ناصر ابراهیمی در گفتگو با خبرنگار مهر، بار دیگر نقل و انتقالات لیگ برتر فوتبال ایران را تنها یک جابجایی دانست که هیچ کمکی به فوتبال کشور و ایجاد تحول و جذابیت بیشتر برای طرفداران تیم‌ها نمی‌شود. پیشکسوت فوتبال ایران معتقد است که چرخه انتقال بازیکن در فوتبال ایران به جای بازسازی فنی، صرفاً به ریخت‌وپاش مالی تبدیل شده و تیم‌هایی نظیر پرسپولیس باید با تکیه بر اصالت و نظم تیمی به مسیر خود ادامه دهند، نه نام بازیکنان.
تاکتیک مهم‌تر از اسم بازیکن است
ناصر ابراهیمی درباره وضعیت این روزهای نقل و انتقالات پرسپولیس گفت: باید دید آقای کارتال روی چه سیستم و تفکری در حال جذب بازیکن است. اینکه فقط اسم‌های مطرح بیایند و قرارداد بسته شود بدون پشتوانه تاکتیکی، کمکی به تیم نمی‌کند. فلسفه فنی سرمربی است که تعیین می‌کند چه کسی به کار می‌آید، نه هیاهوی رسانه‌ای یا فشار هواداری.
ریخت‌وپاش بی معنی!
مربی باسابقه فوتبال ایران با انتقاد از بی‌توجهی به ریشه‌های اصلی بازیکن سازی در فوتبال کشور گفت: نقل و انتقالات فقط وقتی مهم است که پشتوانه تولید بازیکن هم وجود داشته باشد. ما متأسفانه هیچ تولیدی در فوتبال نداریم، فقط یک چرخه باطل ایجاد شده که در آن پول هنگفتی خرج می‌شود بدون آنکه بازیکن تازه‌ای پرورش پیدا کند.»
او ادامه داد: این مشکل ریشه‌ای است. استعدادها همچنان در مدارس هستند. کار سختی نیست، فقط باید به مدارس فوتبال و استعدادیابی توجه کرد. متأسفانه این حلقه فراموش شده است و کسی هم توجه نمی‌کند.
یک نفر فقط باید در رختکن دستور بدهد
ابراهیمی با اشاره به تأثیر نظم و انضباط در مسائل فنی و رختکن تیم‌ها گفت: یکنواختی در رختکن را فقط سرمربی باید ایجاد کند. روزی که بازیکن بخواهد درباره مسائل تیمی نظر بدهد یا نقش محوری بگیرد، آن روز مرگ تیم است. سرمربی باید فرمانده تیم باشد.
پرسپولیس با نامش مدعی است، نه فقط با بازیکنان
او در ادامه گفت: پرسپولیس همیشه مدعی است؛ چون پرسپولیس است. نه به خاطر اینکه فلان بازیکن آمده یا فلان بازیکن رفته. این تیم باید ساختار داشته باشد. بزرگ‌تر از بازیکن، شخصیت باشگاه است.
آینده فوتبال ایران نگران‌کننده است
ابراهیمی در پایان هشدار داد: آینده فوتبال ایران واقعاً خراب است، چون بازیکن نمی‌سازیم. تا زمانی که تولید نداشته باشیم و همچنان به بازارگرمی دل ببندیم، پیشرفتی هم در کار نخواهد بود. باید خیلی جدی به استعدادیابی و آموزش پایه فکر کنیم، وگرنه از کشورهای همسایه هم عقب می‌مانیم.