بردن جایزه اسکار توسط فرناندا تورس برای فیلم «من هنوز اینجا هستم»، می‌تواند تاثیر عمیقی بر آینده سیاسی برزیل بگذارد و حتی جان‌های واقعی را نجات دهد. این فیلم که داستان مقاومت یک زن پس از ناپدید شدن شوهر سیاستمدارش توسط دیکتاتوری نظامی برزیل در سال ۱۹۷۱ را روایت می‌کند، از زمان اکرانش در پاییز، به محوری برای بحث‌های سیاسی در برزیل تبدیل شده است.
به گزارش سلام سینما، اگر این فیلم در مراسم اسکار ۲ مارس برنده شود، می‌تواند فشارهای سیاسی بیشتری وارد کند و به دیوان عالی برزیل برای مقابله با تهدیدات دموکراسی و جنبش‌های دست‌راستی کمک کند. از آنجا که اسکار تأثیر زیادی بر مسائل اجتماعی داشته، بردن جایزه توسط این فیلم می‌تواند به یک نقطه عطف در مبارزه با دیکتاتوری و تهدیدات سیاسی در برزیل تبدیل شود.
رافائل ایوریس، کارشناس آمریکای لاتین، معتقد است که اگر این فیلم اسکار را ببرد، می‌تواند باعث ایجاد تغییرات جدی در روند تصمیم‌گیری‌های دیوان عالی برزیل شود.
فیلم «من هنوز اینجا هستم» با فروش پنج میلیون بلیط در برزیل، به پرفروش‌ترین فیلم داخلی در پنج سال اخیر تبدیل شده و در جدول فروش فیلم‌های ۲۰۲۴ برزیل، پس از فیلم‌هایی مانند «پادشاهی سیاره میمون‌ها» و «تلماسه: بخش دوم»، در جایگاه دوم قرار دارد.
فرناندا تورس، که نقش «یونیس پائیو» را ایفا می‌کند، به یکی از ستارگان مهم سینمای برزیل تبدیل شده است و نقش او در این فیلم سبب شده که در سطح بین‌المللی نیز شناخته شود.
این فیلم با نشان دادن مقاومت شخصی در برابر دیکتاتوری، مردم را به درک عمیق‌تری از تهدیدات دموکراسی و خطرات آن سوق داده است.
پیروزی «من هنوز اینجا هستم» در اسکار، می‌تواند موج جدیدی از آگاهی و تغییرات سیاسی در برزیل ایجاد کند.