اختصاصی طرفداری | لوئیس انریکه، مربی تیم مقتدر پاریسی، بارها اصرار و تلاش کرد تا به همه ما بگوید پاری سن ژرمن بدون کاپیتان اصلی فرانسه عملکرد بهتری دارد و تاکنون در این فصل عملاً ثابت شده که حق با او بوده است.
اینک در عرصه‌ی مهم‌ترین جام اروپایی، انریکه و پاری سن ژرمن باید همه‌چیز را ثابت کنند.
مشکلات متعدد با بهترین گلزن تاریخ باشگاه و ستارگان بزرگ دیگر، دردسرهای زیادی را برای تیم پاریسی ایجاد کرده بود.
اگرچه ویتینیا، هافبک پرتغالی پاری سن ژرمن، هنوز هم نمی‌تواند باور کند که زمانی در کنار لیونل مسی، نیمار و کیلیان امباپه بازی کرده است، با حجب و حیا به این مسئله اشاره می‌کند. او در اوایل این ماه به تایمز گفت:
مثل یک رویا بود. برای مدت زیادی واقعی به نظر نمی‌رسید. من این را برای بقیه‌ی دوران حرفه‌ای خود به خاطر خواهم داشت، زیرا در کنار بهترین‌ها فوتبال بازی کردم. این چیزی است که روزی به فرزندان و نوه‌هایم خواهم گفت.
با این حال، همان‌طور که خود ویتینیا نیز اعتراف کرد، این دوران همیشه برای او و تیم آسان نبود. پاریس نمی‌توانست فقط به تماشای جادوی سه تن از بزرگ‌ترین استعدادهای تاریخ فوتبال بنشیند. مسی، نیمار و امباپه علاقه‌ی چندانی به دفاع و بازگشت به عقب نداشتند، بنابراین دیگران مجبور بودند جور آن‌ها را بکشند.
ویتینیا وظایف زیادی برای انجام دادن داشت، اما سخت‌کوشی او همیشه مورد تقدیر قرار نمی‌گرفت. در همان بازی معروف مقابل مون‌پلیه که امباپه و نیمار بر سر یک ضربه‌ی پنالتی مشاجره کردند، امباپه در مقطعی از بازی پشتش را به میدان و همه‌ی بازیکنان کرد، فقط به این دلیل که از ویتینیا پاس دریافت نکرده بود!
ویتینیا و کیلیان امباپه، دو ستاره خط هافبک و حمله پاری سن ژرمن در فصل 24-2023
این رفتار، نمونه‌ای آشکار از خودخواهی و لوس شدن بیش از حد ستاره‌ها بود و دقیقاً همین موضوع یکی از دلایل اصلی شکست پروژه‌ی پاری سن ژرمن در رسیدن به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا شده است، جامی که ناصر الخلیفی، رئیس باشگاه، بیش از یک دهه پیش آن را وعده داده بود، ولی هرگز هیچ‌یک از تلاش‌های آن‌ها جواب نداده است.
رویا و آرزویی که پاریس در تب آن آتش گرفته است.
حالا شرایط متفاوت است. مسی، نیمار و امباپه همگی پارک دو پرنس را ترک کرده‌اند و هرچند جدایی امباپه به‌شدت پرتنش بود، اما در رختکن این احساس وجود دارد که پاری سن ژرمن نسبت به قبل نه‌تنها قوی‌تر، بلکه متحدتر شده است، آن هم در آستانه‌ی دیدار حساس چهارشنبه‌شب مقابل لیورپول در مرحله‌ی یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان.
ویتینیا در مورد تغییرات اخیر باشگاه و تمرکز بر روی سرمایه‌گذاری در استعدادهای جوان به‌جای جذب ستاره‌های نامدار گفت:
واقعاً این نوع پروژه را ترجیح می‌دهم. روشی که آن‌ها برای ساختن تیم و برنامه‌ریزی بلندمدت در نظر گرفته‌اند، بهترین راه است.
و تا به امروز این استراتژی جواب داده است. پاری سن ژرمن در فرم فوق‌العاده‌ای قرار دارد و با پنج پیروزی متوالی در لیگ ۱، فاصله‌ی خود را با رقبا به ۱۳ امتیاز افزایش داده است (و در پنج بازی، ۱۷ گل به ثمر رسانده‌اند). آن‌ها در پلی‌آف تمام‌فرانسوی لیگ قهرمانان اروپا، برست را با نتیجه‌ی مجموع ۱۰-۰ شکست دادند و هفته‌ی گذشته در مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی جام حذفی فرانسه، استاد بریوشین را با نتیجه‌ی ۷-۰ در هم کوبیدند.
با توجه به سیل اخیر گل‌های زده، بسیاری از هواداران و کارشناسان اکنون این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا پاری سن ژرمن واقعاً بدون کیلیان امباپه بهتر شده است؟ تیمی که فصل گذشته وابستگی زیادی به او در خط حمله داشت.
ویتینیا از پاسخ دادن به این سؤال طفره نمی‌رود.
ما مشکلی نداریم که در مورد آن صحبت کنیم. کیلیان یکی از بهترین‌های جهان است، اگر نگوییم بهترین. می‌دانستیم که بدون او کار سختی خواهد بود، چون جایگزین مستقیمی برای او وجود نداشت. اما ما او را با کل تیم جایگزین کردیم. این کار زمان می‌برد، اما فکر می‌کنم اکنون به‌طور جمعی بهتر هستیم و این را نشان داده‌ایم. گاهی گلزنی مثل قبل آسان نیست، اما ما مهاجمان فوق‌العاده‌ای داریم و این ادعایی غیرقابل انکار است.
زمانی که امباپه بالاخره پس از سال‌ها وسوسه‌ی انتقال به رئال مادرید، پاریس را ترک کرد، این نگرانی منطقی به وجود آمد که این تیم برای گلزنی دچار مشکل خواهد شد، به‌ویژه پس از اینکه تنها مهاجم نوک کلاسیک آن‌ها، گونسالو راموس، در همان ۲۰ دقیقه‌ی ابتدایی بازی افتتاحیه‌ی لیگ ۱ مقابل لوآور در ۱۶ آگوست، دچار مصدومیت از ناحیه‌ی مچ پا شد.
در ابتدا، به نظر می‌رسید که راندل کولو موانی می‌تواند خلأ خط حمله را پر کند، اما عملکرد او افت کرد و در نهایت در پنجره‌ی نقل و انتقالات زمستانی به یوونتوس منتقل شد. اما دیگر، پاری سن ژرمن نیازی به او نداشت، چراکه خط حمله‌ی آن‌ها به‌شدت شعله‌ور شده بود.
بازگشت راموس به میادین در اواخر نوامبر بدون شک یک تقویت بزرگ بود، اما شگفتی‌های واقعی تیم، بردلی بارکولا و عثمان دمبله بودند. بارکولا در اولین فصل حضورش در پاریس، خود را به‌عنوان یکی از هیجان‌انگیزترین استعدادهای جوان فوتبال در جهان به رخ کشید.
تنها سؤال این بود؛ آیا او می‌تواند تعداد گل‌های خود را افزایش دهد؟ در این فصل، جواب مثبت است. این بازیکن ۲۲ ساله تاکنون در ۳۹ بازی ۱۷ گل به ثمر رسانده است. اما به طرز شگفت‌آوری، دمبله حتی بهتر از بارکولا بوده است. بازیکنی که زمانی بدترین خرید تاریخ بارسلونا محسوب می‌شد، اکنون در ۳۳ بازی ۲۶ گل به ثمر رسانده است؛ آماری خیره‌کننده برای بازیکنی که پیش‌تر هرگز در یک فصل بیش از ۱۴ گل (در فصل ۲۰۱۸-۱۹) نزده بود.
بردلی بارکولا و عثمان دمبله، دو سلاح مرگبار پی‌اس‌جی در کناره‌های زمین
مورد نگران‌کننده‌تر برای لیورپول در دیدار امشب این است؛ ۲۱ گل از این گل‌ها در ۱۶ بازی اخیر او به ثمر رسیده‌اند و این دمبله را به یکی از آماده‌ترین بازیکنان حال حاضر فوتبال جهان تبدیل کرده است.
ظاهراً همان‌طور که ویتینیا اشاره کرده است، پاری سن ژرمن دیگر به درخشش فردی بازیکنان متکی نیست. اکنون قدرت اصلی آن‌ها در کار تیمی نهفته است، هدفی که از ابتدا در ذهن لوئیس انریکه بود.
فصل گذشته خیلی شجاع بودم که به شما گفتم بدون امباپه در خط حمله و دفاع، تیم بهتری خواهیم داشت و اکنون اعداد و ارقام این را ثابت کرده‌اند. البته مایل بودیم کیلیان را حفظ کنیم، چون همه‌ی ما او را دوست داریم. اما این اتفاق دیر یا زود می‌افتاد. به هر شکل، بازیکنان این چالش را پذیرفتند و کل تیم واکنش بسیار مثبتی نشان داد، آن هم در سطحی خارق‌العاده. من به شما گفتم که به‌جای داشتن یک بازیکن که ۴۰ گل بزند، تیمی می‌خواهم که همه‌ی بازیکنانش گل بزنند.
و اکنون، انریکه دقیقاً همین را در اختیار دارد.
تعداد گل‌های دمبله، بارکولا و راموس (۱۲) همگی در این فصل دو رقمی است. همچنین، دزیره دوئه ۷ گل زده و ویتینیا و لی کانگ این هر کدام ۶ گل به ثمر رسانده‌اند، در حالی که ژوائو نوس فوق‌العاده نیز ۴ بار دروازه‌ی حریفان را باز کرده است. خویچا کواراتسخلیا نیز از زمان پیوستن به تیم در ژانویه از ناپولی، دو گل زده و حضور او گزینه‌های هجومی پاری سن ژرمن، به‌ویژه در جناحین، را افزایش داده است.
در واقع، تیم‌های کمی در اروپا به اندازه‌ی پاری سن ژرمن برای بهره‌برداری از بزرگ‌ترین ضعف تیم آرنه اسلوت، یعنی مدافعان کناری، آماده هستند.
نقاط ضعف دفاعی ترنت الکساندر-آرنولد کاملاً شناخته شده هستند و او به‌طرز نگران‌کننده‌ای در مهار ژرمی دوکو در ورزشگاه اتحاد در هفته‌ی گذشته دچار مشکل شد. اما افت اندی رابرتسون در این فصل حتی شوکه‌کننده‌تر بوده است و این موضوع نگرانی بزرگی برای لیورپول محسوب می‌شود. مدافع اسکاتلندی به کمک زیادی نیاز خواهد داشت تا بتواند با وینگر و مهاجمی که در سمت راست پاری سن ژرمن بازی می‌کند، مقابله کند، به‌ویژه هر کسی را که انریکه در آن جناح قرار دهد؛ از حمایت اشرف حکیمی، بهترین مدافع راست هجومی حال حاضر جهان، نیز برخوردار خواهد بود.
البته هنوز هم تردیدهایی در مورد این تیم پاری سن ژرمن وجود دارد، به‌ویژه به این دلیل که آن‌ها در جریان انفجار گل‌های اخیرشان، با تیم‌هایی به‌مراتب ضعیف‌تر روبه‌رو شده‌اند. علاوه بر این، این واقعیت که آن‌ها در مرحله‌ی یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با تیم قدرتمند لیورپول همگروه شده‌اند، نشان‌دهنده‌ی شروع فاجعه‌بار آن‌ها در مرحله‌ی گروهی این رقابت‌هاست، جایی که سه بازی از پنج مسابقه‌ی ابتدایی خود را با شکست پشت سر گذاشتند. پاریسی‌ها در باخت ۲-۰ مقابل آرسنال در ماه اکتبر به‌شکل ناباورانه‌ای ضعیف ظاهر شدند، به‌طوری که لوئیس انریکه پس از بازی از ناتوانی تیمش در پیروزی در حتی یک نبرد تن‌به‌تن در ورزشگاه امارات ابراز ناامیدی کرد.
لوئیس انریکه و بالاخره تحول در پاری سن ژرمن
با این حال، از آن زمان تاکنون، پاری سن ژرمن به‌شدت پیشرفت کرده و به بلوغ بیشتری رسیده است. دیدن نحوه‌ی واکنش آن‌ها به فشار، پس از اینکه در نیمه‌ی دوم دیدار سرنوشت‌ساز خود مقابل منچسترسیتی در ۲۲ ژانویه با نتیجه‌ی ۲-۰ عقب افتادند، واقعاً تحسین‌برانگیز بود.
در واقع، از زمان آن پیروزی حیاتی، پی‌اس‌جی به نظر می‌رسد که به تیمی کاملاً متفاوت تبدیل شده است؛ تیمی که تحت هدایت سرمربی‌ای که از همان ابتدا اطمینان داشت می‌تواند بدون بهترین گلزن تاریخ باشگاه هم موفق باشد، در نهایت هماهنگی و انسجام کاری زیادی دیده می‌شود.
پاری سن ژرمن به‌وضوح از خروج امباپه عبور کرده است و اگرچه ممکن است امسال قهرمان لیگ قهرمانان اروپا نشود، اما حداقل ثابت کرده است راهی برای موفقیت بدون کیلیان امباپه وجود دارد. هیچ‌کس قادر به پنهان آن نیست؛ پاریس حقیقتاً برای رسیدن به رویای بزرگ خود و قهرمانی اروپا همچنان شعله می‌کشد و می‌سوزد!
قدم بعدی پاریسی‌ها عبور از لیورپول جان‌سخت و از بزرگان رقابت‌های اروپا طی دو دیدار رفت و برگشت است. حالا وقت آن است پاریسی‌ها نشان دهند واقعاً چند مرده حلاج‌اند!