محمد صدیق منشاوی (زادهٔ ۲۰ ژانویه ۱۹۲۰ در منشاه مصر – درگذشتهٔ ۲۰ ژوئن ۱۹۶۹ در قاهره) از بزرگترین قاریان قرآن جهان اسلام بود. پدرش صدیق سید منشاوی و برادرش محمود صدیق منشاوی نیز مانند محمد از قاریان مشهور قرآن بودند. با توجه به حزن خاصی که در صدای محمد صدیق منشاوی وجود داشت، به وی لقب «حنجره الباکیه» به معنی حنجره گریان را دادهاند. محمد صدیق منشاوی، در سن ۴۹ سالگی و به علت بیماری واریس مری در قاهره درگذشت.