به گزارش بازار، هنگامی که تاریخ تورم را در ایران مرور می کنیم به این نتیجه جالب می رسیم که از سال ١٣٥٠ اقتصاد ایران برای ورود به تورم های بالا و دو رقمی خیز برداشت و در این تورم های دو رقمی ماندگار شد.
واضح است در این دوره طولانی تفاوت های قابل توجهی در بسیاری از جنبه های سیاسی و اجتماعی و روابط خارجی و امثالهم وجود دارد ولی یک چیزی در کل این دوره طولانی مشترک است و آن هم سلطه مالی عام است. که در آن:
دولت دستور خرج کردن متکی به خلق نقدینگی می دهد(موقعی که دولت کسری بودجه خود را از بانک ها تامین می کند)
یا مجوز دستور خرج کردن متکی به خلق نقدینگی می دهد(مثلاً موقعی که دولت به یک بانک ورشکسته اجازه تداوم فعالیت می دهد).
لذا همانطور که علم اقتصاد کلان در چند دهه اخیر نشان داده است، این سلطه مالی است که سیاست پولی را از ماهیت فعال به ماهیت منفعل تبدیل می کند و تورم ماندگار ایران را شکل می دهد. در آن مقاطعی از چند دهه گذشته که این سلطه مالی عام تورم شدید ایجاد نکرده است، ناشی از فروش ثروت منابع طبیعی برای تخفیف موقتی تورم بوده است.
