وزیر خارجه اسرائيل هشدار داده که ممکن است استفاده از گزینهٔ «حملهٔ نظامی» برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای «ضروری» باشد.
گیدئون سعار در گفتوگو با سایت «پولتیکو» که روز چهارشنبه هشتم اسفند منتشر شد، همچنین با اشاره به اینکه اسرائيل امید چندانی ندارد که رویکردهای دیپلماتیک در قبال ایران جوابگو باشد، افزود که «کشورش برای افزایش فشار بر جمهوری اسلامی به کمک دونالد ترامپ، رئيسجمهور آمریکا چشم دوخته است».
او در ادامه، به افزایش میزان ذخایر اورانیوم ایران اشاره و تأکید کرد که آن برای ساخت چند بمب اتمی کافی است. این وزیر کابینه بنیامین نتانیاهو تأکید کرد که «شکست در متوقف کردن برنامهٔ هستهای ایران یک فاجعه برای امنیت اسرائيل خواهد بود و میتواند تاثیری بسیار بیثباتکننده بر امنیت خاورمیانه داشته باشد».
دونالد ترامپ، رئيسجمهور ایالات متحده، در بازگشت به کاخ سفید، «راهبرد فشار حداکثری» را علیه تهران فعال کرده اما در عین حال بارها از علاقهٔ خود برای رسیدن به یک توافق با ایران سخن گفته است.
آقای ترامپ تاکنون به صورت مستقیم از تهدید انجام حملهٔ مستقیم نظامی به تأسیسات هستهای جمهوری اسلامی سخنی نگفته اما در گفتوگویی با روزنامه «نیویورک پست» که روز ۲۰ بهمن منتشر شد، گفته بود «اگر توافقی با تهران صورت گیرد، اسرائيل، ایران را بمباران نخواهد کرد.»
اظهاراتی که برخی آنرا تهدید غیرمستقیم رئيسجمهور ایالات متحده برای حملهٔ نظامی ایران توصیف کرده بودند.
در مقابل، مقامهای جمهوری اسلامی میگویند در چنین شرایطی حاضر به گفتوگو و مذاکره با ایالات متحده نیستند.
عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران، روز هفتم اسفند در کنفرانس خبری مشترک با سرگئی لاوروف، همتای روس خود، در این خصوص گفته بود: «هیچ امکان مذاکرهٔ مستقیمی بین ما و آمریکا در موضوع هستهای تا زمانی که فشار حداکثری به این شکل خودش اعمال خواهد شد، وجود نخواهد داشت».
پیشتر علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی هم در اظهاراتی به صورت علنی با مذاکره با ایالات متحده مخالفت کرده بود.
آقای سعار در بخش دیگری از این گفتوگو اظهار داشت که به باور او، برای متوقف کردن برنامهٔ هستهای ایران پیش از آنکه تهران به بمب اتمی دست یابد، باید یک گزینهٔ معتبر نظامی روی میز باشد.
او هشدار داده که در غیر این صورت این مسئله میتواند باعث شکلگیری رقابت هستهای در خاورمیانه با حضور کشورهایی چون مصر، عربستان سعودی و ترکیه شود.
نزدیک بودن زمان انقضای توافق هستهای سال ۲۰۱۵ و همچنین پایانِ زمانِ امکانِ فعال کردن «مکانیسم ماشه» که مهرماه سال آینده خواهد بود، بحثها در خصوص لزوم تصمیمگیری سریعتر دربارهٔ برنامهٔ هستهای ایران را افزایش داده است.