شناسهٔ خبر: 72275476 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: صدا و سیما | لینک خبر

احتمال کشف معادن سنگ هخامنشی در آبدانان

رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، از احتمال کشف معادن گمشده هخامنشی در دامنه‌های کبیرکوه آبدانان طبق بررسی‌های اولیه و حل معمای تاریخی دو هزار ساله خبر داد.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، محمد ابراهیم زارعی امروز در سفر به شهرستان آبدانان در استان ایلام برای نظارت بر کاوش‌های باستان‌شناسی ، با بیان اینکه معادن گمشده هخامنشی در دامنه‌های کبیرکوه آبدانان به‌عنوان منبع اصلی تأمین سنگ‌های مورد استفاده در ساخت کاخ داریوش بزرگ در شهر باستانی شوش مطرح شده‌اند افزود: در صورت قطعیت این موضوع، این کشف ، یکی از مهم‌ترین اکتشافات باستان‌شناسی در خاورمیانه در سال‌های اخیر به شمار می رود . 

رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری گفت : این فرضیه منحصر‌به‌فرد، نخستین بار توسط محمد حیدری، معلم آبدانانی، مطرح شد و با ارزیابی اولیه لقمان احمدزاده شوهانی، باستان‌شناس پایگاه میراث‌جهانی شوش، همراه شد. این یافته از طریق تلفیق بررسی‌های میدانی، داده‌های ماهواره‌ای و مطالعات زمین‌شناسی امکان‌پذیر شده است. بر این اساس، تیم پژوهشی تحت نظر پژوهشکده باستان‌شناسی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری ، موفق شدند ساختار و بقایای معدن‌کاری عظیم هخامنشی، ابزار‌های برش سنگ، شواهد استخراج و مقادیر چشمگیری از سنگ آهن در کنار سنگ‌های آهکی را کشف کنند ، سنگ آهنی که احتمالاً در ساخت بست‌های فلزی در معماری سنگی هخامنشی به‌کار می‌رفته است.

رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با اشاره به کتیبه یادبود بنیاد کاخ آپادانا در شوش، گفت : داریوش بزرگ در این کتیبه به محل تأمین سنگ‌های استفاده‌شده در این کاخ با نام «ابیرادوش» اشاره کرده است، اما محل دقیق این معدن تاکنون ناشناخته مانده بود. کشف معادن در دامنه‌های کبیرکوه در آبدانان می‌تواند این معمای تاریخی دو هزار ساله را حل کند.

زارعی افزود : این کشف نه تنها پنجره‌ای نو به فرایند‌های ساخت و تأمین مصالح در امپراطوری هخامنشی می‌گشاید، بلکه می‌تواند به بازنگری در شبکه‌های حمل‌ونقل، مدیریت منابع و فناوری‌های سنگ‌تراشی دوران باستان کمک کند.

وی گفت : مسیر احتمالی حمل‌ونقل این سنگ‌ها از آبدانان به شوش، ترکیبی از جاده‌های کوهستانی و مسیر‌های آبی از طریق رودخانه کرخه بوده است. فاصله این معادن تا شوش حدود ۱۵۰ کیلومتر برآورد می‌شود.

زارعی اظهار امیدواری کرد این کشف و پژوهش‌های پیوست آن، نه تنها گامی بزرگ در درک معماری و فناوری ساخت در عصر هخامنشی است، بلکه می‌تواند مبنایی برای ثبت‌جهانی این معادن در فهرست میراث جهانی یونسکو و توسعه پایدار گردشگری علمی و فرهنگی در منطقه زاگرس میانی باشد.

وی گفت : این کشف، در صورت تأیید نهایی ارتباط با «ابیرادوش»، می‌تواند معادل کشف معدن مرمر در آتن برای ساخت پارتنون در تاریخ معماری جهان باشد.