به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، لرستان در سال آبی 1403-1404 با کاهش بی‌سابقه بارندگی مواجه شده‌است. میانگین بارش‌ها در این استان نسبت به دوره بلندمدت 55 درصد و نسبت به سال گذشته 12 درصد کاهش داشته است.

بحران کم‌آبی در لرستان تنها یک پدیده کوتاه‌مدت نیست، بلکه بخشی از روند گسترده‌تری است که به‌دلیل تغییرات اقلیمی، افزایش برداشت از منابع آب زیرزمینی و نبود سیاست‌های پایدار مدیریت منابع آب تشدید شده‌است.

در واکنش به این شرایط، مقام‌های استانی مجموعه‌ای از اقدامات اضطراری را اجرا کرده‌اند. یکی از این اقدامات، انسداد 1164 حلقه چاه غیرمجاز است که منجر به حفظ 53 میلیون مترمکعب آب زیرزمینی شده‌است.

انسداد چاه‌ها اما یک چارۀ موقت برای مقابله با افزایش برداشت از آب‌های زیرزمینی است و تأثیر آن سدهای لرستان را درگیر نمی‌کند. با تداوم کاهش بارندگی در لرستان، ذخایر آبی پشت سدهای این منطقه به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است.

داریوش حسن‌نژاد، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای لرستان، اعلام کرد که در حال حاضر تنها 21 درصد از ظرفیت مخازن سدهای این استان پر است.

به‌گفته او، حجم آب موجود در پشت سدهای  لرستان43.63 میلیون مترمکعب گزارش شده‌است که این میزان در مقایسه با سال گذشته 26 درصد کاهش یافته است.

این روند در حالی ادامه دارد که میزان کل مخزن سدهای مروک، ایوشان، تنگ هاله، خان‌آباد، کزنار و حوضیان، 208.71 میلیون مترمکعب برآورد شده‌است.

برخی از سدهای لرستان نیز بیشترین کاهش ذخایر آبی را تجربه کرده‌اند. سد حوضیان با 50 درصد و سد کزنار با 37 درصد کاهش نسبت به سال گذشته، در وضعیت بحرانی‌تری قرار دارند.

مجموع آب ورودی به شش سد لرستان تنها 1.43 مترمکعب بر ثانیه گزارش شده است. این میزان ورودی، نشان‌دهنده کاهش محسوس تغذیه سدها از طریق بارش‌های اخیر و رواناب‌های سطحی است.

مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای لرستان با اشاره به کاهش نزولات جوی و افت ذخایر سدها، تأکید کرد که برای جلوگیری از تشدید بحران، مشارکت عمومی در حفاظت از منابع آبی و مدیریت مصرف ضروری است.

تغییرات اقلیمی و افزایش دما در سال‌های اخیر به‌طور مستقیم بر حجم ذخایر آب در سدهای لرستان تأثیر گذاشته است. تغییرات الگوی بارش‌ها و افزایش تبخیر سطحی، موجب کاهش ورودی آب به سدها شده‌است.

در شرایطی که این استان به‌طور طبیعی از منابع آبی گسترده‌ای برخوردار بود، بهره‌برداری بی‌رویه، ضعف در نظارت بر مصرف و عدم استفاده از تکنولوژی‌های نوین آبیاری موجب بحران کنونی شده است.

کاهش شدید بارندگی‌ها و افت سطح ذخایر سدها، نه‌تنها به مشکلات زیست‌محیطی و اقتصادی گسترده منتهی خواهد شد، بلکه پیامدهای آن در آینده‌ای نه‌چندان دور به یک بحران اجتماعی و اقتصادی تبدیل خواهد شد.

انتهای پیام/644/