احمد محیط طباطبایی، رئیس کمیته ملی ایکوم ایران در گفتوگو با میراثآریا با اشاره به ثبت جهانی «محوطههای پیش از تاریخ دره خرمآباد» در چهلوهفتمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو، گفت: هر اثر ایرانی که در فهرست میراث جهانی جای میگیرد، نهفقط جلوهای از تمدن کهن ماست، بلکه بخشی از حافظه تاریخی بشر را زنده میکند و جایگاه ایران را در نقشه تمدنی جهان پررنگتر نشان میدهد.
وی افزود: مناطق غربی ایران، از جمله دره خرمآباد، آینهای تمامنما از ریشههای زیستی، فرهنگی و تاریخی انسان است و ثبت جهانی آن، ابزاری برای برنامهریزی آیندهنگرانه در توسعه پایدار با تکیه بر هویت است.
محیط طباطبایی با تأکید بر اینکه هرگونه طرح توسعهای در منطقه خرمآباد باید با لحاظ ملاحظات میراثی انجام شود، گفت: دره خرمآباد تنها یک محوطه باستانی نیست، بلکه نقطه پیوند گذشته و آینده ماست؛ جایی که توسعه، باید در همنشینی با فرهنگ طراحی شود.
او با اشاره به بُرد منطقهای این ثبت جهانی اظهار داشت: دره خرمآباد تأثیری فراتر از مرزهای لرستان دارد و سرزمینهای پیرامون، بهویژه شمال خوزستان را نیز در بر میگیرد؛ این یک الگوی ملی و فرامنطقهای از رفتار مشترک میراثمحور است.
محیط طباطبایی همچنین با اشاره به وضعیت ژئوپلیتیک اخیر گفت: ثبت جهانی این اثر ارزشمند، آن هم بلافاصله پس از حمله ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی به ایران، پیام روشنی به جامعه جهانی است. در حالی که نگاهها نگران آینده میراث ایران بود، خرمآباد بهعنوان میراث بشری، برافراشته شد و فریاد زد: ایران هنوز ایستاده است.
رئیس کمیته ملی ایکوم ایران در ادامه «دره خرمآباد» را «موزهای زنده و روباز» توصیف کرد و افزود: موزه، فقط یک فضای بسته برای نگهداری اشیا نیست؛ هر مکان زندهای که حامل و حافظ میراث بشری باشد، خود موزه است. دره خرمآباد از این منظر، یکی از اصیلترین موزههای طبیعی و فرهنگی جهان بهشمار میرود.
وی تأکید کرد: شاخصهای حفاظتی این محوطه، منطبق بر کنوانسیونهای بینالمللی یونسکو و اسناد بالادستی جهانی است. این محوطه، نهفقط نیازمند حفاظت، بلکه سزاوار معرفی هوشمندانه و روایتگری تمدنی برای نسلهای آینده است.
انتهای پیام/