به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ بر اساس مقاله‌ای از نشریه اکونومیست، مطالعه‌ای که در ۱۹فوریه در مجله Nature Medicine منتشر شد، از یوکی بیوبانک یک پایگاه داده زیست‌پزشکی استفاده کرده است تامشخص کند کدام عوامل ژنتیکی و محیطی در روند پیر شدن آهسته‌تر و در نتیجه افزایش طول عمر نقش مهم‌تری دارند.

یوکی بیوبانک شامل داده‌های ژنتیکی و پزشکی دقیق نیم میلیون نفر، همراه با اطلاعاتی درباره درآمد، سبک زندگی و تربیت آن‌ها است. این مجموعه داده گسترده به پژوهشگران امکان داده تا تأثیر عوامل مختلف بر خطر ابتلا به بیماری‌ها و میزان مرگ‌ومیر را به‌طور مجزا بررسی کنند.

این داده ها نشان می دهد که ژنتیک به طرز شگفت‌آوری نقش کمی در طول عمر کلی ایفا می کند. سن و جنسیت ۴۷ درصد از تغییرات در مرگ و میر را توضیح دادند، در حالی که ژنتیک پس از کنترل این عوامل تنها ۳ درصد به آن اضافه کرد. عوامل محیطی و سبک زندگی حدود ۱۷ درصد را تشکیل می‌دادند. (باقی‌مانده تغییرات در مرگ و میر قابل پیش‌بینی نیست.)

نویسندگان سپس عوامل محیطی با قوی‌ترین تأثیر بر مرگ و میر را شناسایی کردند. برخی از نتایج واضح هستند: سیگار کشیدن خطر مرگ زودرس را در مقایسه با یک فرد غیرسیگاری با همان سن، جنسیت و پیشینه، حدود ۶۰ درصد افزایش می‌دهد. تحصیلات، اشتغال و ثروت از جمله عوامل طولانی‌کننده عمر بودند. فعالیت بدنی خطر مرگ و میر را تقریبا ۲۵ درصد کاهش داد.

اما این مطالعه همچنین دریافت که ارتباطات اجتماعی، پیش‌بینی‌کننده شگفت‌انگیزی برای زندگی طولانی است. زندگی با یک فرد تقریبا به اندازه ورزش مفید بود. ملاقات‌های منظم با خانواده یا داشتن کسی برای درد دل کردن نیز به نظر می‌رسد خطر مرگ و میر را کاهش می‌دهد. تنهایی یک عامل خطر شناخته شده برای مرگ زودرس است. 

افرادی که از نظر اجتماعی منزوی هستند، سطوح التهاب سلولی و پاسخ‌های ایمنی ضعیف‌تری دارند. با این حال، مشخص نیست که آیا این یک اثر مستقیم از تنها بودن است یا به این دلیل است که افراد تنها، تمایل به کم‌تحرکی و رژیم غذایی نامناسب دارند.

تنهایی همچنین بر سلامت روان تأثیر می‌گذارد که خود عامل دیگری در طول عمر است. افرادی که در نظرسنجی‌های بیوبانک گزارش دادند احساس خستگی یا بی‌انگیزگی می‌کنند، بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس قرار داشتند. کسانی که اظهار کردند اغلب احساس خستگی می‌کنند،  که می‌تواند نشانه افسردگی یا فرسودگی شغلی باشد، ۴۵ درصد بیشتر از همسالان پرانرژی خود در معرض خطر مرگ و میر قرار داشتند. تجربیات اوایل کودکی اثرات متوسط‌تر اما ماندگاری داشت؛ بریتانیایی‌هایی که گزارش دادند در سن ده سالگی نسبتااضافه وزن داشتند یا مادرانشان در دوران بارداری سیگار می‌کشیدند، به ترتیب ۱۶ و ۱۲ درصد افزایش خطر مرگ و میر داشتند.