به گزارش اطلاعات آنلاین، سال گذشته یک "گروه ویژه توالت‌های عمومی" توسط وزارت محیط زیست برای شناسایی دستشویی‌هایی که به طور مداوم در بررسی‌های نظافت عملکرد ضعیفی داشتند، تشکیل شد. با این حال، وزارت بهداشت در بیانیه‌ای گفت: «توالت‌هایی که در طراحی و تمیزی، برتری دارند، می‌توانند برای گواهی HTP (برنامه توالت شاد) را درخواست دهند. برنامه توالت شاد که توسط انجمن سرویس بهداشتی سنگاپور اجرا می‌شود، در سال ۲۰۰۳ راه اندازی شد و در درجه اول به توالت‌های عمومی از یک تا حداکثر شش ستاره می‌دهد.
وب سایت انجمن سرویس بهداشتی می گوید: "در مجموع، ما تقریباً سه سال از زندگی خود را در توالت می‌گذرانیم؛ این طبیعی است، بنابراین بیایید یاد بگیریم که بگوییم "وای! این توالت عالی است!"
بر اساس این طرح جدید، اپراتورهای کافی‌شاپ می‌توانند تا ۹۵ درصد از هزینه‌های نوسازی توالت را که سقف آن ۵۰ هزار دلار دلار است، از دولت درخواست کنند. برای تمیز کردن عمیق نیز کمک هزینه‌هایی وجود دارد. سنگاپور به دلیل تمیزی خود شهرت جهانی دارد و پیدا کردن زباله در مکان‌های عمومی اغلب دشوار است.
پس از استقلال در سال ۱۹۶۵، مقامات سنگاپور سرمایه و منابع خود را برای تغییر ذهنیت محلی در مورد زباله‌ریزی و همچنین ایجاد شهری تمیز و سبز صرف کردند. علاوه بر رونق گردشگری، تصویر بکر دولت-شهر و ستایش بازدیدکنندگان خارجی به منبع مهمی برای غرور شهروندان در دهه‌های اولیه ملت سازی تبدیل شد. دولت کمپین‌های بی‌شماری برای مبارزه با زباله‌ها اجرا کرده است و جریمه‌های سنگینی برای ریختن زباله و عدم شستشوی توالت‌های عمومی پس از استفاده در نظر گرفته است. عدم شستشو با جریمه حداکثر ۱۵۰ دلار سنگاپوریSg$ (۱۱۰ دلار آمریکا) همراه است و متخلفین بار دوم با جریمه ۵۰۰ دلار سنگاپوری Sg$ مواجه خواهند شد.
وزارت محیط زیست اعلام کرد که قوانین و اجرای قانون برای تعیین استانداردهایی برای نظافت توالت عمومی ضروری است. این وزارتخانه گفت که بیش از ۱۰۰۰ «اقدام اجرایی»، از جمله جریمه و اخطار، در سال گذشته علیه مالکان و مدیران اماکن به دلیل نداشتن توالت تمیز انجام شد.
به گزارش اطلاعات آنلاین، سال گذشته یک "گروه ویژه توالت‌های عمومی" توسط وزارت محیط زیست برای شناسایی دستشویی‌هایی که به طور مداوم در بررسی‌های نظافت عملکرد ضعیفی داشتند، تشکیل شد. با این حال، وزارت بهداشت در بیانیه‌ای گفت: «توالت‌هایی که در طراحی و تمیزی، برتری دارند، می‌توانند برای گواهی HTP (برنامه توالت شاد) را درخواست دهند. برنامه توالت شاد که توسط انجمن سرویس بهداشتی سنگاپور اجرا می‌شود، در سال ۲۰۰۳ راه اندازی شد و در درجه اول به توالت‌های عمومی از یک تا حداکثر شش ستاره می‌دهد.
وب سایت انجمن سرویس بهداشتی می گوید: "در مجموع، ما تقریباً سه سال از زندگی خود را در توالت می‌گذرانیم؛ این طبیعی است، بنابراین بیایید یاد بگیریم که بگوییم "وای! این توالت عالی است!"
بر اساس این طرح جدید، اپراتورهای کافی‌شاپ می‌توانند تا ۹۵ درصد از هزینه‌های نوسازی توالت را که سقف آن ۵۰ هزار دلار دلار است، از دولت درخواست کنند. برای تمیز کردن عمیق نیز کمک هزینه‌هایی وجود دارد. سنگاپور به دلیل تمیزی خود شهرت جهانی دارد و پیدا کردن زباله در مکان‌های عمومی اغلب دشوار است.
پس از استقلال در سال ۱۹۶۵، مقامات سنگاپور سرمایه و منابع خود را برای تغییر ذهنیت محلی در مورد زباله‌ریزی و همچنین ایجاد شهری تمیز و سبز صرف کردند. علاوه بر رونق گردشگری، تصویر بکر دولت-شهر و ستایش بازدیدکنندگان خارجی به منبع مهمی برای غرور شهروندان در دهه‌های اولیه ملت سازی تبدیل شد. دولت کمپین‌های بی‌شماری برای مبارزه با زباله‌ها اجرا کرده است و جریمه‌های سنگینی برای ریختن زباله و عدم شستشوی توالت‌های عمومی پس از استفاده در نظر گرفته است. عدم شستشو با جریمه حداکثر ۱۵۰ دلار سنگاپوریSg$ (۱۱۰ دلار آمریکا) همراه است و متخلفین بار دوم با جریمه ۵۰۰ دلار سنگاپوری Sg$ مواجه خواهند شد.
وزارت محیط زیست اعلام کرد که قوانین و اجرای قانون برای تعیین استانداردهایی برای نظافت توالت عمومی ضروری است. این وزارتخانه گفت که بیش از ۱۰۰۰ «اقدام اجرایی»، از جمله جریمه و اخطار، در سال گذشته علیه مالکان و مدیران اماکن به دلیل نداشتن توالت تمیز انجام شد.