به گزارش اطلاعات آنلاین، قبل از آن که پوشیدن لباسهای حاضری و صرف پوشاک برندهای جهانی در ایران رایج شود، لباس اغلب مردم ایران توسط خیاطخانهها و دوزندگیها دوخته میشد. روزنامه اطلاعات ۳ اسفند ۱۳۴۳ گزارشی از وضعیت خیاطخانههای تهران در شب عید منتشر کرد. بخشهای خواندنی این گزارش را بخوانید و عکسهایی از خیاطخانه مردانه تهران در شبعیدهای دهه ۱۳۴۰ تماشا کنید:
خیاطها چه میگویند؟
«عید نوروز نزدیک است و بیش از یک ماه با سال نو فاصله نداریم و به همین علت پارچه و لباس در آستانه عید نوروز دو مسئله روز برای مردم است و بازار پارچه فروشها و خیاطخانه ها در این روزها رونق دارد و مغازه های پارچه فروشی و خیاطیها پر مشتری است. آقای سلوک خیاط تهرانی میگوید: امسال وضع خیاطی ها بدنیست، مردم لباس میآورند و سفارش میدهند ولی کار رونق سالهای گذشته را ندارد. آقای دانشمند خیاط دیگر میگوید: زندگی در حال گذشتن است. اگر قرار بر این بود که همیشه در یک حال بماند آنوقت نمیشد تحمل کرد. به همین دلیل اگر کار و کسب یک سال خوب است و یک سال بد برای خیاطها آنقدر مهم نیست.
اجرت دوخت اجرت دوختن یکدست لباس(کت و شلوار) در مرکز شهر از ۱۵۰۰ الی ٤٥٠٠ ریال است ولی در جنوب شهر خیاطی ها با ۵۰۰ ریال هم لباس میدوزند و این عدد و رقم نشان دهنده فاصله زندگی، طرز فکر و روحیات مردم در دو منطه از یک شهر است. آقای دانشمند میگوید: باید کاری کرد که رونق کارو کسب در همه نقاط شهر مشهود گردد والا تنها جنب و جوش در لاله زار کافی نیست که بگوئیم شهر رونقی دارد.
همه بپوشند!
استاد غفوری یکی از مسئولان صنف خیاط میگوید: باید کاری کرد که ۲ میلیون نفر مردم تهران همه لباس نو بپوشند، پارچه تازه بخرند، اگر ما بتوانیم این وضع را در زندگی مردم بوجود آوریم آنگاه در کار و زندگی مردم شهر تحول و رونقی عظیم روی خواهد داد. همه مردم پارچه خواهند خرید و خیاطی ها در تمام مدت سال کار خواهند کرد و حتی کارخانه های بزرگ خیاطی هم کفایت این تقاضاها را نخواهد داد. در حال حاضر اگر مراجعات هر خیاطی تهران را بطور متوسط ٥٠ نفر برای شب عید حساب کنیم، به ٤٥٠٠ خیاطی تهران نزدیک ۳۰۰ هزار دست لباس سفارش داده شده است، البته باید توجه داشت که این لاله زار و بازار در خیابانهای لاله زار، استانبول، لاله زارنو و بازار تهران در این روز ها ازدحام مردم به چشم میخورد. صدها نفر به کوچه ها و خیابانها ریخته اند. پارچه فروشی ها مملو از مشتری است و مردم نقد و نسیه معامله میکنند. پارچه فروشی های بازار لاله زار و خیابانهای دیگر تهران پر از مشتری است، حراجیها و فروشگاه ها نیز با آویختن پلاکات مردم را به هیجان آورده اند و از هر سوی تهران خریداران برای خرید به مرکز شهر میآیند.
شیک پوشها
آقای زمردی پارچه فروش خیابان لاله زار میگوید: قیمت پارچه های وطنی نسبت به پارچه های خارجی گران است و اگر میتوانستند در قیمت پارچه وطنی تعدیلی بکنند مردم خیلی خوب آنرا میخریدند.
کسب بازار
آقای ناظمی، فروشنده پارچه در بازار می گوید: بازار تهران با مراکز کسب و کار خیابانهای دیگر به خوبی رقابت میکند و در حال حاضر دو سوم مردم تهران برای خرید به بازار می آیند. آقای ناظمی میگوید: وضع کار و کسب بازار این روزها خوبست. تعداد خریداران خیلی زیاد شده و پول در بازار به گردش افتاده است این وضع بازار تا عید باقی است و از آن پس یک رکود چندروزه به سراغ بازار خواهد آمد.
اختلاف
مقارن عید امسال نیز مانند سال گذشته میان پارچه فروشی ها و خیاطی ها اختلاف وجود دارد، بعضی پارچه فروشی ها با خیاطی های معمولی زدوبند کرده و مشتری خیاطی های دیگر را «قر» میزنند! پارچه فروشی ها هم پارچه می فروشند و هم از بعضی از خیاطیها بابت معرفی مشتری حق و حساب میگیرند. این عمل موجب ناراحتی اکثریت قریب باتفاق خیاطی ها است و دل پری از این قبیل پارچه فروش ها دارند.»
به گزارش اطلاعات آنلاین، قبل از آن که پوشیدن لباسهای حاضری و صرف پوشاک برندهای جهانی در ایران رایج شود، لباس اغلب مردم ایران توسط خیاطخانهها و دوزندگیها دوخته میشد. روزنامه اطلاعات ۳ اسفند ۱۳۴۳ گزارشی از وضعیت خیاطخانههای تهران در شب عید منتشر کرد. بخشهای خواندنی این گزارش را بخوانید و عکسهایی از خیاطخانه مردانه تهران در شبعیدهای دهه ۱۳۴۰ تماشا کنید:
خیاطها چه میگویند؟
«عید نوروز نزدیک است و بیش از یک ماه با سال نو فاصله نداریم و به همین علت پارچه و لباس در آستانه عید نوروز دو مسئله روز برای مردم است و بازار پارچه فروشها و خیاطخانه ها در این روزها رونق دارد و مغازه های پارچه فروشی و خیاطیها پر مشتری است. آقای سلوک خیاط تهرانی میگوید: امسال وضع خیاطی ها بدنیست، مردم لباس میآورند و سفارش میدهند ولی کار رونق سالهای گذشته را ندارد. آقای دانشمند خیاط دیگر میگوید: زندگی در حال گذشتن است. اگر قرار بر این بود که همیشه در یک حال بماند آنوقت نمیشد تحمل کرد. به همین دلیل اگر کار و کسب یک سال خوب است و یک سال بد برای خیاطها آنقدر مهم نیست.
اجرت دوخت اجرت دوختن یکدست لباس(کت و شلوار) در مرکز شهر از ۱۵۰۰ الی ٤٥٠٠ ریال است ولی در جنوب شهر خیاطی ها با ۵۰۰ ریال هم لباس میدوزند و این عدد و رقم نشان دهنده فاصله زندگی، طرز فکر و روحیات مردم در دو منطه از یک شهر است. آقای دانشمند میگوید: باید کاری کرد که رونق کارو کسب در همه نقاط شهر مشهود گردد والا تنها جنب و جوش در لاله زار کافی نیست که بگوئیم شهر رونقی دارد.
همه بپوشند!
استاد غفوری یکی از مسئولان صنف خیاط میگوید: باید کاری کرد که ۲ میلیون نفر مردم تهران همه لباس نو بپوشند، پارچه تازه بخرند، اگر ما بتوانیم این وضع را در زندگی مردم بوجود آوریم آنگاه در کار و زندگی مردم شهر تحول و رونقی عظیم روی خواهد داد. همه مردم پارچه خواهند خرید و خیاطی ها در تمام مدت سال کار خواهند کرد و حتی کارخانه های بزرگ خیاطی هم کفایت این تقاضاها را نخواهد داد. در حال حاضر اگر مراجعات هر خیاطی تهران را بطور متوسط ٥٠ نفر برای شب عید حساب کنیم، به ٤٥٠٠ خیاطی تهران نزدیک ۳۰۰ هزار دست لباس سفارش داده شده است، البته باید توجه داشت که این لاله زار و بازار در خیابانهای لاله زار، استانبول، لاله زارنو و بازار تهران در این روز ها ازدحام مردم به چشم میخورد. صدها نفر به کوچه ها و خیابانها ریخته اند. پارچه فروشی ها مملو از مشتری است و مردم نقد و نسیه معامله میکنند. پارچه فروشی های بازار لاله زار و خیابانهای دیگر تهران پر از مشتری است، حراجیها و فروشگاه ها نیز با آویختن پلاکات مردم را به هیجان آورده اند و از هر سوی تهران خریداران برای خرید به مرکز شهر میآیند.
شیک پوشها
آقای زمردی پارچه فروش خیابان لاله زار میگوید: قیمت پارچه های وطنی نسبت به پارچه های خارجی گران است و اگر میتوانستند در قیمت پارچه وطنی تعدیلی بکنند مردم خیلی خوب آنرا میخریدند.
کسب بازار
آقای ناظمی، فروشنده پارچه در بازار می گوید: بازار تهران با مراکز کسب و کار خیابانهای دیگر به خوبی رقابت میکند و در حال حاضر دو سوم مردم تهران برای خرید به بازار می آیند. آقای ناظمی میگوید: وضع کار و کسب بازار این روزها خوبست. تعداد خریداران خیلی زیاد شده و پول در بازار به گردش افتاده است این وضع بازار تا عید باقی است و از آن پس یک رکود چندروزه به سراغ بازار خواهد آمد.
اختلاف
مقارن عید امسال نیز مانند سال گذشته میان پارچه فروشی ها و خیاطی ها اختلاف وجود دارد، بعضی پارچه فروشی ها با خیاطی های معمولی زدوبند کرده و مشتری خیاطی های دیگر را «قر» میزنند! پارچه فروشی ها هم پارچه می فروشند و هم از بعضی از خیاطیها بابت معرفی مشتری حق و حساب میگیرند. این عمل موجب ناراحتی اکثریت قریب باتفاق خیاطی ها است و دل پری از این قبیل پارچه فروش ها دارند.»