شفقنا_ جمهوری اسلامی نوشت: چابک‌سازي دولت و بطور کلي دستگاه‌هاي حکومتي، يکي از راه‌هاي کاهش هزينه‌هاي کشور و آسان‌سازي کارهاي اداري است. منظور از چابک‌سازي، کم کردن دستگاه‌هاي دولتي و حکومتي از يکطرف و کم کردن کارکنان دستگاه‌ها از طرف ديگر است. مسئولان کشور ما درباره چابک‌سازي شعارهاي زيادي مي‌دهند ولي در مرحله عمل تاکنون عزم و اراده‌اي نشان نداده‌اند.
هفته گذشته تصويري از ديدار معاون يکي از مسئولين نظام با فردي، که آوردن نام و عنوان او در اين مقاله لزومي ندارد، در فضاي مجازي منتشر شد که همراهان آن آقاي معاون را 14 نفر نشان مي‌داد. با قطع نظر از ضرورت يا عدم ضرورت وجود چنان معاونتي و باز هم قطع نظر از شخص معاون و با پرهيز از مباحث مربوط به اشخاص که انشاء‌الله همگي افراد صالحي هستند، سؤال مهمي که به ذهن مي‌رسد اينست که براي يکي از چندين معاون فلان مسئول نظام اگر قرار باشد 14 معاون يا مدير در نظر گرفته شود با توجه به اينکه هر يک از آنها اطاق، منشي، کارمند، راننده، خودرو و انواع و اقسام تسهيلات لازم دارند، چه هزينه سنگيني به بيت‌المال تحميل مي‌شود؟ سؤال مهم‌تر اينست که اصولاً اين قبيل معاونت‌ها و اينهمه معاون و مدير و امکانات از بودجه عمومي براي دستگاه‌هاي دولتي براي کشور و ملت عايدي متناسبي دارند؟
رسيدن به پاسخ اين سؤال‌ها به بررسي و تحقيق متکي به اطلاعات و آمار نياز دارد و بدون در اختيار داشتن گزارش‌هاي مربوط به عملکردها نمي‌توان قضاوت دقيقي درباره اين قبيل مسائل داشت. با اينحال، اين واقعيت را هم نمي‌توان ناديده گرفت که تراکم نيروها در دستگاه‌هاي دولتي و حکومتي و همينطور تراکم دستگاه‌ها در حکمراني از يکطرف موجب پيچيده شدن کارها مي‌شود و از طرف ديگر هزينه‌هاي زيادي را بر بيت‌المال تحميل مي‌کند که به تضييع حقوق عموم مردم منجر خواهد شد. درباره اين قبيل هزينه‌تراشي‌ها هرچند با استناد به آمار و ارقام با دقت بيشتر مي‌توان نظر داد ولي فشاري که اين هزينه‌هاي سنگين به مردم وارد مي‌کنند قابل انکار نيست و با اصل مقبول و مطلوب چابک‌سازي دولت و حکومت در تضاد است.
حالا که در ماه مبارک رمضان هستيم و فرصتي براي محاسبه نفس در اختيار مسئولين قرار دارد، چه خوبست قدري درباره چابک‌سازي فکر کنند و انشاء‌الله همراه با چابک‌سازي نفس و روح خود در ماه مهماني خدا که به فرموده امام خميني «مهماني ترک» است، براي عملي ساختن طرح چابک‌سازي دولت و حکومت هم به نقطه عزم و اراده نزديک شوند.
ما مسلمانان الگوئي مثل اميرالمؤمنين داريم که مجموعه دارالاماره آن حضرت با کارمنداني به تعداد انگشتان دست اداره مي‌شد و در عين حال حکومتش به اندازه يک بند انگشت از عدالت فاصله نمي‌گرفت. حضرت علي عليه‌السلام همان کسي است که به کارگزاران حکومت خود توصيه مي‌کرد سرِ قلم‌هايشان را ريز بتراشند، فاصله ميان سطرهايشان را در آنچه مي‌نويسند کم کنند، خلاصه بنويسند و جان کلام را در نوشته‌هايشان بياورند تا در قلم، کاغذ، مرکب و وقت صرفه‌جوئي شود «أدِقُوا أقْلامَكُمْ وَ قارِبُوا بَيْنَ سُطوركُمْ وَ أحْذِفُوا عَنّي فُضُولَكُمْ وَ اقْصِدُوا قَصْدَ الْمَعاني».
چابک سازي دولت و دستگاه‌هاي حکومتي، يک خواسته شکلي نيست. کشور ما بيش از اندازه دچار فربهي در بخش کارمندي است. صاحبنظران بارها تأکيد کرده‌اند بخش قابل توجهي از دستگاه‌ها، شوراها، زيرمجموعه‌ها و تعداد کارمندان و خدمه، فوق نياز واقعي کشور هستند و هزينه‌هائي که بر بودجه عمومي تحميل مي‌کنند نوعي ضايع کردن حقوق عامه و به تعويق انداختن اجراي طرح‌هاي عمراني است. اکنون خط فقر در جامعه ما در آستانه رسيدن به 30 ميليون نفر است.
اين، براي کشور ثروتمندي مثل ايران يک فاجعه است. اينکه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعي با افتخار اعلام مي‌کند دهک‌هاي 1 تا 3 به مناسبت ماه مبارک رمضان مشمول کالابرگ شده‌اند، مفهومي غير از بازگشت به دوران جنگ ندارد. اين، نه‌تنها افتخار نيست بلکه به معناي رسيدن به نقطه‌اي شرم‌آور در جامعه‌ايست که بخش قابل توجهي از مردم آن نيازمند محسوب مي‌شوند در حالي که در همين جامعه عده‌اي به خاطر دست يافتن به ثروت‌هاي کلان، ماهيانه صدها ميليون تومان فقط خرج نگهداري سگ‌هاي خانگي‌شان مي‌کنند. مسئولان نظام در ماه مبارک رمضان دست از شعار دادن بردارند و براي تحقق عملي عدالت علوي همت کنند.