فاطمه میری‌طایفه‌فرد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه عنوان کرد: ابعاد وجودی حضرت خدیجه(س)، برکسی پوشیده نیست، ایشان در عصر جاهلیت منتهی به رسالت زندگی کردند، ایامی که شأن آدمی بی‌مقدار بود و بالتبع، زنان نیز از جایگاهی برخوردار نبودند.
وی ادامه داد: حضرت خدیجه(س) بدون شک، تواناترین بانوی عصر خویش بود که تمام ناملایمات و نادانی عصر خویش، مانعی برای تلاش وجودی‌اش نبود. ایشان از اشراف مکه و زنی خردمند، با درایت، پارسا و پاکدامن بود و بهترین زن قریش به شمار میآمد تا آنجا که در دوران جاهلیت به «سیده قریش» مشهور شد.
پژوهشگر حوزوی با بیان اینکه حضرت خدیجه (س) به طاهره شهرت داشتند، گفت: ایشان زنی دلیر و صاحب درایت بود، بانویی که در فعالیت‌های اقتصادی، توانایی داشت. بسیاری از مردان مکه در مال‌التجاره ایشان بودند. او بانویی فصیح بود که اشعاری از ایشان باقی مانده است.
وی اظهار کرد: در سروده ای از ایشان آمده است:
فَلَو اَنَّنی اَمسَیتُ فِی کُلِّ نِعمَةٍ
وَ دَامت لی الدُّنیا و مُلکُ الاَکاسِرَة
فما سَوِیَت عِندی جَناحَ بَعُوضَةٍ
اِذا لَم یَکُن عَینی لِعَیِنک ناظِرَة
«اگر من روز را شام کنم در حالی که از همه نعمت‌ها برخوردار باشم و دنیا و ملک و مملکت سلاطین کسروی دائما برای من باشد، همه این‌ها در پیش من برابر بال پشه‌ای نیست، زمانی که چشمم به چشم تو نیوفتد».
میری طایفه فرد افزود: حضرت خدیجه خدیجه(س) این اشعار را در وصف پیامبر اکرم(ص) سروده‌اند. از همین کلمات عمق دل‌دادگی و معرفت ایشان را می‌توان درک کرد. او اولین زنی بود که در حصن حصین اسلام قرار گرفت، نماز خواند و هرچه داشت برای ترویج اسلام انفاق کرد. کاری که خدیجه (س) که از عهده مردان هم عصرش نیز ساخته نبود.
پژوهشگر حوزوی بیان کرد: این‌گونه نبود که در دوران آسودگی به پیامبر(ص) رسیده باشد. او در اوج غربت آخرین فرستاده خداوند، با او ماند و از هرچه داشت، در راه بالندگی اسلام، دریغ نکرد.
وی با اشاره به اینکه گذشتن از بهترین امکانات برای یک دین نوپا، جز با اعتقاد قلبی میسر نمی‌شود، افزود: ایشان با باور قلبی به اسلام گروید و تمام‌قد، در برابر همه سختی‌ها ایستاد. خداوند این مقام را به هرکسی عطا نمی‌کند؛ اما خداوند او، مالش و اعتبارش را پذیرفت و او را برگزیده کرد. حضرت خدیجه (س) برگزیده شده بود که مادرِ بهترین زن عالم شود و مادربزرگ همه آل‌الله(ع) شود.
میری طایفه فرد ادامه داد: از کلام رسول خدا(ص) محبت نسبت به وجود حضرت خدیجه(س) موج می‌زند. پیامبراکرم(ص) در وصف بزرگی مقام ایشان فرموده‌اند: «افضل نساء اهل الجنه خدیجه بنت خویلد و فاطمه بنت محمد و مریم بنت عمران و آسیه بنت مزاحم» همچنین این جمله معروف، که اسلام رهین اخلاق پیامبر(ص)، شمشیر امام علی(ع) و اموال خدیجه(س) است از نهایت همکاری و صداقت خدیجه(س) پرده بر می‌دارد.
وی با بیان اینکه بیان فضایل اهل فضل، از نوع تذکار است، تصریح کرد: آدم ها در هر برهه زندگی‌اش نیازمند الگو است. الگو که چون چراغ، راه و بی‌راه را باز شناسد. بررسی ابعاد شخصیی این بانو، این نکته را یادآور می‌شود که یاری دین، جنسیت و زمان نمی‌شناسد کما اینکه ایشان در عصر جاهلیت می‌زیستند.
انتهای پیام