این یادمان، با الهام از روستاهای لهستان در سال ۱۹۴۳، به شکل ردیفی از کلبه‌های روستایی طراحی شده است. اما همانطور که Nizio Design International توضیح می‌دهد، این کلبه‌ها به صورت نمادین شکسته و متلاشی شده‌اند تا یادآور ویرانی‌ها و فجایع آن دوران باشند. ساختار بتنی آن، روایتی دراماتیک از رنج و از دست دادن را منتقل می‌کند.
از نمای شمالی و جنوبی، این ساختمان یادآور کلبه‌های چوبی روستایی است که پشت سر هم چیده شده‌اند. اما این ردیف نمادین کلبه‌ها، شکلی آشفته دارد؛ بخش‌های جداگانه به هم کوبیده شده و متلاشی شده‌اند، گویی پس از یک بلای طبیعی، زلزله یا آتش‌سوزی.
میروسلاو نیزیو، رئیس Nizio Design International، با الهام از فرآیند تخریب و نابودی، این فرم مجسمه‌گونه را خلق کرده است.
نظرات کاربران