روزنامه اعتماد نوشت: دیروز خبر آمد که امارات برای میزبانی جام ملت‌های آسیا 2031 درخواست داده و به نظر می‌رسد برنده خواهد شد. پیش از این مشخص شده بود که جام ملت‌های 2027 در عربستان سعودی برگزار می‌شود. احتمالا بعد از آن هم برای بالانس کردن غرب و شرق تا چند وقت جام ملت‌ها به شرق قاره کهن خواهد رفت. همه اینها یعنی ما رسما از بازی در فوتبال آسیا کنار گذاشته شدیم یا بهتر بگوییم کنار رفتیم.

در سال‌های گذشته هر بار بحث میزبانی از رقابت‌های بین‌المللی مخصوصا جام ملت‌های آسیا مطرح می‌شد لااقل به صورت نمادین ولو به بهای دستمایه شوخی قرار گرفتن نام خودمان را به عنوان یکی از درخواست‌کنندگان میزبانی جام ملت‌های آسیا مطرح می‌کردیم، اما حالا به آن درجه از سختی واقعیت برخوردیم که حتی حرفش را ولو به شوخی به زبان نمی‌آوریم. ما کاملا پذیرفته‌ایم که مطلقا هیچ شانسی برای برگزاری یک رویداد در سطح قاره کهن به نام جام ملت‌های آسیا را نداریم و این بسیار غم‌انگیز است، مخصوصا برای کشوری با این استعداد و ظرفیت. 

منطقی هم هست که مقامات ورزش و فوتبال ایران وقتی بحث میزبانی جام ملت‌های آسیا وسط می‌آید خودشان را به آن راه بزنند. آنها بهتر از هر کسی می‌دانند شرایط اقتصادی مملکت چطور است. آنها بهتر از هواداران می‌دانند استادیوم‌های کشور در چه شرایطی است و زیرساخت‌های هتلینگ و حمل و نقل در سراشیبی استهلاک قرار دارند و از آن طرف کشورهای حاشیه خلیج‌فارس در نقطه مقابل قرار دارند. استادیوم می‌سازند و شرکت هواپیمایی تاسیس می‌کنند و اقامتگاه می‌زنند. 

همه اینها را می‌توان ذیل این عبارت قرار داد که ایران کم‌کم از صحنه اول فوتبال آسیا در حال کنار رفتن است. یعنی اگر همین چهار تا لژیونر را نداشته باشیم که ناشی از استعدادخیز بودن کشورمان است رسما در هیچ زمینه‌ای در سال‌های گذشته حرفی برای گفتن نداشته‌ایم و در صحنه‌های رسمی اثرگذار نبوده‌ایم. سال‌هاست قهرمان آسیا نشده‌ایم، سال‌هاست هیچ بازیکنی از ایران بهترین بازیکن آسیا نشده، سال‌هاست هیچ میزبانی مهمی به دست نیاوردیم که برای مدت‌های طولانی بازی در کشورهای ثالث را تجربه کردیم، مدت‌های مدیدی است که باشگاه‌های ایرانی به توفیقی دست پیدا نکرده‌اند (جدا از دو بار فینالیست شدن پرسپولیس که هر دو بار شبیه معجزه بود) و امروز ششم شدن استقلال در جدول گروهی لیگ نخبگان غرب آسیا می‌شود دستاورد و مواردی از این دست.

ما حتی با تغییر کنفدراسیون منطقه‌ای از غرب آسیا به آسیای میانه که با تصمیم تاج و همکارانش انجام شد بسیاری از فرصت‌های رقابتی را هم از دست داده‌ایم.  تغییر این رویه حتی اگر از همین امروز استارت بخورد چند سال طول می‌کشد که به نتیجه برسد ولی متاسفانه هیچ نشانی از عوض شدن دست‌فرمان به چشم نمی‌خورد. همه ‌چیز به همان روال سابق در جریان است و از همین حالا می‌توان گفت میزبانی دورهای بعدی جام ملت‌ها هم به کشورهای دیگر خواهد رسید. تیم‌های دیگری از آسیا قهرمان قاره کهن می‌شوند و شاید سال‌ها بعد در رسانه‌ها بگویند: «ایران که در گذشته دور جزو قدرت‌های آسیا بود» توانست بالاخره جواز حضور در جام ملت‌های آسیا را  به دست  آورد!