لیلا پایدار- عباس آرگون، عضو هیئت‌رئیسه اتاق بازرگانی تهران، در گفت‌وگو با خبرنگار اعتمادآنلاین و در پاسخ به پرسشی درباره گزارشات اخیر مبنی بر آغاز مذاکرات مستقیم ایران با FATF در مادرید و این‌که در صورت پذیرش FATF، با وجود تحریم‌ها، چقدر احتمال دارد بانک‌ها و شرکت‌های خارجی با ایران همکاری کنند؟ گفت: به باور من با وجود تحریم‌ها، حتی اگر FATF را نیز بپذیریم، از آن‌جایی که ارتباط ما با سوئیفت قطع است، بعید است که بانک‌ها با ما همکاری کنند. با این حال، این اقدام می‌تواند در برخی زمینه‌ها تسهیل‌گری ایجاد کند و به نوعی زیرساخت‌ها و بسترهای لازم برای تعامل با دنیا را فراهم سازد؛ تا پس از رفع تحریم‌ها بتوانیم به سادگی با نظام بانکی جهانی کار کنیم.

آرگون در ادامه افزود: در شرایط فعلی، با وجود تحریم‌ها، محدودیت‌های نقل‌وانتقال پول از طریق نظام بانکی همچنان پابرجاست. پذیرش FATF ممکن است تا حدودی این مسئله را تسهیل کند، اما نمی‌توان انتظار داشت که همه مشکلات حل شود. رفع این محدودیت‌ها وابسته به برقراری ارتباط مجدد با سوئیفت و ایجاد روابط کارگزاری بین بانک‌هاست.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا پذیرش FATF تأثیر مثبتی بر وضعیت اقتصادی کشور خواهد داشت یا خیر؟ اظهار کرد: بله، ببینید همه این موضوعات، بخشی از یک پازل بزرگ‌تر در تعامل با دنیاست. وقتی می‌خواهیم با جهان در ارتباط باشیم، باید این الزامات را رعایت کنیم. نه این‌که یک‌طرفه عمل کنیم و بدون توجه به قوانین و ملاحظات موجود، انتظار داشته باشیم مشکلات حل شوند.

در ادامه گفت: این‌گونه نیست که با پذیرش یک یا دو مورد، تمامی مشکلات حل شوند. ما هم به اصلاح این موارد نیاز داریم و هم به بهبود شرایط داخلی کشور؛ از جمله سیاست‌ها، قوانین، مقررات، و شیوه‌های تصمیم‌گیری.

به گفته آرگون، تصور این‌که تنها با پذیرش FATF، یا حتی با رفع تحریم‌ها، همه مسائل اقتصادی کشور حل خواهد شد، نادرست است. بخش قابل توجهی از مشکلات ما ناشی از مسائل داخلی و ضعف در حکمرانی اقتصادی است. بنابراین، حتی اگر موضوعات بین‌المللی حل شوند، باز هم باید مشکلات داخلی نظیر ساختار بودجه، ناترازی انرژی، ناترازی صندوق‌های بازنشستگی، وضعیت بانک‌ها و سایر مسائل کلیدی اقتصادی کشور را نیز اصلاح کنیم.

وی در پایان گفت: اگر مذاکراتی در مادرید برگزار شود یا فاصله زمانی کوتاهی تا آغاز آن باقی باشد، و اگر اشکالات موجود برطرف شود، این مذاکرات می‌تواند بخشی از مسائل ما را در تعامل با دنیا حل کند. اما اینکه با یک اقدام یا یک مذاکره تمامی مشکلات حل شود، چنین چیزی واقعیت ندارد.