《 ... پست توسط TNT نوشته شده است ... 》

 

بونگ جون هو، مردی که با آثار خود کمک زیادی به پیشرفت و جهانی شدن سینمای کره کرد؛ سینمایی که تبدیل به یکی از بهترین سینماهای آسیا و حتی جهان شده است.

ممکن است خواندن بخشی از متن پست موجب اسپویل داستان شود!

 

خاطرات قتل (Memories of Murder)

قطعا خاطرات قتل یکی از جنجالی ترین و جذاب ترین فیلم های بونگ جون هو و تاریخ سینمای کره است که بسیاری از منتقدان حتی لقب بهترین فیلم تاریخ کره را هم به این فیلم داده‌اند.

داستان فیلم بر اساس یکی از قاتلین زنجیره‌ای کره‌ی جنوبی است که در دوران خود تبدیل به یکی از بدنام ترین و مخوف ترین افراد کره شد؛ البته که این فرد در زمان اکران فیلم دستگیر نشده بود و یکی از دلایل جذاب شدن و جنجالی شدن فیلم هم همین نکته بود.

در روستایی دور افتاده که تقریبا از دنیای مدرن فاصله زیادی دارد هیولایی ظهور میکند که حتی کارآگاهان هم توانایی مقابله با آن را ندارند و اصلا با شرایط موجود آشنا نیستند.

شاید اغلب تماشاچی ها با وجود اینکه میدانند قاتل در واقعیت دستگیر نشده و همچنین وجود صحنه های خشن و تا حدودی آزاردهنده، اما به دلیل داستان جذاب فیلم از دیدن آن دست نمی کشند. صحنه های جذاب و هیجانی، خشم و نفرت از قاتلی که بسیار باهوش تر از کارآگاه هاست و حتی لحظات کمدی جالبی که در فیلم وجود دارد آن را بسیار جذاب میکند.

فیلم در بخشی قسمت ها سعی دارد تماشاچی را هم وارد جهان کثیف خودش کند. از پوستر فیلم که دو کارآگاه فیلم عکس مظنون را نشان ما می‌دهند تا سکانس لحظه آخرین قتل فیلم، که دوربین از دید قاتل نمایش داده می شود و ما را در لحظه تصمیم گیری او حین دوراهی دختر نوجوان یا یک زن شریک می‌کند.

و سکانس آخر فیلم، نگاه سونگ کانگ هو به دوربین که بازی خوب و جذابی از خود به جای گذاشت. علاوه بر اینکه چشم در چشم قاتلی که احتمالا از پرده سینما این فیلم را میبیند پیام های زیادی را هم در خود دارد. (همراه با صحبت های دختر بچه که چندین بار تاکید می‌کند که قاتل یک شخص معمولی بود)

آیا همه ما که در حال تماشای فیلم هستیم، در آینده تبدیل به یک هیولا می‌شویم؟

میشود بیشتر در مورد این اثر صحبت کرد ولی در آخر اگر به ژانر معمایی جنایی علاقه دارید این فیلم معرفی میشود.

 

انگل(Parasite)

از جنجالی ترین فیلم های کره که اختلاف نظر در مورد آن میان منتقدین و تماشاگران زیاد بود.

فیلم داستان یک خانواده فقیر را در یک خانه فرسوده زیر زمین نشان میدهد که در همان سکانس اول وضعیت آنها را به خوبی نمایش میدهد.

آنها با وجود فقر و نداشتن شغل خوب، اما امید به آینده را دارند و منتظر فرصتی هستند تا بتوانند خود را از آن وضعیت فاجعه نجات دهند و درنهایت فرصتی برای این خانواده بوجود می آید.

نیمه اول فیلم آرام و منطقی جلو میرود اما در نهایت آن جرقه و انفجاری که همه ما منتظر بودیم شکل میگیرد و خانواده درگیر مشکلاتی میشود.

شخصیت های داستان با وجود ظاهری ساده و مهربان، اما شخصیتی زیرک و خبیث زیر چهره خود دارند که از آن برای کنار زدن رقبای خود استفاده میکنند تا خانواده به آرامش برسد.

در فیلم بارها به اختلاف طبقاتی موجود و شکاف بین دو قشر ثروتمند و فقیر نمایش داده شد. از تحقیر پدر خانواده که مثل یک سوسک بر روی زمین سینه خیز می‌رفت یا در روز تولد به با درخواست یا به عبارت بهتر دستور پدر ثروتمند لباس سرخ پوستی را می‌پوشد در حالی که خود راضی به این کار نیست و فرد ثروتمند هم با اشاره به اینکه هزینه آن را پرداخت می‌کند، دیگر توجهی به نظر زیردست خود ندارد.

شخصیت های فیلم هیچکدام کامل مثبت یا کاملا منفی نیستند، همه آنها متعادل و خاکستری هستند که باعث می‌شود تماشاچی راحت تر و بهتر با آنها ارتباط بگیرد.

البته که اشاره و انتقاد کارگردان مهمترین نکته مثبت این فیلم یا هر فیلم دیگری نیست و این فیلم لحظات کمدی، هیجان انگیز و حتی ناراحت کننده‌ای دارد که باعث می‌شود، اغلب افراد را با داستان خود درگیر کند.

درنهایت این فیلم توانست تبدیل به یکی از موفق‌ترین فیلم های کره شود و در سطح بین‌المللی جوایز زیادی را کسب کند.

 

مادر (mother)

داستان فیلم در مورد مادر و فرزندی است که مشغول زندگی خود هستند اما در خیابان آنها شخصی قتل می‌رسد. فرزند به عنوان مظنون دستگیر می‌شود و حالا مادر در آن شرایط باید تصمیم بگیرد که آیا بیگناهی فرزند خود را ثابت کند یا او را رها کند!

بونگ جون هو بازهم به نقد از سیستم حاکم و ناکارآمد و اختلاف طبقاتی موجود در جامعه می‌پردازد؛ چیزی که در فیلم های او قابل مشاهده است و بازهم همانند خاطرات قتل پلیس ها افرادی هستند که نمی توانند کمکی به حل مشکلات شخصیت اصلی کند.

داستان و سبک فیلم تا حدودی، مشابه دیگر فیلم های این کارگردان است؛ اما بازهم می‌تواند برای تماشاچی لذت بخش باشد.

 

میزبان(The Host)

پارک هیه – بونگ در کنار رودخانه‌ای، اغذیه فروشی دارد که همراه با خانواده خود که متشکل از سه فرزند و نوه‌اش است زندگی میکنند که در یک روز هیولایی از درون آن ظهور میکند.

در نگاه اول این این فیلم، فقط یک فیلم علمی و تخیلی است نه چیز بیشتری؛ اما در میانه فیلم ژانر درام و روابط میان انسان هاست که غالب میشود و باعث میشود تا این اثر، فقط یک فیلم علمی و تخیلی معمولی نباشد.

میزبان توانست به یکی از محبوبترین فیلم های سینمای کره شود و اگر هم به ژانر علمی تخیلی و هم سینمای کره علاقه دارید تماشای این فیلم پیشنهاد میشود.

برف شکن(snowpiercer)

پس از پخش شدن یک نوع گاز، کل کره زمین شروع به یخبندان میکند و افراد بازمانده از این فاجعه در قطاری مشغول گردش در این سیاره برای نجات خود هستند؛ اما افراد ثروتمند و فقیر در دو مکان متفاوت از این قطار هستند و همین اختلاف موجب شورش و درگیری میشود.

کریس ایوانز و سونگ کانگ-هو که هر دو بازیگران مشهوری هستند در این فیلم ایفای نقش کردند.

تقریبا بونگ جون هو در اکثر فیلم های خود با وجود داستان ها و ژانرهای متفاوت انتقاد خود را به نظام های طبقاتی اعلام میکند و به بیان مسائل و مشکلات جهان امروزی میپردازد.

فیلم با داستانی علمی تخیلی و آخرالزمانی،صحنه های اکشن و حتی سکانس هایی موزیکال به خوبی توانایی کارگردان را در ترکیب کردن چندین ژانر نشان می‌دهد.