به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) به نقل از خبرگزاری آناتولی، «محمد ابو ورده» از ساکنان اردوگاه الفوار در جنوب شهر الخلیل یکی از زندانیانی بود که طولانی‌ترین حکم مدت حبس در زندان‌های رژیم صهیونیستی برای او صادر شده بود، اما نهایتاً در مرحله اول توافق آتش بس بین حماس و رژیم صهیونیستی موفق به آزادی از زندان‌های اشغالگران شد.

وی در سال ۲۰۰۲ به اتهام برنامه‌ریزی و اجرای انفجارهایی به هلاکت ۴۵ نظامی و شهرک نشین صهیونیست و زخمی شدن بیش از ۱۰۰ نفر منجر شده بود، بازداشت شد و به ۴۸ بار حبس ابد محکوم شد. وی ۲۳ سال را در زندان‌های رژیم صهیونیستی سپری کرد و در نهایت در عملیات تبادل اخیر آزاد شد.

موضوع متعارف در حبس ابد، اسارت فرد تا زمان زندگی است، اما رژیم صهیونیستی اخیراً این تعریف را تغییر داده و حتی بعد از مرگ نیز پیکر اسرای فلسطینی را به خانواده‌های آنها تحویل نمی‌دهد، این در حالی است که در بسیاری از موارد، مرگ اسرای فلسطینی به علت شکنجه‌ها، بدرفتاری و اهمال پزشکی صهیونیست‌ها اتفاق می‌افتد.

ابو ورده ۵۸ ساله در دور سوم عملیات تبادل اسرای فلسطینی با ۳ نظامی صهیونیست آزاد شد.

در این دور ۱۱۰ اسیر فلسطینی آزاد شدند که ۳۲ نفر از آنها محکوم به حبس ابد بودند و ۴۸ اسیر محکومیت‌های دیگر داشتند و ۳۰ نفر از آنها نیز کودک بودند.

ابو ورده یکی از فرماندهان گردان‌های عزالدین قسام به شمار می‌رود.

وی در روز ۱۷ ژانویه سال ۱۹۶۷ در مرکز سرزمین‌های اشغالی متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس آژانس امداد و اشتغال آوارگان فلسطینی (آنروا) در اردوگاه الفوار پشت سر گذاشته و سپس به مدرسه دینی در شهر الخلیل وارد شد تا دوران دبیرستان را در آنجا بگذراند. 

وی در ادامه تحصیلات خود را در دانشگاه بیت لحم و دانشگاه قدس ادامه داده و سپس به دانشکده دار المعلمین در شهر رام الله پیوست.

ابو ورده فعالیت‌های سیاسی خود را در میان جریان‌های اسلامی و شاخه‌های دانشجویی حماس آغاز کرده و در دانشگاه قدس به این جنبش پیوست. وی بعد از آغاز انتفاضه سنگ در سال ۱۹۸۷ به گردان‌های عزالدین قسام شاخه نظامی جنبش حماس ملحق شد، اما قبل از اینکه فارغ التحصیل شود، توسط رژیم صهیونیستی بازداشت شد.

محمد ابو ورده برای اولین بار در سن ۱۵ سالگی بازداشت شده بود.

اتهام وی پرتاب سنگ به نظامیان و شهرک نشینان صهیونیست و نوشتن شعارهای مبارزاتی بر دیوارهای اردوگاه بود. دومین بازداشت وی به سال ۲۰۰۲ مربوط می‌شود که بعد از چندین سال تحت تعقیب بودن صورت گرفت. اتهام وی برنامه ریزی و مشارکت در عملیات شهادت طلبانه و ضد صهیونیستی در سال ۱۹۹۶ بود که به هلاکت ۴۵ نظامی و شهرک نشین صهیونیستی و زخمی شدن بیش از ۱۰۰ نفر دیگر منجر شد.

افراد خانواده و برادران ابو ورده نیز در جریان تحت تعقیب بودن او که ۵ سال به طول انجامید، بارها توسط تشکیلات خودگردان فلسطین به زندان افتاده و شکنجه شدند. محمد با وجود اینکه تحت تعقیب قرار داشت با نوره الجعفری ازدواج کرد و حاصل این ازدواج فرزندش حمزه بود.

اولین بازداشت وی در ۴ مارس ۱۹۹۶ بود که به دست تشکیلات خودگردان فلسطینی انجام شد، اما در سال ۲۰۰۰ و بعد از آغاز انتفاضه دوم فلسطین از زندان آزاد شد. تشکیلات خودگردان بار دیگر وی را در سال ۲۰۰۲ بازداشت کرد، اما بعد از حمله نیروهای نظامی صهیونیستی به شهر الخلیل موفق به فرار از زندان شد. ابو ورده در همین سال ازدواج کرد و بعد از مدت کوتاهی توسط نظامیان رژیم صهیونیستی بازداشت شد.

شکنجه در زندان‌های رژیم صهیونیستی

ابو ورده چندین بار در زندان‌های رژیم صهیونیستی اعتصاب غذا داشته است که مهم‌ترین آنها در سال ۲۰۱۲ بود. چندین بار نیز رژیم صهیونیستی در مدت‌های طولانی مانع از ملاقات او با خانواده اش شده است. وی یکی از افرادی بود که قرار بود در عملیات تبادل اسرا در سال ۲۰۱۱ و تبادل موسوم به گلعاد شالیت آزاد شود، اما رژیم صهیونیستی با این موضوع مخالفت کرد.

صهیونیست‌ها از مدت‌ها پیش وی را یکی از «خطرناک‌ترین» اسرای فلسطینی می‌دانستند و با آزادی او مخالفت می‌کردند.

انتهای پیام /ی.ح/20