انحصارگرایی دستگاه قضایی و پلیس در انتشار خبر بازداشت عاملان قتل دانشجوی فقید و اصرار بر ممانعت از حضور خبرنگاران برای مصاحبه با عاملان حادثه بیش از اینکه تلاش برای صیانت از امنیت روانی جامعه باشد، تنزل شأن رسانه در باور عمومی است.

به گزارش جوان، از زمان وقوع حادثه تلاش‌های رسانه‌ای برای اطلاع‌رسانی درباره حادثه به جریان افتاد، اما در بزنگاه ماجرا که عاملان حادثه بازداشت شدند فقط به خبرنگار پلیس و رسانه ملی در پلیس آگاهی و خبرنگار میزان در دادسرای امور جنایی اجازه حضور داده شد و بخشی از اعتراف‌های دو متهم را منتشر شد، اما روشن است موضوع‌های مطرح شده، همه روایت مجرمان از چرایی حادثه‌ای که رقم زده‌اند، نیست. 

این اتفاق پیش‌تر هم در حادثه قتل زنده‌یاد داریوش مهرجویی، فیلمساز شهیر رقم خورده بود.  همزمان با دستگیری متهمان، تلاش خبرنگاران برای گفت‌وگو با مجرمان به جریان افتاد، اما این امکان هرگز فراهم نشد و پرسش‌های بسیاری بدون پاسخ ماند. این که یک رسانه خاص از یک حادثه روایت کند روایت اوست نه همه چیزی که اتفاق افتاده است. 

 آنگونه که اعلام شده، گزارش مجرمان را یکی از دوستان احمد به پلیس داده است. احمد همان کسی است که دانشجوی ۱۹ ساله را با ضربات چاقو هدف قرار داد و حادثه خونین را رقم زد. احمد ماجرای قتل را برای یکی از دوستانش توضیح می‌دهد و او هم با مرکز فوریت‌های پلیس تماس می‌گیرد و ماجرا را گزارش می‌دهد. این یعنی ظرفیت رسانه در کارکردش موفق شده و توانسته است وجدان یک شهروند را قانع کند که دست به تلفن ببرد و رازی را که با او در میان گذاشته شده به پلیس گزارش بدهد. بنابراین در جایی که رسانه عملکردی درست دارد، نباید مورد بی‌مهری قرار گیرد. 

منبع: etemadonline-700534