وسط این همه گرفتاری مردمان جنوب کشور یکی از نمایندگان مجلس انگار که کل مشکلات مملکت گردن فوتبال و باشگاه استقلال است که در جلسه حضور با رییس‌جمهور گفته: «ده‌ها هزار میلیارد تومان صرف فلان تیم پرحاشیه و بی‌خاصیت پایتخت می‌شود.»
منظور ابراهیم رضایی نماینده دشتستان، باشگاه استقلال است که مدتی است به هلدینگ خلیج‌فارس واگذار شده. رضایی در بخش دیگری از اظهارات خود گفت درحالی این پول توسط یک شرکت پتروشیمی مربوط به جنوب کشور برای یک تیم پایتخت‌نشین هزینه می‌شود که تیم‌های آن منطقه از کمبود امکانات رنج می‌برند.
چند ماه پیش و زمانی که بحث واگذاری استقلال به هلدینگ خلیج‌فارس مطرح بود در روزنامه اعتماد نوشتیم که بهتر است هلدینگ خلیج‌فارس به ورزش جنوب کشور بپردازد و استقلال متولی دیگری پیدا کند؛ این همه بنگاه خصولتی پولدار در پایتخت و اطراف آن هستند که می‌توانند دو باشگاه سرخابی را اداره کنند. با این حال گویا تصمیم حاکمیتی بر آن بوده که استقلال به یکی از ثروتمندترین بنگاه‌های اقتصادی کشور برسد.
یادآوری این نکته از آن جهت بود که تاکید کنیم ما هم از همان ابتدا موافق ورود هلدینگ خلیج‌فارس به تیمداری نبودیم. مخصوصا اینکه از لحاظ قانونی هم مسائل زیادی وجود داشت و هنوز هم دارد.
اما آنچه نماینده دشتستان می‌گوید مساله‌ای متفاوت است که بسیار جای نقد دارد. هرچند ابراهیم رضایی با عقب‌نشینی از اظهارات اولیه گفت منظور من استقلال نبوده است. او در شبکه ایکس نوشت: «گلایه‌های هواداران استقلال را به جان می‌خرم، برای قطع سال‌ها تبعیض و تحقیر از سوی نفتی‌ها باید فارغ از رنگ و جناح کنار همدیگر بایستیم.»
ناگفته پیداست که توضیحات این نماینده تحت فشار افکار عمومی و هواداران استقلال صورت گرفته است و الا چطور می‌شود یک نفر در این شرایط بی‌اعصابی مردم و مخصوصا هواداران فوتبال بیاید جوری حرف بزند که انگار کل مشکلات مملکت یا دست‌کم جنوب کشور تقصیر استقلال است؟ اصلا چرا یک نفر باید به تیمی که همه می‌دانند میلیون‌ها میلیون طرفدار در اقصی‌نقاط کشور ازجمله جنوب ایران دارد بگوید «بی‌خاصیت»؟ و اگر این تیم بی‌خاصیت است باقی تیم‌ها چه هستند؟ اصلا منظور از باخاصیت و بی‌خاصیت بودن تیم‌ها چیست؟
اگر واقعا بخواهیم با این نماینده مجلس وارد دیالوگ شویم باید سوال‌های زیادی از او بپرسیم. مثلا بپرسیم هلدینگ خلیج‌فارس کمتر از یک سال است که مالک باشگاه استقلال شده. آیا پیش از این وضعیت باشگاه‌های جنوبی کشور خوب بود؟ آیا امکانات ورزشی داشتند؟ چرا در همه این سال‌ها که خبری از هزینه‌های به قول این نماینده مجلس هزاران میلیاردی برای استقلال نبوده کسی یادش نیفتاده بچه‌های آن منطقه یک زمین مناسب برای فوتبال ندارند؟ و اصلا این عدد هزاران میلیارد از کجا آمده است؟ براساس کدام حسابرسی و صورت مالی؟
اظهارات این نماینده مجلس یادآور اظهارات چند سال پیش برخی دیگر از نمایندگان بود که فوتبال را فرصت مناسبی برای دیده شدن و قرار گرفتن در سرتیتر خبرها یافتند و بدون اطلاع از جزییات و چند و چون اتفاقات فوتبالی شروع کردند به موضع‌گیری و در نهایت نه تنها کمکی نکردند که شدند مشکلی روی مشکلات دیگر! هنوز بخشی از مناظره جنجالی داریوش مصطفوی رییس پیشین فدراسیون فوتبال با احمد راستینه نماینده مجلس که می‌خواست خودش را خیلی علاقه‌مند و پیگیر فوتبال نشان دهد در ذهن مردم باقی مانده که داریوش مصطفوی خطاب به نماینده پایداری‌چی مجلس گفت: «شما را چه به فوتبال. شما فکر نان و آب مردم باشید.»
واقعا هم تمام داستان همین است. وقتی نماینده‌ای دقیقا نمی‌داند چه اتفاقی در فوتبال در حال رخ دادن است چرا باید چنین ورود ناشیانه‌ای داشته باشد که اعصاب هواداران را به‌هم بریزد؟ چرا این نماینده مجلس نمی‌داند که مشکل اصلی فوتبال ما هزینه کردن رقم‌های بسیار ناچیز برای استقلال و پرسپولیس نیست بلکه صداوسیمایی است که حق پخش باشگاه‌ها را نمی‌دهد. اگر همین آقای رضایی و همکارانش چند ماه زمان بگذارند و صداوسیما را مجبور به پرداخت حق پخش کنند آن وقت سرخابی‌ها نه نیازی به هلدینگ خلیج‌فارس دارند نه کنسرسیوم بانکی.
امیدواریم نمایندگان مجلس بی‌خیال نردبان کردن فوتبال برای دیده شدن بشوند. اگر هم قرار است ورودی به فوتبال داشته باشند بگویند تا چندین مساله واقعی قابل پیگیری فوتبال بهشان معرفی کنیم. حق پخش، پرونده ویلموتس، پرونده فساد در فوتبال، نداشتن چهار تا زمین درست و حسابی تنها بخشی از مسائل اصلی فوتبال کشور است.