در حالی که نمایندگان کشورمان موفق به کسب سه مدال در مسابقات قهرمانی آسیا شدند و توانستند عملکرد بهتری نسبت به دو دوره قبلی داشته باشند،حماقت و بی‌اخلاقی چند ورزشکار این افتخار‌آفرینی را تحت الشعاع قرار داد تا لذت موفقیت دو و میدانی به کام همگان تلخ شود.
از آخرین بار که دوومیدانی ایران بیش از یک طلا در مسابقات قهرمانی آسیا کسب کرده بود هشت سال می‌گذرد؛ سال ۲۰۱۷ که مسابقات به میزبانی هند برگزار می‌شد و کشورمان موفق به کسب ۴ طلا و یک برنز شد و بار دیگر در سال ۲۰۱۹ یک طلا و یک نقره، که در پرتاب دیسک به دیت آمد و در سال ۲۰۲۳ نیز دو نقره و یک برنز کسب شده بود. حالا اما کسب ۲ مدال طلا و یک نقره می‌توانست بهترین خبر برای این فدراسیون و برای زنان کشورمان باشد چرا که مدال طلایی ریحانه مبینی به خاطر اولین بودنش بسیار ارزشمند و حائز اهمیت است. پیش از این، هیچ بانویی از کشورمان به مقام قهرمانی در هیچ دوره‌ای از مسابقات قهرمانی آسیا دست نیافته بود و ریحانه مبینی دختر شایسته ایران اولین بانوی طلایی دختران دو و میدانی کشورمان است که توانست این افتخار را به نام خود ثبت کند و این طلسم را بشکند!
حسن تفتیان و حسین رسولی که پیش‌بینی می‌شد ازچهره‌های موفق این دوره از مسابقات باشند بر خلاف انتظار توفیقی به دست نیاوردند. تفتیان در فینال هشتم شد، رسولی هم به در رده چهارم ایستاد.مریم طوسی نیز دیگر ورزشکاری بود که دور از انتظار ظاهر شد و حتی به فینال ۲۰۰ متر هم نرسید اما با این وجود کسب ۳ مدال طلا اتفاق خوبی بود که با بی‌اخلاقی سه نفر از کاروان کشورمان به حاشیه رفت و همه چیز را زیر سوال برد.
بعد از پایان این مسابقات یک روزنامه کره‌ای از دستگیری دو ورزشکار و یک مربی کشورمان به اتهام تجاوز جنسی خبر داد.خبری تلخ که به سرعت وایرال و به تیتر یک رسانه‌های کشور تبدیل شد تا تاریخ سازی ورزشکاران بی حاشیه کاروان را تحت الشعاع بدهد.باور این اتفاق اصلا راحت نبود و قطعا همه به دنبال تکذیب آن از سوی فدراسیون بودند اما در عین ناباوری و تاسف این خبر تایید شد تا کام همه را تلخ کند و به شوک فرو ببرد!
فدراسیون دوومیدانی هم با بیانه‌اش تیر آخر را به آنها که هنوز این خبر را نپذیرفته بودند و باور نمی‌کردند زد.
فدراسیون دو و میدانی با انتشار بیانیه‌ ضمن ابراز تاسف بابت این اتفاق ناخوشایند، از بررسی و برخورد با افراد خاطی خبر داد. البته وزیر ورزش و جوانان نیز دستور بررسی دقیق این اتفاق را داد اما آبی که ریخته جمع نمی‌شود و متاسفانه بی‌اخلاقی که دو ورزشکار و یک مربی از کشورمان مرتکب شدند نام ایران را لکه دار کرد.
امیدواریم مسئولین با این حرمت شکنان بی‌اخلاق که نه تنها برای خود و خانواده‌شان احترام و ارزش قائل

نبودند بلکه آبروی ایران و مردم شریف کشور را هم در نظر نداشتند، چنان برخوردی داشته باشند که درس عبرتی برایشان باشد. این افراد نباید دیگر هرگز اجازه حضور در ورزش ملی را داشته باشند و با حضور خود صحنه مقدس ورزش را آلوده کنند.
افرادی که به عنوان نماینده یک کشور به رویدادهای ورزشی علمی فرهنگی اعزام می‌شوند باید آنقدر بزرگ و با‌اخلاق و پخته باشند که بدانند نمی‌توانند و حق ندارند که با رفتار خود نام کشور را لکه دار کنند…