سید عماد حسینی- به اعتقاد روزنامه الرای کویت، به رسمیت شناختن دولت فلسطین که شماری از کشورهای اروپایی ادعای انجام آن را دارند، فرار از زیر بار فشارهای افکار عمومی به دلیل حمایت همه‌جانبه از اسرائیل در جنایاتش علیه مردم غزه است.
به گزارش اعتمادآنلاین، عبدالرحمن الجیران، نویسنده این یادداشت آورده است، بودجه نظامی برای اسرائیل اهمیتی ندارد... و اسرائیل باور ندارد که بقای آن به تسلیحات نظامی وابسته است، زیرا در جهان، ملت‌های بسیاری بدون تکیه بر سلاح‌های جنگی به حیات خود ادامه داده‌اند.
اما یهودیان معتقدند که مسیحیان در صورت پیچیده شدن اوضاع، به یاری و کمک آنها خواهند شتافت.
در هر بار، اسرائیل نه به دلیل سلاح‌ها یا ارتش فروپاشیده‌اش پیروز شده، بلکه به لطف حمایت کشورهای متحد برای حفاظت از آن و همچنین سستی برخی از اعراب در عرصه سیاست بوده است.
حقیقت این است که اسرائیل نمی‌تواند به همان صورتی که در تاریخ بوده، ادامه حیات دهد، مگر از یکی از دو راه! یا باید همچنان وابسته به ترامپ و کمک‌های خارجی بی‌وقفه از اتحادیه اروپا باشد، اما هیچ کشوری نمی‌تواند برای تامین ثبات و امنیت خود به این منبع رو به اتمام تکیه کند.
راه دیگر این است که اسرائیل با تکیه بر منابع خود، از طریق تجارت و صنایعش به حیات ادامه دهد، اما این (رژیم) نمی‌تواند صرفاً با منابع طبیعی و ثروت‌های مالی خود دوام بیاورد، به ویژه زمانی که اعراب در صنعت پیشرفت کنند و قدرت تجاری متناسب با این پیشرفت در پروژه‌های زیرساختی، صنایع و فناوری اطلاعات به دست آورند.
اگر اسرائیل بخواهد صنایع خود را صادر کند، ناچار است آنها را در بازارهای نزدیک خود مانند مصر، لبنان، اردن، سوریه و عراق به فروش برساند... اما اگر محصولاتش را به بنادر دوردست بفرستد، مالیات‌هایی که ترامپ وضع کرده، قیمت آنها را چند برابر می‌کند و نمی‌تواند در بازارهای اروپا، چین و جنوب شرق آسیا رقابت کند.
ولی اگر محصولاتش را به بازارهای نزدیک (عربی) بفرستد، تنها در صورتی می‌تواند بازاریابی موفقی داشته باشد که کشورهای عربی فاقد صنعت و تولید باشند!
از این رو، توطئه بزرگ در بی‌ثباتی خاورمیانه و ایجاد کشورهای شکست‌خورده بیشتر را درک می‌کنیم، تا جایی که اعراب برای همیشه ناتوان شوند.
این شرط لازم برای بقای اسرائیل با تکیه بر منابع خود و بدون وابستگی کامل به آمریکا و اروپاست... و معقول نیست که به اعراب اجازه داده شود در صنعت و مدیریت ثروت و دارایی‌ها برتری یابند... نیازی به خواندن نیات پنهان نیست تا اهداف طراحی‌شده برای کل خاورمیانه را دریابیم... این اهداف مانع از ناتوان‌سازی کشورهای عربی در عرصه زندگی مدرن، محدود کردن رنسانس آنها و برنامه‌های اصلاحات‌شان می‌شوند، هر گاه که برای مدیریت ثروت، تولید محصولات و بهره‌برداری از مواد خام خود تلاش کنند، شاهد چنین اقداماتی هستیم... این استعمار صهیونیستی است که هیچ استعمار قدیمی یا مدرنی در خطرناک بودن به پای آن نمی‌رسد، زیرا راه پیشرفت واقعی را از هر جهت برای یک و نیم میلیارد مسلمان، زن و مرد، مسدود می‌کند تا ۱۵ میلیون یهودی در سراسر جهان بتوانند از آنها بهره‌کشی کنند.
این بهره‌کشی با گذشت زمان افزایش می‌یابد و همه قدرت‌های جهان در آن هم‌دست و هم‌سو می‌شوند... و شگفت‌آور این است که آنها این هیولای ابدی را تعادل در موازنه قدرت و سلاح بین اعراب و باند صهیونیستی می‌نامند!
بنابراین، به رسمیت شناختن فلسطین چه معنایی دارد، جز خاک پاشیدن در چشم‌ها؟!