شناسهٔ خبر: 74395365 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: شفقنا | لینک خبر

ادعای تحلیلگر الجزیره: «کریدور جدید ترامپ در قفقاز جنوبی، فرصتی بزرگ برای ترکیه و دامی برای روسیه و ایران است»

صاحب‌خبر -

شفقنا- الجزیره در مطلبی مدعی شد: در ماه‌های اخیر قفقاز جنوبی صحنه تحولات ژئوپلیتیکی مهمی بوده است؛ در حالی‌که پیش‌تر بحث‌ها بر سر ایجاد کریدور «ارس» از طریق ایران جریان داشت، آمریکا توانست با ابتکاری تازه ورق بازی را برگرداند. واشنگتن با میزبانی گفت‌وگوهای صلح میان الهام علی‌اف و نیکول پاشینیان در کاخ سفید، توافقی را پیش برد که به ایجاد کریدور «زنگزور» انجامید؛ مسیری که آذربایجان را از طریق ارمنستان به نخجوان و سپس ترکیه متصل می‌کند. این اقدام نه تنها صحنه سیاسی منطقه را تغییر داد، بلکه حضوری پایدار برای آمریکا در قلب اوراسیا تثبیت کرد.

به گزارش شفقنا، «سمیر العرکی« نویسنده و تحلیلگر مسائل ترکیه با اشاره به این موضوع در الجزیره آورده است: کریدور زنگزور برای ایالات متحده تنها یک گذرگاه نیست، بلکه ابزاری برای پیشبرد استراتژی کلانش در «قلب جهان» است؛ منطقه‌ای که به گفته بریژینسکی، کنترل آن به معنای نفوذ بر نظام جهانی است. واشنگتن با حضور در این مسیر راهبردی، همزمان چند هدف را دنبال می‌کند: تضعیف موقعیت روسیه و ایران، تقویت نقش ترکیه به‌عنوان شریک امنیتی و اقتصادی، و پیوند دادن کشورهای منطقه با پروژه‌های گسترده‌تر همچون توافقات ابراهام و شبکه‌های تجاری آسیا–اروپا.

نویسنده در ادامه با طرح این دعا که در این میان، «روسیه و ایران بازندگان اصلی این تحولات‌اند»، در ادامه نوشت: «مسکو که به دلیل جنگ اوکراین و رویکرد منفعلانه‌اش در مدیریت بحران قره‌باغ دست بسته شده بود، ناگهان نفوذ سنتی خود در قفقاز را از دست داد. ایران نیز با تمرکز بر مخالفت با کریدور زنگزور و حساب باز کردن روی کریدور «ارس»، فرصت همراهی با تحولات جدید را از دست داد و اکنون با تقویت موقعیت ترکیه و کاهش عمق استراتژیکش در شمال مواجه است.»

وی با ادعای اینکه برنده اصلی این معادله ترکیه است، ادامه داد: آنکارا با حمایت نظامی و سیاسی از آذربایجان در جنگ‌های قره‌باغ نقش کلیدی ایفا کرد و اکنون ثمره آن را برداشت می‌کند. کریدور زنگزور نه تنها ترکیه را به آذربایجان و آسیای مرکزی وصل می‌کند و جایگاه ژئوپلیتیکی‌اش را ارتقا می‌دهد، بلکه فرصت‌های اقتصادی بزرگی را به عنوان مسیر ترانزیت انرژی و کالا میان آسیا و اروپا در اختیارش قرار می‌دهد. افزون بر این، همکاری نزدیک‌تر با آمریکا می‌تواند دست ترکیه را در پرونده‌های منطقه‌ای، از جمله شمال سوریه، بازتر کند.

نویسنده در پایان مدعی شده است: این تحولات نشانه‌ای است از ترسیم نظم جدیدی در منطقه اوراسیا. ایالات متحده با ابتکار زنگزور توانسته همزمان نفوذ روسیه و ایران را محدود سازد و ترکیه را به شریکی کلیدی در معادلات منطقه بدل کند. این امر بیانگر آن است که در رقابت برای شکل‌دهی به نظام جهانی آینده، واشنگتن یک گام جلوتر از رقبایش حرکت کرده است.

متن مطلب در الجزیره