اعتماد نوشت: تشکل های مختلف سینمایی طی بیانیه ای با عنوان «فرهنگ و پیرپسران سیاست!» نسبت به حواشی اخیر به وجود آمده درباره اکران فیلم «پیر پسر »اعتراض کردند و نوشتند:
در روزهای اخیر شاهد یک رشته واکنش های صرفا جنجالی و احساسی نسبت به نمایش فیلم سینمایی «پیرپسر» هستیم .
سطح و میزان این حجم از تندی و جسارت حیرت آور و شائبه برانگیز است . انهم با ادبیاتی غیرمتعارف که بی‌درنگ با واکنش تند و صریح اکثر مردم و دوست داران سینما مواجه شد .
به چالش کشیدن بنیان های حقوقی و قانونی، مشروعیت نهادها و حوزه‌های برآمده از قانون اساسی را زیر سوال خواهد برد.
چگونه است که همه مجوزهای حوزه های غیرفرهنگی از مشروعیت برخوردارند و حکم سند بالادستی دارند، اما مجوزهای رسمی حوزه فرهنگ مدام و پیوسته نامعتبر معرفی می شوند؟.
چگونه است که برای احداث یک مجموعه صنعتی مدیران سیاسی و اجرایی به اعتبار یک برگ مجوز رسمی در برابر طوفانی از اعتراض و مخالفت آشکار گروههای مردمی ایستادگی کرده و هیچگونه اخلال در سرمایه گزاری و برنامه‌ی توسعه را برنمی تابند!؟.. چگونه است که با استناد به مجوزهای محلی بزرگترین پروژه های تجاری شکل می گیرند و بی توجه به انتقادات وسیع و ملی تمامی این طرح ها محقق می شوند.!؟
سینما و عرصه نمایش یکی از ارکان توسعه‌اند. آیا در برنامه و اسناد بالادستی به سرمایه‌گزاری های فرهنگی توجهی شده است؟ آیا برنامه‌نویسان و مجریان سهمی برای سینما قائل شده اند؟
تضعیف نهادهای قانونی و ارکان حقوقی به نفع مصالح و منافع کشور نیست. در جائیکه تولید، پخش و اکران یک فیلم سینمایی از سازوکاری قانونی برخوردار است و سینماگران برای اکران هر فیلمی تمام مراحل قانونی را طی می‌کنند . اخلال و تشویش ، امنیت روحی روانی محیط فرهنگ را مخدوش می کند.
سینمای ایران در طول این قرن، دوشادش مردم و مستقل از منازعات سیاسی، سرافراز و پربار و پر افتخار حضور داشته و نقش خلاق و تاریخی خود را ایفا کرده است. سینمای ایران به هیچ وجه سزاوار ناسزا و درشت گویی و هتاکی نیست . این حجم از نفرت‌پراکنی هیچ ارتباط معنایی با نقد ندارد. به نظر می رسد موضوع فراتر از ارزیابی فنی و کیفی آثار سینمایی‌ست . نشانه‌ها برملا می سازند که هدف تضعیف دولت مستقر و باج‌خواهی های پس پرده است. این یک نسخه کلیشه ای است که با غوغاسالاری و فشار، دولت مستقر در استفاده از تصمیمات راهگشا و مترقیانه‌تر در عرصه سینما، وادار به عقب نشینی شود.
_هشدار می دهیم که برخوردهای غیرمتعارف اخیر موجب فرارسرمایه های مادی از بازار کار خواهد شد و همچنین زمینه ی دلزدگی یاس و بیکاری بخش مهمی از اصناف و مشاغل فرهنگی را مهیا می‌کند .
امنیت روحی روانی و حرفه ای اهالی فرهنگ یکی از عناصر اصلی وفاق همگرایی و وحدت ملی است .
جامعه سینمایی کشور این حجم از بی مهری و ناسپاسی را برنمی‌تابد و به گردانندگان اینگونه تصفیه حساب‌های سیاسی توصیه می‌کند سینما را وجه المصالحه اغراض گروهی و محفلی خود قرار ندهند، ضمن اینکه از نهادهای نظارتی و مسئول انتظار دارد تا در برخورد با این سرکشی‌ها مطابق قانون برخورد جدی و موثر صورت پذیرد .
شورایعالی تهیه کنندگان سینمای ایران
متشکل از :
انجمن کارفرمایی تهیه کنندگان (اکت)
جامعه صنفی تهیه کنندگان
کانون تهیه کنندگان مستقل
انجمن تهیه کننده/کارگردانان سینمای ایران
و
انجمن سینماداران ایران
کانون پخش کنندگان سینمای ایران
اعتماد نوشت: تشکل های مختلف سینمایی طی بیانیه ای با عنوان «فرهنگ و پیرپسران سیاست!» نسبت به حواشی اخیر به وجود آمده درباره اکران فیلم «پیر پسر »اعتراض کردند و نوشتند:
در روزهای اخیر شاهد یک رشته واکنش های صرفا جنجالی و احساسی نسبت به نمایش فیلم سینمایی «پیرپسر» هستیم .
سطح و میزان این حجم از تندی و جسارت حیرت آور و شائبه برانگیز است . انهم با ادبیاتی غیرمتعارف که بی‌درنگ با واکنش تند و صریح اکثر مردم و دوست داران سینما مواجه شد .
به چالش کشیدن بنیان های حقوقی و قانونی، مشروعیت نهادها و حوزه‌های برآمده از قانون اساسی را زیر سوال خواهد برد.
چگونه است که همه مجوزهای حوزه های غیرفرهنگی از مشروعیت برخوردارند و حکم سند بالادستی دارند، اما مجوزهای رسمی حوزه فرهنگ مدام و پیوسته نامعتبر معرفی می شوند؟.
چگونه است که برای احداث یک مجموعه صنعتی مدیران سیاسی و اجرایی به اعتبار یک برگ مجوز رسمی در برابر طوفانی از اعتراض و مخالفت آشکار گروههای مردمی ایستادگی کرده و هیچگونه اخلال در سرمایه گزاری و برنامه‌ی توسعه را برنمی تابند!؟.. چگونه است که با استناد به مجوزهای محلی بزرگترین پروژه های تجاری شکل می گیرند و بی توجه به انتقادات وسیع و ملی تمامی این طرح ها محقق می شوند.!؟
سینما و عرصه نمایش یکی از ارکان توسعه‌اند. آیا در برنامه و اسناد بالادستی به سرمایه‌گزاری های فرهنگی توجهی شده است؟ آیا برنامه‌نویسان و مجریان سهمی برای سینما قائل شده اند؟
تضعیف نهادهای قانونی و ارکان حقوقی به نفع مصالح و منافع کشور نیست. در جائیکه تولید، پخش و اکران یک فیلم سینمایی از سازوکاری قانونی برخوردار است و سینماگران برای اکران هر فیلمی تمام مراحل قانونی را طی می‌کنند . اخلال و تشویش ، امنیت روحی روانی محیط فرهنگ را مخدوش می کند.
سینمای ایران در طول این قرن، دوشادش مردم و مستقل از منازعات سیاسی، سرافراز و پربار و پر افتخار حضور داشته و نقش خلاق و تاریخی خود را ایفا کرده است. سینمای ایران به هیچ وجه سزاوار ناسزا و درشت گویی و هتاکی نیست . این حجم از نفرت‌پراکنی هیچ ارتباط معنایی با نقد ندارد. به نظر می رسد موضوع فراتر از ارزیابی فنی و کیفی آثار سینمایی‌ست . نشانه‌ها برملا می سازند که هدف تضعیف دولت مستقر و باج‌خواهی های پس پرده است. این یک نسخه کلیشه ای است که با غوغاسالاری و فشار، دولت مستقر در استفاده از تصمیمات راهگشا و مترقیانه‌تر در عرصه سینما، وادار به عقب نشینی شود.
_هشدار می دهیم که برخوردهای غیرمتعارف اخیر موجب فرارسرمایه های مادی از بازار کار خواهد شد و همچنین زمینه ی دلزدگی یاس و بیکاری بخش مهمی از اصناف و مشاغل فرهنگی را مهیا می‌کند .
امنیت روحی روانی و حرفه ای اهالی فرهنگ یکی از عناصر اصلی وفاق همگرایی و وحدت ملی است .
جامعه سینمایی کشور این حجم از بی مهری و ناسپاسی را برنمی‌تابد و به گردانندگان اینگونه تصفیه حساب‌های سیاسی توصیه می‌کند سینما را وجه المصالحه اغراض گروهی و محفلی خود قرار ندهند، ضمن اینکه از نهادهای نظارتی و مسئول انتظار دارد تا در برخورد با این سرکشی‌ها مطابق قانون برخورد جدی و موثر صورت پذیرد .
شورایعالی تهیه کنندگان سینمای ایران
متشکل از :
انجمن کارفرمایی تهیه کنندگان (اکت)
جامعه صنفی تهیه کنندگان
کانون تهیه کنندگان مستقل
انجمن تهیه کننده/کارگردانان سینمای ایران
و
انجمن سینماداران ایران
کانون پخش کنندگان سینمای ایران