گاهی فوتبال فقط گل و پاس و برد نیست؛ گاهی لحظه‌هایی هستن که می‌مونن برای همیشه، نه به‌خاطر زیبایی‌شون، بلکه چون بی‌نظیر، خنده‌دار و در عین حال دوست‌داشتنی‌ان. یکی از این لحظه‌ها بی‌شک قیچی‌برگردان معروف علی دایی در سال‌های پایانی فوتبالشه؛ صحنه‌ای که هنوز هم در فضای مجازی بارها و بارها بازنشر می‌شه، با لبخند و نوستالژی.
---
علی دایی؛ مردی با هزار نقش
اواخر دهه ۸۰ شمسی، علی دایی نه‌فقط به‌عنوان مهاجم، بلکه به‌عنوان مربی-بازیکن در تیم سایپا درخشید. او در فصلی تاریخی موفق شد این تیم معمولی را قهرمان لیگ برتر ایران کند؛ کاری که هنوز هم یکی از عجیب‌ترین قهرمانی‌های تاریخ لیگ حساب می‌شه. اما در میان تمام گل‌ها، پاس‌ها و فریادهای کنار خط، یک لحظه همیشه در ذهن‌ها باقی مونده: تلاش عجیب دایی برای زدن قیچی‌برگردان!
---
قیچی‌ای که قیچی نشد!
در یکی از مسابقات مهم سایپا، دایی که حالا دیگر پا به سن گذاشته بود، تصمیم گرفت مثل سال‌های جوانی با یک قیچی‌برگردان برق از سر همه بپرونه. توپ از گوشه محوطه جریمه ارسال شد، دایی با جدیت کامل بلند شد، بدن رو پیچوند و... نتیجه چیزی نبود جز یک فرود کمیک روی زمین، بدون حتی لمس توپ!
تماشاگران خندیدن، گزارشگر از خنده خودش رو کنترل نکرد و بازیکنان حریف هم با لبخند از کنارش رد شدن. اما پشت این صحنه، شجاعت و اعتمادبه‌نفسی بود که فقط یک علی دایی واقعی می‌تونه داشته باشه.
---
چرا این صحنه ماندگار شد؟
ترکیب تلاش و شوخی: دایی تمام وجودش رو گذاشت، اما نتیجه چیزی متفاوت از انتظار شد.
تضاد با شخصیت جدی دایی: همه او رو به‌عنوان فردی مصمم و عبوس می‌شناختن؛ این صحنه شکافی بود در تصویر عمومی‌اش.
قابلیت وایرال شدن: صحنه‌ای بصری، خنده‌دار و در عین حال نوستالژیک؛ ترکیبی طلایی برای شبکه‌های اجتماعی.
---
تاثیرش بر محبوبیت دایی
جالبه بدونید بعد از انتشار این صحنه، برخلاف انتظار، محبوبیت دایی در فضای غیررسمی بیشتر هم شد. مردم فهمیدن که این اسطوره هم مثل بقیه ممکنه اشتباه کنه، زمین بخوره و... بخنده. او انسانی‌تر شد، قابل لمس‌تر. و این چیزی بود که طرفداران بهش نیاز داشتن: یک قهرمان با قلبی بزرگ و خنده‌ای بی‌تکلف.
---
روایت‌هایی از داخل باشگاه سایپا
برخی بازیکنان وقت سایپا بعدها در مصاحبه‌هایی گفتن که بعد از اون قیچی ناموفق، خود دایی هم کلی خندیده و حتی توی رختکن از اون صحنه تقلید کرده! اون لحظه به نقطه عطفی در اتحاد تیم تبدیل شد؛ جایی که مربی و بازیکنان با هم خندیدن و قهرمانی ساختن.
---
اگر هنوز ندیدین…
اگر از نسل جدید هستین یا اون بازی رو یادتون نمیاد، حتماً ویدیوی اون قیچی برگردان علی دایی رو سرچ کنید. قول می‌دیم لبخند رو لب‌هاتون میاد.
---
شما هم خاطره‌ای دارین؟
به نظرتون اون قیچی دایی فقط خنده‌دار بود یا نمادی از جسارت، شوخ‌طبعی و عشق به فوتبال؟
آیا لحظه‌ای مشابه از بازیکن دیگه‌ای در ذهن‌تون هست که هم خنده‌دار باشه، هم دوست‌داشتنی؟
نظرتون رو برامون بنویسید. این لحظه‌ها رو باید حفظ کرد و با هم بهشون