غلامرضا بنی اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

هر کدام از رویدادها می توانست به مسئله تبدیل شود. حتی می توانست فراتر رود و مرز معضل را هم رد کند و به بحران برسد. اما… اما نه تنها بحران نشد که معضل هم شکل نگرفت. دلیلش این بود که در همان مرحله مسئله به پاسخ روشن رسید. اینجاست که می توان گفت فرق می کند چه کسی مسئول باشد.

واقعا فرق می کند چه کسی در حوزه انتظامی مدیریت می کند. او می تواند قبل از آن که گام ها به سمت امنیتی شدن شتاب بگیرد، در همین مرحله نخست، با شفافیت و مسئولیت پذیری انتظامی، نگذارد گره در ذهن مردم ایجاد شود تا بخواهند آن را در زمین بگشایند. زمین را هم که تجربه کرده ایم. بیگانه خیلی زود لباس خودی می پوشد و جریان را به سمتی می برد که یک دفعه می بینیم دست ما بر یقه خودمان محکم شده است و آن که می زند و آن که می خورد، پاره های یک پیکرند.

ماجرای رعناجوان دانشجو که به تیغ طمع سارقان، یک ملت را عزادار کرد از این جمله بود اما ذهن مسئله یاب و پاسخگو آن را در همان قدم اول با احترام تمام به سرانجام رساند. حتی ماجراهای آرامگاه فردوسی و تخت جمشید و … هم هر کدام ظرفیت تبدیل شدن به ماجرایی نا خوشایند را داشت اما کار با تدبیر جوری جمع شد که خوشایند ما بود و بدآیند بدخواهان ایران.

ماجرای گفتار های اما و اگر دار در باره آرامگاه خیام هم می توانست خیال آشوب برخی ها شود اما واکنش به موقع و سنجیده مدیران دولتی، حتی نگذاشت یک علامت تعجب شکل بگیرد چه رسد به علامت سئوال. هوشیاری تراز کشور داری همین را اقتضا می کند. امید واریم این نمودار خلاقیت و اخلاق مدیریتی مدام میل افزایش داشته باشد تا منحنی رویدادهای ناخوشایند کاهشی شود. ان‌شاءالله

انتهای پیام