به نام خداوند جان و خرد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هندا سی دی آی:
بذار از همین اول کار یه چیزی رو روشن کنیم: وقتی اسم "هندا سی‌دی‌آی" میاد وسط، ما با یه موتور معمولی طرف نیستیم. نه عزیز جان، این یه اسطوره‌ست! یه ماشین جاودانه که با صدای استارتش، دل کوچه‌ها می‌لرزید!
بعضیا می‌گن اسمش “CDI” مخفف "Capacitor Discharge Ignition" ـه و به سیستم جرقه‌زنیش مربوطه. ولی واسه ما، "CDI" یعنی یه چیز دیگه... یعنی اولین عشق موتورسواری، یعنی رفیق شبای یواشکی، یعنی جنگجو تو جاده‌های خاکی!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
زاده ژاپن، بزرگ شده ی دل مردم
اصلاً داستان از اون‌جایی شروع شد که ژاپنی‌ها گفتن: «بیاید یه موتور بسازیم که خراب نشه!» و خب ساختن.
تو دهه ۷۰ میلادی، کمپانی هوندا اومد یه موتور تولید کرد که انقدر مقاوم، ساده و خوش‌ساخت بود که به همه جا صادرش کردن. این شد که رسید به ایران و یه دل نه، صد دل همه عاشقش شدن.
سی‌دی‌آی با موتور ۱۲۵ سی‌سی چهارزمانه، با مصرف کم، استهلاک پایین و سگ جون بودنش، شد رفیق اصلی موتورسوارای ایرانی.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ظاهری ساده و پر از احساس
ظاهرش چی بود؟
باک صاف و کلاسیک، چراغ گرد مردونه، زین دوتیکه، بدنه فلزی خوش‌دست. از اون موتورایی بود که فقط کافیه یه لحظه ببینیش تا تا آخر عمر فراموشت نشه.
اون فرمون ساده و هندل کنار بدنه‌اش، یه حال خاصی داشت. یه حس واقعی از موتورسواری، نه مثل الان که همه چی دیجیتالی و فانتزی شده.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
موتوری که نمیمیره!
هندا سی‌دی‌آی مثل پیرمردهای سخت‌جون روستاست، فقط راه می‌ره، نمیمیره!
زمستون، تابستون، بارون، خاک، سربالایی، سرازیری، فرقی نمی‌کرد؛ این موتور راه می‌رفت. حتی اگه یه ماه هم استارت نزنی، با یه هندل روشن می‌شه انگار همین دیروز خاموشش کردی.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باهاش خاطره داریم، نه فقط سفر
بذار یه کم احساساتی بشم...
مگه می‌شه ایرانی باشی و یه بار سوار سی‌دی‌آی نشده باشی؟ باباها باهاش نون آوردن، جوونا باهاش عشق رفتن، پسر بچه‌ها از ته کوچه صدای اگزوزشو تقلید می‌کردن!
اون صدای "تَک تَک تَک" خاص انجینش که می‌اومد، همه می‌فهمیدن یکی داره میاد... یه مرد واقعی با یه موتور اصیل.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سی دی آی، سلطان بی رقیب کوچه ها
زمانی که هنوز از این موتورای شلوغ پلوغ خبری نبود، سی‌دی‌آی پادشاه بود. با اینکه ترمزهاش کاسه‌ای بود و کمک‌هاش بعضی وقتا خشک، ولی انگار با جاده حرف می‌زد.
تو سرازیری، دنده سه می‌زدیم و پرواز می‌کردیم! تو جاده خاکی‌ها، مثل اسب وحشی می‌تاخت. انگار موتورو نه با پیچ و مهره، که با دل و غیرت ساخته بودن!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چی شد که رفت؟ نرفت!
بعضی‌ها فکر می‌کنن سی‌دی‌آی منقرض شده، اما نه داداش، این موتور هیچ‌وقت نمی‌ره. فقط یه گوشه داره نفس تازه می‌کنه.
الانم تو شهرای کوچیک، یا حتی تو دل کوه و بیابون، هنوز صدای سی‌دی‌آی می‌پیچه. هنوز هم بعضیا اونو می‌خرن، بازسازی می‌کنن، باهاش عشق می‌کنن.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یه تیکه از فرهنگ ما
این موتور فقط یه وسیله نبود؛ یه بخشی از فرهنگ ما شد. یه نماد وفاداری، ساده‌زیستی، مردونگی.
موتوری که یادمون داد می‌شه ساده بود، اما کار راه انداخت. می‌شه قدیمی بود، ولی هنوز حرف اول رو زد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جمع بندی:
هندا سی دی آی یعنی:
• خراب نمی‌شه مگر اینکه خودت بخوای
• اگه بندازی ته دره، بازم باهات بالا میاد
• با یه لگد روشن می‌شه، نه با هزار تا سنسور!
• و مهم‌تر از همه: تو دل مردم جا داره، نه فقط تو پارکینگ!
( نکته: تمام تصاویر در مطلب cdi نبودند به دلیل اینکه در اینترنت و فضای مجازی تصویری از انها نبود ولی مطمئن باشید که همه تصاویر دقیقا مانند cdi هستند حداقل از نظر ظاهری)
مطلب از DON VIHAN