نویسنده سینما و تلویزیون گفت: ما در ساخت فیلم و سریال در شبکه خانگی به دنبال آوردن کارگردان‌های عالی و صاحب سبک نیستیم، بلکه کسانی که پول دارند یا می‌توانند پول جور کنند را به کار می‌گیریم،
به گزارش سایت صبح قزوین، «اواسط سال ۱۳۸۹ بود که سر و کله بسته‌هایی تحت عنوان سریال شبکه خانگی، در سوپرمارکت‌ها پیدا شد.
تا آن زمان سریال‌ها فقط در شبکه‌های تلویزیونی دیده می‌شدند، حالا به شکل دیگری و در قالب سی‌دی یا دی‌وی‌دی در قبال پرداخت پول ارائه می‌شدند، از سال‌های بعد با گسترش فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، عرضه سریال‌های نمایش خانگی نیز تغییر کرد.
به این ترتیب که کم‌کم مردم از دیسک‌ها و سی‌دی‌ها خداحافظی کردند و نمایش برخط و اینترنتی جایگزین شد و در این قالب، مخاطب‌ها برای استفاده از آثار مدنظرشان باید حق اشتراک پرداخت می‌کردند.
اکنون قریب به 500 نوع سکوی انتشار برای توزیع و انتشار انواع محتوای سرگرم‌کننده مانند سریال‌ها، رئالیتی‌شوها، مسابقه، برنامه‌های گفتگو محور یا موسیقی‌محور وجود دارند.
اگرچه از همان ابتدا، شبکه نمایش خانگی با چالش‌های مختلفی هم همراه بوده است؛ از چالش قاچاق یا پخش غیرقانونی گرفته که باعث ورشکستگی برخی تولیدکنندگان این عرصه شد تا ورود پول‌های آلوده، مشکلات فرهنگی و محتوایی، مسائل مدیریتی و… با گذشت 15 سال از فعالیت مستمر این بخش از فرآورده‌های فرهنگی کشور روز به روز با چالش‌های بیشتری مواجه شده است.
تأمین مالی نادرست و نفوذ پول‌های نامشروع در صنعت سینما
حمیدرضا سبحانی‌نژاد، نویسنده قزوینی در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و هنر «صبح قزوین» با اشاره به وضعیت نامطلوب شبکه نمایش خانگی و محتوای فیلم‌های سینما اظهار کرد: صدا و سیما به عنوان رسانه ملی بهترین فرصت را داشته است که ذائقه مخاطب را ارتقا ببخشد، اما به دلایل زیاد این قضیه شکل نگرفته است، شبکه نمایش خانگی برای این به وجود آمد تا با انتشار محتوای متنوع در کنار رسانه ملی طیف عظیمی از سلایق را پوشش دهد و با ایجاد فضای رقابتی کیفیت محتوایی فیلم‌ها و سریال‌ها را افزایش دهد.
او افزود: واقعیت این است که نه تنها هیچکدام از این اهداف محقق نشده بلکه روز به روز از غنای محتوایی شبکه خانگی کاسته می‌شود، شاید یکی از دلایل آن این است که فیلم‌ها و سریال‌های شبکه خانگی اکثراً ضرر می‌کنند و آن پولی که هزینه کرده‌اند را در نمی‌‌‌آورند و پلتفرم‌هایی که این سریال‌ها را منتشر می‌کنند هم به رغم شکست تجاری اغلب آثار همچنان به تولید می‌‌‌پردازند که احتمالا درآمدشان از جای دیگری است.
این نویسنده سینما و تلویزیون بیان کرد: عدم تامین مالی مناسب توسط پلتفرم‌ها سبب شده کسانی که توانایی جذب پول بیشتری دارند و بهتر اسپانسر می‌توانند جذب کنند، به تولید مشغول باشند و نه صرفاٌ بهترین‌های این عرصه.
او ادامه داد: در اصل ما به دنبال آوردن کارگردان‌های عالی و صاحب سبک نیستیم، بلکه کسانی که پول دارند یا می‌توانند پول جور کنند را به کار می‌گیریم، حتی در بعضی موارد شنیده شده که متاسفانه پولشویی هم اتفاق افتاده و پول نه چندان تمیز وارد این عرصه شده است که این هم درد اقتصادی بزرگی در این زمینه است.
سبحانی‌نژاد تاکید کرد: به نظر بنده یکسری بی‌نظمی در فرایند تولید اتفاق افتاده، عدم نظارت کافی بر تولیدات منجر به شتاب‌زدگی و کم‌کاری در مراحل مختلف از جمله فیلم‌نامه‌نویسی شده و فیلم‌ها را از ابتدا شکست خورده کرده است، در بسیاری از موارد، بازیگران به جای تمرکز بر نقش و محتوای کار، بر فرایند تولید و حتی انتخاب کارگردان و روند فیلم‌نامه تأثیر می‌گذارند.
تقلیل ذائقه مخاطبان ایرانی
او با اشاره به تغییر ذائقه مردم بیان کرد: تماشای سریال‌های مسموم خارجی به‌خصوص ترکی از طریق شبکه‌های ماهواره و دسترسی آسان به محتواهای خارجی، ذائقه مخاطب ایرانی را به سمت سطح پایین و نازلی سوق داده است که با فرهنگ و زیست بوم ما همخوانی ندارد.
این نویسنده قزوینی افزود: این انحراف ذائقه و سلیقه چیزی نیست که یک شبه شکل گرفته باشد، بلکه طی سالیان طولانی در سایه غفلت‌ها و کم‌کارهای مسئولین و متولیان فرهنگی رخ داده است.
او خاطرنشان کرد: البته ناگفته نماند مشکلات اقتصادی و اجتماعی نیز در این تغییر ذائقه مردم نقش دارند، مخاطبی که طی روز با انواع مسائل معیشتی و تنش‌های روحی مواجه شده، دوست دارد با تماشای یک فیلم طنز، یک برنامه سرگرمی چند ساعتی را فارغ از مشغله‌های فکری بخندد.
سبحانی‌نژاد اظهار کرد: نبود نظارت کیفی مناسب بر فیلم‌نامه‌ها و تولیدات سینمایی و تلویزیونی منجر به تولید آثار ضعیف شده است که جدا از محتوای زرد و عبور از خطوط قرمز، گاهی تاریخ را هم دچار تحریف کرده و آن را به خورد مخاطب جوان کم حوصله‌ای می‌دهد که به جای خواندن و مطالعه، فرهنگ و تمدن کشورش را از روی اینگونه فیلم‌ها دریافت می‌کند.
او ادامه داد: بسیاری از تولیدات سینمایی و تلویزیونی به جای تمرکز بر خلق آثار هنری باکیفیت، به دنبال سودآوری سریع هستند، فیلمی که چند سوپراستار داشته باشد تا مردم را به سینما آورده و یا پای شبکه خانگی بنشاند، به همین دلیل برای برخی تولیدات ابتدا روی بازیگرش حساب باز می‌کنند و بعد از عقد قرارداد بازیگران اصلی سایر عوامل شکل می‌گیرند.»
انتهای پیام