گروه اقتصادی: دیروز در بولتن نیوز، مطلبی با عنوان "گیلان؛ دروازه طلایی صادرات ایران به روسیه در دوران تحریم" منتشر کردیم که در آن به ظرفیتهای بینظیر استان گیلان برای تبدیل شدن به پل ارتباطی تجارت ایران با کشورهای همسایه شمالی، بهویژه روسیه، اشاره شد. در آن گزارش، از ضرورت بهرهگیری از موقعیت جغرافیایی منحصربهفرد گیلان، زیرساختهای حملونقل و تولیدات متنوع این استان برای توسعه صادرات و کسب درآمد ارزی سخن گفتیم. ایده این بود که با تقویت صادرات، نهتنها میتوان فشار تحریمها را از دوش اقتصاد کشور برداشت، بلکه مردم سختکوش گیلان را نیز از زیر بار مشکلات اقتصادی نجات داد. از محصولاتی مثل چای، ماهی، خاویار، گز و سوهان گرفته تا تولیدات صنعتی شرکتهایی نظیر فومن شیمی و ایران رادیاتور، همه و همه نشاندهنده پتانسیل بالای این منطقه برای فتح بازارهای بینالمللی بود.
به گزارش بولتن نیوز، اما امروز، خبر تازهای از گیلان به گوش میرسد که نهتنها تأییدی بر آن تحلیلهاست، بلکه نشان میدهد این رویا در حال تبدیل شدن به واقعیت است. صالح محمدی، رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان، اعلام کرده که از ابتدای مهرماه امسال تاکنون، بیش از ۴۶ هزار تن کیوی از باغهای این استان به ارزش ۴۶ میلیون دلار به ۲۵ کشور جهان صادر شده است. این عدد، گواهی روشن بر این مدعاست که گیلان نهتنها ظرفیت روی کاغذ نیست، بلکه در عمل هم میتواند موتور محرکه اقتصاد صادراتی ایران باشد.
کیوی، این میوه کوچک اما پرخاصیت، حالا به نمادی از موفقیت صادراتی گیلان تبدیل شده است. محمدی میگوید که در سال جاری، ۱۷۴ هزار تن کیوی از باغهای استان برداشت شده و ۳۶ هزار تن از آن تنها از طریق مرزهای زمینی گیلان راهی بازارهای جهانی شده است. کشورهایی مثل روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و هندوستان از جمله مقاصد این محصول هستند که نشان میدهد گیلان توانسته جای پای خود را در بازارهای متنوع محکم کند. این در حالی است که ۷ هزار و ۵۰۰ هکتار باغ کیوی در گیلان، معیشت ۸ هزار و ۳۰۰ بهرهبردار را تأمین میکند؛ یعنی هر هکتار از این باغها، نهتنها محصولی باکیفیت تولید میکند، بلکه زندگی خانوادههای بسیاری را میچرخاند.
شهرستانهای تالش، رضوانشهر، آستارا و رودسر، که خاک سبک و مناسب کشت کیوی دارند، حالا به کانون تولید این طلای سبز تبدیل شدهاند. اما موفقیت این صادرات تنها به خاک و آبوهوا وابسته نیست. وجود ۱۱۶ سردخانه مجاز با ظرفیت ۲۴۲ هزار تن در گیلان، نقشی کلیدی در حفظ کیفیت محصول و آمادهسازی آن برای بازارهای جهانی ایفا میکند. محمدی خبر از برنامهریزی برای احداث سردخانههای اختصاصی کیوی داده که میتواند زنجیره ارزش این محصول را تکمیل کند و سود بیشتری به جیب باغداران و صادرکنندگان سرازیر سازد.
اگر دیروز از گیلان بهعنوان "دروازه طلایی" یاد کردیم، امروز میبینیم که این دروازه واقعاً باز شده است. صادرات ۴۶ میلیون دلاری کیوی، تنها بخشی از ظرفیت عظیم این استان است. همانطور که در گزارش قبلی اشاره شد، تنوع محصولات صادراتی ایران به روسیه و دیگر کشورها میتواند فراتر از کیوی برود و شامل طیف گستردهای از کالاها شود. این موفقیت، نهتنها نشاندهنده توانمندیهای تولیدی گیلان است، بلکه پیامی روشن به سیاستگذاران و فعالان اقتصادی دارد: سرمایهگذاری در زیرساختها، تسهیل فرآیندهای گمرکی و بازاریابی هدفمند، میتواند این جریان ارزی را چند برابر کند.
تصور کنید که با توسعه صادرات، جوانان گیلانی که سالها به دنبال فرصتهای شغلی پایدار بودهاند، حالا در زنجیره تولید، بستهبندی و حملونقل مشغول به کار شوند. یا خانوادههایی که زیر فشار تورم و تحریم کمر خم کردهاند، با درآمدهای جدید نفسی تازه بکشند. این همان چیزی است که دیروز آرزویش را داشتیم و امروز نشانههایش را میبینیم.
البته، این مسیر بدون چالش نیست. برای اینکه گیلان واقعاً به "کلید طلایی رهایی از تحریم" تبدیل شود، باید موانع پیش رو برداشته شود. فرآیندهای پیچیده گمرکی، کمبود مشوقهای صادراتی و ناکافی بودن تبلیغات در بازارهای هدف، از جمله مشکلاتی هستند که هنوز پابرجا ماندهاند. همانطور که در مطلب دیروز تأکید کردیم، همکاری دولت و بخش خصوصی برای برگزاری نمایشگاههای تجاری، اعزام هیئتهای بازرگانی و سادهسازی قوانین میتواند این حرکت رو به جلو را شتاب دهد.
گیلان حالا در آستانه تحولی بزرگ قرار دارد. از کیوی که امروز ۴۶ میلیون دلار ارزآوری داشته تا محصولاتی که فردا میتوانند بازارهای جهانی را تسخیر کنند، این استان نشان داده که میتواند فراتر از یک منطقه جغرافیایی، به نمادی از مقاومت و پیشرفت در برابر تحریمها تبدیل شود. این گزارش، نهتنها روایت یک موفقیت است، بلکه دعوتی است به همه ما: بیایید با هم، این دروازه طلایی را به روی جهانی از فرصتها باز کنیم و آیندهای روشنتر برای ایران و مردم سختکوش گیلان بسازیم.
∎