندپسته است. رقبای اروپایی بایرن در خط دفاعی خیلی قوی هستند اما بایرن سعی دارد این نقاط ضعفش را پنهان کند؛ موضوعی که یکی از موارد قابل‌بحث در فصل 26-2025 بایرن مونیخ خواهد بود.