خبرگزاری مهر، گروه استانها: در سالهای اخیر، روابط بین ایران و ایالات متحده آمریکا به ویژه در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، تنشآلود و پیچیده شده است.
یکی از نقاط عطف این روابط، خروج یک جانبه آمریکا از توافق هستهای با ایران، موسوم به برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) در سال ۲۰۱۸ بود.
این اقدام، نه تنها تنشها را افزایش داد، بلکه اعتماد به آمریکا به عنوان یک شریک مذاکرهکننده را در ایران به شدت کاهش داد.
برجام در سال ۲۰۱۵ به عنوان نتیجه مذاکرات طولانی مدت میان ایران و گروه ۱+۵ (شامل آمریکا، روسیه، چین، بریتانیا، فرانسه و آلمان) به امضا رسید.
این توافق با هدف محدود کردن برنامه هستهای ایران در مقابل لغو تحریمهای بینالمللی طراحی شده بود.
در این توافق، ایران متعهد شد که برنامه هستهای خود را محدود کند و در عوض، تحریمهای اقتصادی که بر اقتصاد این کشور فشار وارد میکرد، لغو شود ولی در عمل تحریمهای ایران کم نشد یعنی ایران یک طرفه به توافق خود پایبند بود.
این در حالی بود که در ۸ مه ۲۰۱۸، دونالد ترامپ با امضای یک فرمان اجرایی، آمریکا را از برجام خارج کرد.
او این توافق را "فاجعهآمیز" و "یکطرفه" نامید و ادعا کرد که برجام به اندازه کافی ایران را از دستیابی به سلاح هستهای باز نمیدارد.
در نتیجه این خروج، آمریکا تحریمهای سختگیرانهای را علیه ایران بازگرداند، که تأثیرات اقتصادی شدیدی بر ایران داشت و این در حالی بود که ایران همچنان بعد از خروج آمریکا از توافق همچنان بر توافق خود نیز مانده بود.
نکتهای که باید حتماً به آن اشاره کرد این است که آمریکا تحت نفوذ لابیها یهودی صهیونیستی است.
لابیهای یهودی مانند AIPAC کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل، نقش مهمی در ترویج سیاستهای حمایتی از اسرائیل در کنگره آمریکا داشتهاند. این گروهها با لابیگری، توانستهاند بر تصمیمگیریهای سیاسی آمریکا تأثیر بگذارند. اینکه در نگاه عمومی آمریکا از اسرائیل حمایت میکند.
صرفاً به خاطر تأثیر رسانهها و مدیریت افکار عمومی است ولی در لایههای پنهان این یهود هستند که کنترل آمریکا و حتی انتخاب ریاست جمهوری آن نقش دارند.
و خداوند از ابتدا نتیجه این ارتباط را آشکار میکند در سوره مائده، آیه ۸۲ میفرماید:
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا: قطعاً شدیدترین مردم در دشمنی با کسانی که ایمان آوردهاند، یهودیان و مشرکان هستند. پس مشکل ما با قوم یهود مشکل مبنایی و بنیادین و سابقهدار است و اساساً با یک سری از توافقات دشمنی آنها از ما کم نخواهد شد.
بنابراین هر آنچه که آنها در توافق با ما درخواست کرده بودند انجام دهیم باز هم درخواستهای دیگری از ما خواهند داشت. ما برای حق مسلم مردم ایران که داشتن انرژی هستهای صلح آمیز است شهید دادیم ولی آن را به راحتی برای مذاکره تقدیم آمریکاییها کردیم و در قلب رآکتورهای آن بتن ریخته شد ولی آنها باز هم جلوتر آمدند.
تأثیرات خروج از برجام
استاد دانشگاه و مدرس علوم استراتژیک و رسانه در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: بعد از خروج یک طرفه آمریکا از برجام تحریم شدیدتر بازگشتند و منجر به کاهش شدید ارزش پول ملی ایران، تورم بالا، و کاهش صادرات نفت شد که اقتصاد ایران را به شدت تحت فشار قرار داد و البته این موضوع را نیز باید عنوان کرد که نقش عوامل داخلی سرسپرده و دلباخته به آمریکا در ایران در مشکلات داخلی قابل کتمان نبوده و نیست.
نیما اسلامی نسب افزود: آمریکا همزمان که مذاکره و ارتباط حرف میزد همزمان که در محافل عمومی صحبت از صلح و دوستی سخن میگفت داروهای سرطانی و بیماریهای نادر را تحریم کرد.
وی ادامه داد: در مرحله اول تحریم، تحریم فلزات، شامل فلزاتی مانند آلومینیوم، فولاد، ذغال سنگ، و گرافیت، تحریم هواپیما، فروش هواپیماهای مسافربری و معاملات مرتبط با آنها ممنوع شد، تحریم طلا و سایر فلزات گرانبها، معاملات و تجارت این اقلام با ایران محدود شد، تحریم نرمافزارهای صنعتی، مربوط به کنترل و مدیریت صنایع بود.
همچنین وی یادآور شد: در مرحله دوم تحریمها، تحریم صادرات نفت با هدف اصلی به صفر رساندن صادرات نفت ایران بود، تحریم بخش بانکی، بانک مرکزی ایران و سایر مؤسسات مالی تحریم شدند، تحریم کشتیرانی و کشتیسازی، شامل شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی و سایر بنادر و عاملان بندرها، تحریم بخش پتروشیمی، تولید و صادرات محصولات پتروشیمی محدود شد وتحریم بنادر و کشتیهای مرتبط با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با هدف قرار دادن تمامی فعالیتهای اقتصادی سپاه را انجام داد و این نتیجه اعتماد و مذاکره با آمریکا بود.
اسلامی نسب اذعان داشت: خروج آمریکا از برجام به تصمیم ترامپ و یهود در پشت پرده آن، نه تنها یک نقطه عطف در روابط ایران و آمریکا بود، بلکه تأثیرات گستردهای بر اعتماد بینالمللی به آمریکا به عنوان یک شریک قابل اعتماد در مذاکرات داشت.
وی خاطر نشان کرد: این حرکت نشان داد که توافقات بینالمللی میتوانند به سادگی با تغییر دولتها نقض شوند، که به نوبه خود، تمایل کشورها برای ورود به مذاکرات آینده با آمریکا را کاهش میدهد و این تجربه برای ایران، درسی بزرگ درباره اعتماد به آمریکا بوده است، و تا زمانی که اعتمادسازی جدیدی صورت نگیرد، مذاکرات آینده با شک و تردید جدی همراه خواهد بود.