شناسهٔ خبر: 71748146 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: حوزه | لینک خبر

زنده نگه داشتن یاد شهدا ترویج فضیلت های بزرگ انسانی است

حوزه/ امام جمعه کهک گفت: زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا، زنده نگاه داشتن و ترویج فضیلت های بزرگ انسانی و اخلاقی در جامعه است؛ چرا که شهیدان مظهر ایثار و از خودگذشتگی، معنویت و ایستادگی بودند.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام محسن صبوری فیروزآبادی امروز در خطبه اول نماز جمعه کهک و در ادامه شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه به تبیین فقراتی دیگر از این دعای شریف پرداخت و اظهار داشت: امام زین العابدین (ع) در این فقره به درگاه پروردگار عرضه می دارند:« وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیما شَکَوْتُ ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیما سَأَلْتُ ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً ، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً»؛و مرا در موردی که از آن شکایت دارم، به تأمل و تدبّر نیک برسان؛ و در آنچه از تو درخواست می‌کنم، شیرینی اجابت را بچشان؛ و از جانب خودت، رحمت و گشایشی گوارا به من ببخش؛ و برای من از نزد خود، راه نجاتی سریع قرار ده.

امام (ع) در فقره ای دیگر به درگاه الهی چنین عرضه می دارند: «وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالاِهْتَِمامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِکَ ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِکَ»؛ و مرا به خاطر غمگینی و حزن و اندوه، از رعایت واجباتت و به کار گرفتن مستحباتت باز مدار.

وی در ابتدای خطبه دوم ضمن گرامی داشت سالروز صدور فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر تاسیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی در ۲۲ اسفند ۱۳۵۸ و روز بزرگداشت شهدا بیان کرد: زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا، زنده نگاه داشتن و ترویج فضیلت های بزرگ انسانی و اخلاقی در جامعه است؛ چرا که شهیدان مظهر ایثار و از خودگذشتگی، معنویت و ایستادگی بودند.

وی افزود: خانواده‌های معظم شهدا گنجینه خاطرات شهیدان هستند و همه ما باید تلاش کنیم تا به بهترین نحو این خاطرات را ثبت نموده و نسلهای بعد منتقل نماییم به همین جهت از همه افرادی مستعد درخواست می کنم که با محوریت پایگاه های مقاومت بسیج در روستاها به ثبت و ضبط این خاطرات بپردازند.

حجت الاسلام صبوری فیروزآبادی در پایان خطبه ها ضمن ذکر توسل به مناسبت وفات حضرت خدیجه (س) به بیان روایتی از پیامبر اعظم (ص) درباره فضائل آن بانوی بزرگ پرداخت و بیان داشت: آن حضرت در این باره می فرمایند:«أَیْنَ مِثْلُ خَدِیجَةَ، صَدَّقَتْنِی حِینَ کَذَّبَنِی النَّاسُ‏ وَ وَازَرَتْنِی عَلَی دِینِ اللَّهِ وَ أَعَانَتْنِی عَلَیْهِ بِمَالِهَا إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَنِی أَنْ أُبَشِّرَ خَدِیجَةَ بِبَیْتٍ فِی الْجَنَّةِ مِنْ قَصَبِ الزُّمُرُّدِ لَا صَخَبَ فِیهِ وَ لَا نَصَب»؛ مثل خدیجه پیدا نخواهد شد. خدیجه در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند، مرا تصدیق نمود، و مرا با ثروت خود برای پیشرفت دین خدا یاری نمود. خدا به من دستور داد خدیجه را به قصر زمرّدی که در بهشت دارد و هیچ رنج و زحمتی در آن نیست، بشارت دهم.