امروز نیز دنیا صحنه بازی دیوانگان است. ولادیمیر پوتین در روسیه، برای ترساندن کشورهای غربی از واکنش‌‌‌های روسیه در بحران اوکراین، تهدید به استفاده از بمب اتمی کرد. کیم جونگ اون، رهبر کره‌شمالی، بارها با استفاده از آزمایش‌‌‌های هستهای و تهدید به حمله موشکی تلاش کرده است آمریکا و کره‌جنوبی را تحت‌تاثیر قرار دهد.
اما در پرده سوم، دیوانه‌‌‌ترین دیوانه‌‌‌ها نشسته است؛ مردی با سودای کشورگشایی، نادیده‌گرفتن حقوق اقلیت‌‌‌ها و مصر در ایجاد جنگ‌‌‌های تجاری. دونالد جی.ترامپ که در دور اول ریاست‌جمهوری 220فرمان اجرایی امضا کرده بود، در دوره دوم، در اولین روز، با امضای پشت سر هم فرمان‌‌‌های اجرایی، در بعضی موارد در مقابل قانون اساسی و ایده‌‌‌های اصلی پدران بنیان‌گذار ایالات‌متحده قرار گرفت. ترامپ سیاست‌‌‌های متناقضی را نیز در برابر ایران اتخاذ کرده است. از یک‌سو بیان می‌کند که تمایل دارد با ایران برای رفع تحریم‌‌‌ها وارد مذاکره شود و از طرف دیگر با امضای یادداشتی فشار حداکثری علیه ایران را تقویت می‌کند. ترامپ در یک‌روز سه‌موضع در برابر ایران نشان داد: با هدف «جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای و کاهش صادرات نفت» یادداشت فشار حداکثری را امضا کرد؛ به مذاکره با رئیس‌جمهور ایران به‌منظور دستیابی به توافق هستهای قابل راستی‌‌‌آزمایی تمایل نشان داد و با بنیامین نتانیاهو برای ایجاد تهدیدهای منطقه‌‌‌ای علیه ایران هماهنگ شد.
این رفتارهای متناقض و سیاست‌‌‌های متضاد، دونالد ترامپ را در جایگاه دیوانه‌‌‌ترین دیوانه‌‌‌ها قرار داده است. نیکسون در نهایت مجبور شد بدون دستیابی به پیروزی قاطع، جنگ ویتنام را به پایان برساند و نیروهای آمریکایی را از این کشور خارج کند. آیا جایگاهی که یک‌بار باعث شکست نیکسون و کیسینجر شد، این بار دامن دونالد ترامپ را خواهد گرفت؟