شفقنا- فشار و استرس زندگی مدرن در برخی جوامع به حدی رسیده است که برخی افراد برای درمان افسردگی شدید خود به روشهای افراطی و تکاندهندهای چون دفن شدن و چشیدن طعم مرگ برای باز یافتن اشتهای زندگی روی آوردهاند.
به گزارش شفقنا؛ وبگاه آرتی عربی نوشت: «کارشناسان از افزایش چشمگیر تعداد افرادی که از اختلالات روانی در سراسر جهان به ویژه در کشورهای صنعتی بزرگ با فرهنگهای سختگیر در حوزه کار رنج میبرند، صحبت میکنند. آمارهای رسمی نشان میدهند که بیش از 264 میلیون نفر از افسردگی و احساس نارضایتی مستمر رنج میبرند، در حالی که متخصصان بر این باورند که آمار واقعی بسیار بیشتر از این مقدار است».
روشهای معمول و کلاسیکی برای مقابله با افسردگی شامل مراجعه به روانپزشک، مصرف داروهای آرامبخش و رعایت رژیم غذایی سالم همراه با استراحت منظم است.
درمان روانشناسی تخصصی به کاهش افسردگی و رنج روانی کمک کرده و احساس طعم زندگی را دوباره به فرد باز میگرداند. به موازات این، یک رویکرد دیگر نیز ظاهر شده است که بر این باور است که افرادی که به مرحلهای از افسردگی نزدیک به جدایی از زندگی رسیدهاند، میتوانند با «نزدیک شدن به مرگ»، نگاهی جدید به زندگی خود و منابع نگرانیها و افسردگیشان داشته باشند و شاید احساس تجدید حیات کنند.
در کره جنوبی، درمان به شیوه «جنازهسازی کاذب» بهطور گستردهای رایج شده است. در این کشور که بیشتر جمعیت فعال در سن کار دچار استرس و فشار شدید هستند، میزان خودکشی بهطور چشمگیری افزایش یافته و این کشور را به یکی از ده کشور نخست در جهان از این نظر رسانده است. جالب این است که از اواخر دهه ۲۰۰۰، برخی از شرکتهای کرهای شروع به پیشنهاد درمان «جنازهسازی کاذب» برای کارکنان خود کردهاند. این روش درمانی در دو نوع فردی و گروهی انجام میشود.
تجربه جنازهسازی ابتدا با گرفتن عکس از شرکتکنندگان شروع میشود، سپس به آنها گزارشی کوتاه درباره خودکشی داده میشود. پس از آن، یک فرد در لباس فرشته مرگ آنها را از یک راهرو تاریک به سالن جنازه هدایت میکند. در این سالن، شرکتکنندگان لباسهای مخصوص مراسم جنازه در کره جنوبی به تن میکنند و نامههای وداع و وصیتنامههایی مینویسند و آنها را با صدای بلند میخوانند. پس از این مراحل، شرکتکنندگان در تابوتها میخوابند و «فرشته مرگ» درب تابوتها را میبندد و سپس چراغها خاموش میشود.
تجربه «چشیدن مرگ» حدود ۱۰ دقیقه به طول میانجامد. واکنشهای شرکتکنندگان متفاوت است. برخی از آنها دچار وحشت شده و از ورود به تابوت خودداری میکنند، در حالی که برخی دیگر تجربه را تا انتها ادامه میدهند و در تابوت دراز میکشند و در داخل آن آرامش مییابند. گفته میشود که بیشتر کسانی که این درمان را تجربه کردهاند، اذعان دارند که این تجربه آنها را سرزندهتر، با انرژیتر و کمتر افسرده کرده است.
هر ساله هزاران نفر در کره جنوبی این تجربه را پشت سر میگذارند. جالب است که این درمان تنها مختص کسانی که دچار استرس و افسردگی شدهاند نیست، بلکه کارکنان شرکتهای بزرگ نیز بهطور خاص به این «تابوتها» فرستاده میشوند تا «روحیه سازمانی» آنها تقویت شود.
تجارب مشابهی از این نوع درمان در هلند و چین نیز وجود دارد. در چین، این نوع درمان افسردگی مزمن در قبرستان «بابائوشان» در پکن با استفاده از واقعیت مجازی انجام میشود.
ناتالیا شیمشوک، روانشناس، معتقد است که درمان افسردگی با «دفن» بیفایده است و در توضیح این دیدگاه میگوید: «بله، فرد پس از خارج شدن از قبر احساس شادی خواهد کرد. اما آیا باید هر بار چنین سفری را به او پیشنهاد دهیم؟ فرد از قبر خارج خواهد شد و احساس شادی خواهد کرد. اما این شادی چقدر دوام خواهد داشت؟ فرد فردا به محل کار میرود و مثلا به او گفته میشود که قرار است اخراج شود. چه خواهد کرد؟ فرار میکند و دوباره خود را دفن میکند؟»
روایتگر و اندیشمند روسی، لئو تولستوی، درمان سادهتری را پیشنهاد کرده و میگوید: «باید انسان خوشحال باشد. اگر خوشحال نیست، خودش مسئول است و موظف است تا از خود مراقبت کند تا این ناراحتی یا سوءتفاهم برطرف شود».