هنوز باشگاه استقلال بهصورت رسمی از پایان مذاکرات با ماتزاری حرفی به میان نیاورده، اما این را میدانیم که بهزودی تکلیف این مربی با باشگاه استقلال مشخص میشود. ماتزاری یکی از بزرگترین مربیانی است که تاکنون به ایران آمده تا جایی که استراماچونی در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرده بود که خیلی از مواردی را که یاد گرفته از این مربی آموخته است. نکته مهم در مورد ماتزاری این است که او سالها رئیس بخش آموزش مربیان در فدراسیون فوتبال ایتالیا بوده و همین حالا هم در این بخش حضور دارد. در واقع او آموزشدهنده و استاد بسیاری از مربیان ایتالیایی بوده و فوتبال ایتالیا به او مدیون است. با این حال باید تاکید کرد ماتزاری بسیار بد اخلاق و محکم است و اصلا با کسی شوخی ندارد. برای او بازیکن و مدیر و معاون مفهوم و جایگاه خاصی ندارد و آنچه میخواهد سر ساعت باید برای وی و تیمش مهیا شود.
سختگیر، منظم و بد اخلاق
در کارنامه ماتزاری حتی اخراج مدیر ورزشی از رختکن هم دیده میشود و همانقدر که منظم کار میکند توقع دارد همهچیز با نظم در باشگاه اجرا شود و کوچکترین انحراف معیار یا بد قولی را برنمیتابد که این البته میتواند برای استقلال و فوتبال ایران که عادت به بینظمی دارد خوب و مفید و آموزنده هم باشد هر چند بد اخلاقی او در مواجهه با بینظمی اندکی نگرانکننده هم هست چرا که باشگاه استقلال در مورد پرداخت دستمزد به استراماچونی و موسیمانه نشان داده که تا این حد منظم نیست. در کارنامه او یک خاطره جالب وجود دارد؛ او در جریان یکبازی دوستانه پیشفصل مقابل کوئینز پارک رنجرز در رختکن اقدام به استعمال دخانیات کرده که این مساله باعث تعجب بازیکنان واتفورد شده است. او در آن دوران دو هفته اعضای تیم را جهت اردوی پیشفصل در هتل نگهداشت و نگذاشت بازیکنان واتفورد به خانه بروند.
بیوگرافی ماتزاری
ماتزاری پس از ۱۴ سال بازی در باشگاههای ایتالیایی از جمله رجانا و امپولی، مربی چند تیم کوچکتر ایتالیایی بود و در سال ۲۰۰۷ هدایت سمپدوریا را بر عهده گرفت. با کمک مشارکت تهاجمی آنتونیو کاسانو و جامپائولو پاتزینی، او تیم را برای راهیابی به لیگ اروپا در اولین فصل خود هدایت کرد و متعاقباً سال بعد به فینال کوپا ایتالیا رسید. در سال ۲۰۰۹، او به ناپولی پیوست، جایی که ترکیب ۳-۴-۳ را اجرا کرد که بعداً با آن همراه شد. او با ترکیب مثلث هجومی ازکیل لاوزی، ادینسون کاوانی و مارک همشیک، ملقب به (سه تنور)، به تیم کمک کرد تا برای اولینبار در تاریخ باشگاه در سال ۲۰۱۱ به لیگ قهرمانان اروپا راه یابد و در فصل بعد کوپا ایتالیا را به دست آورد. وی در آخرین فصل حضورش در این تیم به مقام نایب قهرمانی سری آ رسید که بهترین عملکرد باشگاه در بیش از ۲۰ سال گذشته بود. در سال ۲۰۱۳، او به اینتر میلان نقل مکان کرد، اما در فصل دوم حضورش از این باشگاه اخراج شد. او بعداً تورینو را در سری آ هدایت کرد و یک سال هدایت واتفورد در لیگ برتر انگلیس در فصل ۱۷–۲۰۱۶ را برعهده داشت. در سال ۲۰۲۳، پس از یک سال فاصله از آخرین حضورش در کالیاری، او به ناپولی بازگشت، اما در فوریه ۲۰۲۴ پس از سه ماه از این تیم پس از جر و بحث کناره گیری کرد. (برخی میگویند اخراج شد)